Πῆρα
τὴν ἀπάντησή μου,
δὲν
ζητῶ, δὲν ἀπαιτῶ,
στῆς
μοίρας τὸ
μετερίζι,
γίνομαι
φρουρὸς τοῦ
κισμὲτ
γιὰ
δύο,
νὰ
μὴ
μείνει
φράγκό
του
ἀπλήρωτο.
Θὰ
ράψω
τὶς τσέπες τῆς εἱμαρμένης ξανά,
ἔχω
τὸ
βελόνι
της καὶ
τὴ
κλωστή
σου τὴν χρυσὴ
!
Νὰ
μὴν
ἀνησυχεῖς ἐσύ, μὴ
θλίβεσαι,
ποτέ
σου νὰ
μὴν
"μᾶς" ἀνησυχεῖς πιά,
ὅ,τι
καὶ
νὰ
μὴν
προλάβεις,
τὸ
προπληρώνω
στὰ
δάκρυά
μου,
καὶ
ὅ,τι
καὶ
νὰ
μείνει
ἀπλήρωτο,
ἤδη
Μυστικὰ
Στὸ
Θεὸ
τὸ
ζήτησα,
μετὰ
ἀπὸ
τὸ
τελευταῖο
"Σ'
ἀγαπῶ"
σου
ποῦ
μοῦ
ψιθύρισες, γιὰ
νὰ
μπεῖ
τὸ
ὅλον
Τοῦ
Χρέους
Μᾶς Κεφάλαιο
μόνο
σὲ
δικό
μου λογαριασμό,
γι'
αὐτὸ
ἐσύ,
προχώρα γρήγορα
νὰ
δώσεις
στοῦ
Ἀχέροντα
τὸ
Ρύζι,
ποῦ
σοῦ
δίνω
στὸ
ὕψος
τῆς καρδιᾶς.
Ψίτ,
στάσου μὴ
ξεχνᾶς,
σοῦ
ἔβαλα
στὸ
δισάκι
σου μυστικὰ
καὶ
κρυφὰ
ἀπὸ
τοὺς
Ἀγγέλλους σου,
εἰδικὰ
μπισκότα
τῆς ἀγάπης μου
γιὰ
τὸν
Κέρβερο... φρόντισέ τον,
χάϊδεψέ
τον "πολὺ" στοργικά,
καὶ
ξύσέ
του
τὴν
κάθέ του
μύτη...
Εἶναι
ὁ
πιὸ
γλυκὸς
φύλακας,
Πιστὸς
Στὴν Ὑπηρεσία !
Δῶσε
σὲ
ἐκεῖνον
τὸ
φιλί,
ποῦ
δὲν
ξέχασες, ἀλλὰ
τόσο
ἤθελες.
Μὴ
κλαῖς,
θὰ
δίνω
συνέχεια
τὰ
φιλιά
σου στὰ
παιδιά
μας...
θὰ
τοὺς
μιλῶ
γιὰ
τὰ
μάτια
σου,
θὰ
τοὺς
μιλῶ
γιὰ
τὰ
χέρια
σου,
στὴ
σιωπὴ
τῶν
δακρύων μου..
Ἀπόμερα
καὶ
μυστικὰ
ἀπὸ
ὅλους,
ὅταν
θὰ
κλείνουν
τὰ
μάτια
τοὺς τὸ
βράδυ
Ἐκτὸς
ἀπὸ
Τὸ
Θεὸ
καὶ
ἀπὸ
σένα,
θὰ
τοὺς
τὰ
λέω
ὅλα μὲ
τραγούδια,
γιὰ
τὴν
μάνα τους καὶ
τὰ
μάτια
της
στὸ
προσκεφάλι
τοὺς σιμὰ
στῶν
ἀργαλειῶν τῶν ὀνείρων τοὺς τὴ
πλέξη,
παρέα
μὲ
τοὺς
Ἀγγέλλους Μας..
Εἶμαι
ἐδῶ, τὰ
χέρια
τῶν χεριῶν σου
τὰ
μάτια
τῶν ὀφθαλμῶν σου,
θὰ
"μᾶς"
τὰ
πληρώσω
ὅλα ἐγώ...
Βλέπεις
δὲν κλαίω πιά...
δὲν
ἔμαθα ἄλλο λιγότερο
ἀπὸ
τὰ
μάτια
σου νὰ
τ'
ἀγαπῶ...
Χθές,
χορέψαμε τὸ
πιὸ
ὄμορφο
βάλς μας...
ἦρθες
ξαφνικά, καὶ
ἤσουν
ὅλο "φωτιά"...
Μοῦ
ψιθύρισες
"νὰ
χορέψουμε
ξανά"...
Μοῦ
ἔμαθες
καὶ
καινούργια
φιγούρα...
στοῦ
χοροῦ
μᾶς
τὴ
στροφή,
συγχώρα
μέ, ἐκεῖ
λύγισα
στὸ
καημό
μου
καὶ
μοῦ
κόπηκαν
πάλι τὰ
γόνατα,
τὰ
δάκρυά
μου δὲν στὰ
σταμάτησα...
Μέχρι
καὶ
οἱ
Χρυσαγγέλλοι
δίπλα
κρατάγανε
τὴν ἀνάσα τους...
Θεοῦ
Ἄνεμος
ἦρθες
καὶ
Ἀγάπης
Δόξα Θεοῦ
ἔφυγες.
9/6/2013
