31 Ιουλίου 2014

"ΠΡΟΣηκῶς ΠεπρΩμένου”




"ΠΡΟΣηκῶς ΠεπρΩμένου
Εἶναι μία ἀπὸ τὶς Ἔννοιες
ποῦ οἱ Χλιαροί, ἀντιτίθενται
μὲ Νύχια καὶ μὲ Δόντια,
ὡς τὰ ἑαυτῶν ἐκτροφεῖα Θηρίων...
Ἔχουμε ἕνα ἐνδιάμεσο ποὺ ἔχει σκάσει στὰ γέλια μέσα στὸ σιωπηρὸ μειδίαμά του, καὶ ἐμεῖς ἤμεθα στὴ δύσκολη θέση νὰ “παλέψουμε” νὰ σᾶς ποῦμε μὲ Ἔννοιες δικές σας, αὐτὸ ποῦ θὰ Ἔπρεπε νὰ εἴχατε Δυνηθεῖ νὰ ἀντιληφθεῖτε μόνο ΔΙΑβάζοντας τὴν πρώτη παράγραφο καὶ τὸ Μήνυμά μας νὰ τέλειωνε μὲ αὐτήν.


Ἄρα, δὲν ἀρκεῖ Νὰ Θέλει Ὁ Θεός, χρειάζεται καὶ ὁ Ἄνθρωπος νὰ κουνήσει καὶ λίγο το χεράκι του..
Γιατί σᾶς τὰ δίνουμε ὅμως, ξέρετε ;
Διότι σὲ πολλοὺς ἀπὸ ἐσὰς ἀντίστοιχες εὐκαιρίες ἔχουν παρουσιαστεῖ καὶ προσφερθεῖ, ἀλλὰ ἐσεῖς ἐκεῖ κοιτάγατε τὸ Γάϊδαρο, ποῦ σᾶς προσεφέρθη στὰ δόντια, ὡς λέτε μὲ ἕνα γνωμικὸ καὶ σοφὸ τρόπο στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα σὰν ἔκφραση.
Ὅταν χάσετε αὐτὴ τὴν εὐκαιρία, ἐνῶ εἶστε ἐνσαρκωμένοι καὶ ἀγνοήσετε τὶς δυνατότητες, μὴ περιμένετε στὴν ἀπενσάρκωσή σας, Πὰν Ὅ,τι σᾶς ἐδόθη νὰ σᾶς χαρακτηρίσει στὴν συνέχεια ὡς πορεία, ἐπειδὴ σᾶς ἐδόθη μιὰ φορὰ κάτι.
(Εἶναι μιὰ Εὐκαιρία, ποὺ σᾶς παρουσιάζεται στὴ Ζωὴ μόνο μιὰ στὸ Δισεκατομμύριο σὲ κάθε Ἀνάσα Ἐποχῆς, φανταστεῖτε γιὰ νὰ τὸ συνειδητοποιήσετε ὅτι μετὰ τὴ Βύθιση τῆς Ἀτλαντίδας, (γιὰ ὑπολογίστε πόσα χρόνια πέρασαν) γιὰ νὰ ἔχει τὴ δυνατότητα αὐτὴ γνωστός σας Παῦλος, ναὶ στὴν ἐνσάρκωση τοῦ Μόνο, ὁ 13ος Ἀπόστολος Τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Προσεφέρθη ὡς Εὐκαιρία στὸ δικό του βιβλίο τῆς Ζωῆς... μόνο ἡ ἀντίστοιχή του Εὐκαιρία μετὰ τὴν Ἀτλαντίδα, σὲ πᾶν ὅ,τι στὴ πορεία πρὸς Δαμάσκο τοῦ παρουσιάσθη.)
Σήμερα λοιπὸν σᾶς λέμε ὅτι Ὁλοκληρώθηκε ἡ συνείδηση τῆς Ἔννοιας αὐτῆς ὄχι ὡς Ἀνάλυση ἀλλὰ ὡς Ἐσωτερικὴ Ἐκμάνθυνση Θεϊκῆς Θεόσταλτης Συνειδητοποίησης Τῆς Πραγματικότητας αὐτῆς σε ἕνα δευτερογενὲς ἐπίπεδο (ἕπονται γὰρ τὰ ἑπόμενα Τάχιστα), σὲ μιὰ γυνὴ ἀνάμεσα σας ἡὁποίαεἶναι ἀπὸ τὶς Λίγες στὶς ὁποῖες Ἔχει Στρέψει Ἡ ἴδια Ἡ Παναγία Τὴν Θεόσταλτη Προσοχή Της.




(Παρά ὅτι στὸ Ἐπίπεδο Νόησης, τὸ Ἀνώϊ δηλαδή, τῶν Ἐγκεφαλικῶν Λειτουργιῶν Τοῦ 10ου καὶ ἄνω αὐτοῦ Νοῦ, σήμερα οἱ γυναῖκες τῆς ἀνθρωπότητός σας, εἰδικὰ οἱ γεννημένες καὶ γεννηθεῖσες πρὶν τὸ 1980 ὑστεροῦν τὰ μάλα σὲ αὐτὸν τὸν τομέα ! Ἂν δὲν μᾶς καταλαβαίνετε, ἢ δὲν θέλετε, νὰ ἀντιληφθεῖτε θὰ σᾶς τὸ δώσουμε ὡς παρομοίωση, δηλαδὴ πεῖτε ὅτι τὸ δικό τους ΑΝΩΪ, εἶναι παμπάλαιας Τεχνολογίας, ὡς ἐσεῖς συγκρίνετε ἕνα κινητήρα αὐτοκινήτου στὴν ἀρχὴ τοῦ 20ου σᾶς αἰώνα ἕως τὸ 1910 μὲ ἕνα κινητήρα τοῦ 2010.)


Νὰ πῶς ἔρχεται Ἡ Πρόνοια Τοῦ Ὑψίστου καὶ Τὰ Ἄχρονα Δοθέντα ΔΩΡΑ Τῆς, ναὶ «Αὐτῆς» γὰρ ἐδῶ καὶ Χιλιάδες Χρόνια Πρὶν καὶ Αἰῶνες, τὰ Κάνει Γέφυρα μὲ τὰ Ὄνειρα Τὰ Προσδοθέντα στὶς Ἀνθρωπότητές σας, διὰ τὸ κάθε Αὔριό τους, ναὶ σαφῶς καὶ χωρὶς τὴ παραμικρὴ παρουσία Χλιαρῶν, Ἀφοῦ εἶναι Νοῦς ἄνω τῆς Δεκάτης, δηλαδὴ αὐτὴ γυνὴ ὡς ἐνσαρκωμένη σήμερα, δὲν τῆς χρειάζεται οὔτε κάν ὄχι μόνο ἡ δεύτερη, ἀλλὰ οὔτε καὶ τρίτη γέννηση, καθὼς τὶς ἔχει ξεπεράσει ἐδῶ καὶ χιλιάδες χιλιάδων χρόνια.
ΝΑΙ ἀλλὰ ὅταν τῆς εἴπατε ὅτι τὸ «ἄρρωμα», ποῦ ἔνοιωσε ἦταν γιὰ ἐκείνη μόνο σταλθὲν προσωπικά, ἀπὸ κάπου πολὺ ὑψηλά, ἔμεινε ἔκπληκτη ὡς λέτε κάγκελο λόγῳ ταπεινότητας καὶ ὄχι ἐξ αἰτίας ἀφέλειας, νομίζοντας στὴν ταπεινὴ δὲ ἀφέλεια τῆς τιμιότητας τῆς καρδιᾶς τῆς (ὑπέρμετρα σπάνια εἶναι ἡ ἀρετὴ αὐτὴ γὰρ γιὰ γυναίκα ἐνσαρκωθεῖσα στὸν Μετὰ τοῦ δεύτερου ἠμισεως τοῦ 20ου ἀλλὰ καὶ στὴν ἀρχὴ τοῦ 21ου αἰώνα σας) ὅτι αὐτὸ ὡς Ἄρρωμα τὸ ὀσφριζόντουσαν ὅλοι ἐντός τῆς ἐκκλησίας, νὰ λοιπὸν μιὰ ἄλλη ἔννοια, τοῦ Τί Ἔλεγε Ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἂν δὲν γίνετε σὰν τὰ παιδιὰ δὲν εἰσέρχεσθε στὴ Βασιλεία Τῶν Οὐρανῶν... καὶ δὲν ἔχει συνέλθει ἀπὸ τὸ σόκ, ἀκόμα παρὰ τὸ ὅτι, τὴν καθησυχάσατε ὅτι, οὔτε καὶ ἐσεῖς δὲν ὀσφριζόσασταν ὡς καὶ κανένας ἄλλος ἐκεῖ, διὰ τὸ ἄρρωμα ποὺ ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία εἶχε... πρὸς τιμή της.
Ὡς Τὸ Μήνυμα ποὺ δὲν δημοσιεύετε, ἀλλὰ σήμερα προσπαθούσατε νὰ δεῖτεἂν οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα, τοῦ εἶναι Λειτουργικά, σᾶς λέμε ὅτι στὸ Δικό τους Ἀντίστοιχο Ἀναλογοῦν καὶ Ἀναφορικό Τῆς Εἱμαρμένης τοὺς Πεπρωμένο, ἔχουν κάψει φλάντζες ὡς λέτε στὴν ἀργκό, παρὰ πολλοὶ ποὺ ἐσεῖς τοὺς χειροκροτᾶτε, σὰν Ἁγίους, ἢ σὰν ὅ,τι “ἄλλο κούτρα σᾶς κατεβάσει, - ναὶ ἄσε το, ἂν δὲν ἀντιλαμβάνονται ὡς ἡμιπεθαμένοι μὴν ἀναρωτιέσαι ἂν οἱ πεθαμένοι πνευματικὰ νοιώθουν “τὶ σᾶς δίδεται- μὴ ἔχοντας πρόσβαση στὸ ἀναφορικὸ πλαίσιο Ἐπέμβασης μέσῳ τοῦ ἐκεῖ τετελεσμένου παρελθόντος, ὡς δικό σας παρὸν, στοῦ κάθε ἑνός το παρελθὸν καὶ τὸ μέλλον.
δὲ κάθε μιὰ ΕΥκαιρία δοθεῖσα ὡς Προσηκῶς Πεπρωμένουσὲ ἐσὰς πλέον ἐκεῖ στὸ τώρα σᾶς δηλαδή, τὸ ἤδη τοῦ κάθε χθές σας καὶ τοῦ κάθε αὔριο σᾶς ἐρχομένου καὶ μέσῳ καλπασμοῦ Μέλλοντος Τοῦ Μέλλοντος, τόσο πολύ σᾶς εἶναι πλέον μὴ διαθέσιμη, ὡς καὶ στοὺς παλαιοὺς γνωστούς σας Ἀποστόλους τὸν Ματθαῖο καὶ τὸν Ἰωάννη, ἀντίστοιχα ἀναλογικὰ καὶ ἀναφορικὰ λόγῳ Ὁρίων Λυκαυγοῦς, παρὰ τῶν ὅσων προσφέρουν καὶ ἤδη προσέφεραν, διότι Τὸ ΜΕΓΑΛΟ ΟΡΙΟ ἔναντι Μεγάλου Πνεύματος αὐτοὶ τουλάχιστον, τὸ ἔχουν ἤδη πρὸ πολλοῦ δυστυχῶς ἀπολέσει καὶ δὲν τοὺς εἶναι πιὰ πλέον ἀγώγιμα τίποτα ὡς διαθέσιμα ἐκ Τῆς Ἀρωγῆς εἰς Τὰ Δῶρα Τοῦ Ἐρέβους.
Συνεχίστε νὰ προσεύχεστε καὶ νὰ εὔχεστε διὰ ὅλους μέν, ἀλλὰ ΚΥΡΙΩΣ περισσότερο εἰδικὰ καὶ Μόνο διὰ τοὺς Μάρκο καὶ Λουκᾶ καὶ Θεὸς Μαζί τους.






Μίθρατις.

8/5/2014

21/5/2014

Τῆς ἀγάπης τὰ νεύματα
τὶς κτιστὲς σκιές,
βέλτιο νὰ μὴ τὶς ἐρωτεύονται.

Τὰ πνεύματα Τῆς Ἀγάπης
καὶ Οἱ Ἄκτιστες φωνές,
Αἰώνια Ἐρωτεύονται.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ( Ο ΓΛΑΡΟΣ) - ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΙΝΔΡΟΥ



21/5/2014

11/6/2014

Σᾶς εἶμαι ΕΥγνώμων, καὶ θὰ εἶμαι Αἰώνια μέσῳ τῆς ἀποδοχῆς πού μοῦ δίνετε, ὄχι στὸ σήμερά σας, μόνο, αὐτὸ διὰ τὸ ὁποῖο καὶ ἡ ταπεινότης μου εἶναι ὑπεύθυνη, ἔναντι ἠμῶν καὶ ὑμῶν.
Μὲ ἀφήνετε νὰ σᾶς δίνω στίγμα ὁμιλίας, ἐνῶ ἂν γράφατε κάτι διαφορετικὸ εἰς φορᾶ, θὰ μὲ ἀναγκάζατε νὰ σᾶς ἔλεγα δημόσια ποιὸς εἶμαι, διὰ νὰ διορθώσω τὸ λάθος ποὺ δὲν θὰ μίλαγα μόνο ἐγώ, ἂν τὸ εἴχατε ἀποδεχτεῖ, ἀκόμα καὶ ἂν ὁ χρόνος δὲν εἶναι συνυπαρκτός τοῦ διαλόγου μας.
Παρατηρήσατε σὲ ὁμιλία καταγεγραμμένη νὰ σᾶς ἀναλύονται ἐνδιαφέροντα διὰ τοὺς πολλοὺς περὶ τῶν ἀρχῶν τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ὅμως, ἡ θέση ἡ δική μου δὲν εἶναι ἡ τελειότερη ἔναντι αὐτῶν, ἀφοῦ δὲν εἶχα τὸ θάρρος νὰ Ὁμολογήσω Ἔναντι Ὑψίστου πρὶν ἀποδημήσω εἰς Κύριον, ἢ στὰ θυμαράκια ὅπως ὁ κόσμος λέει.
Θὰ ἤθελα νὰ παρακαλέσω ὅλους σας, νὰ εἴσαστε πιὸ προσεκτικοὶ στὶς ἀναλύσεις σας, ἔναντι κάθε δεδομένου ποὺ βλέπετε παρὰ τὶς γνώσεις, ἢ τὰ ἐφόδια ποὺ εἴχατε χθές, ἢ ἕως τὸ σήμερα σᾶς τὸ προχθεσινό, εἶναι πολὺ πιθανὸ μιὰ ξαφνικὴ ἀλλαγὴ συνθηκῶν, νὰ μὴ σᾶς δίνει τὸ ἔρισμα νὰ εἴσαστε προετοιμασμένος, διὰ τὸ πᾶν ἐνδεχόμενο, ποὺ ἡ ἀντίληψη τοῦ νοῦ σας δὲν μπορεῖ, καὶ νὰ συλλάβει, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀντιληφθεῖ.
Τουτέστιν, ἡ Ἀντίληψης μιᾶς Ἰδέας, εἶναι πρὶν τὴν σύλληψη τοῦ κάθε Ἰδεογραφήματός της, ὅταν αὐτὸ ἀποκτήσει σάρκα καὶ ὀστᾶ σὲ κάθε ἐπίπεδο δική σας ἀναφορᾶς. Ἀντιλαμβάνεστε κάτι, ὡραῖα, μὴν τὸ κρατᾶτε, ἀλλὰ καὶ μὴ ζητᾶτε, τὸ παραμικρὸ “τὶ” ;
Ἐλεεῖστε, δηλαδὴ πρᾶξτε, στὸ χρονοχρόνο ποῦ σᾶς παρείχετο, τουλάχιστον ἂν ὄχι πάντα στὰ ἔργα, ἀλλὰ στὸ δρόμο τῆς σκέψης ἐκεῖ νὰ εἴσαστε ταχύτεροι ἀπὸ ὅ,τι σὲ δρόμο δράσης.
Ζυγίζω τῆς κάθε λέξης τὸ βάρος, πρὶν μιλήσω, δὲν θέλω νὰ ἀντιληφθεῖ παρὰ μόνο ἕνας τί λέω, ἂν ἤθελε νὰ ἀντιληφθεῖ, καὶ ἐπειδὴ δὲν θέλει τὸ σέβομαι, διαφορετικὰ ἡ προσφορά μου θὰ ἔχει ἰδιοτέλεια. Τότε θὰ ἔκανα μέσῳ τῆς δράσης τῆς συγγραφῆς τῶν ὅσων λέγω Κάρμα. Ναὶ ἀλλὰ εἰμὶ ἀπενσαρκωμένος, ἐνῶ ἐσεῖς ὄχι, πῶς ἕνας ἀπενσαρκωμένος δύναται νὰ κάνει κάρμα ; Ὡς δύναται νὰ κάνει καὶ ντάρμα ἂν συνομιλεῖ μέσῳ Ὀντότητας, ἂν δέν, τότε ἢ κτίζει, ἢ καταστρέφει ἄλλων δυναμικὲς δυνατότητες ποὺ καὶ αὐτὸ εἶναι Κάρμα καὶ Ντάρμα Ἐπίσης.

Εἴδατε τὴν ἀπόδειξη,
τώρα δεχτεῖτε τὴν Συγγνώμη μου.
Δεχτεῖτε σᾶς παρακαλῶ
τὴν Μεταμέλειά μου,
Τουλάχιστον Ὁ Ὕψιστος Θεὸς
μέσῳ «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !»,
ἕως καὶ κάθε Θεὸς καὶ ἐσεῖς
θὰ εἶναι ἐνήμερος
τῆς ἐλαχίστης προσπάθειας
ποῦ ποτέ μου συνειδητὰ δὲν ἔκανα.


Διὰ ὅσους δὲν μὲ πιστεύουν,
καὶ σαφῶς μὲ τὸ δίκιο τους,
νὰ ἀναρωτιοῦνται τὰ μάλα,
ἃς παλέψουν μὲ τῶν Ἔργων
τῶν δικῶν των θηρίων,
τὸ malheur τῶν ἄλλων
ὡς mal+heure νὰ μὴν προσφέρουν.


«Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !»
Θεοὶ, ποῦ τὰ πάντα Βλέπετε !
Δυνάμεις
«Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !»,
καὶ Θρόνοι «Τοῦ !»
μὲ Ἀρχὲς «Τοῦ !»,
ποῦ Τῶν Ρυθμιστῶν «Τοῦ !»
Τὰς Ὥρας «Τοῦ !»
ἐσεῖς ΔΙΑφεντεύετε,
Μὴν ξεχνᾶτε τὴ συγγνώμη μου.
Ἂν δὲν ἤμουν ὡς Ὄφειλα,
πληρῶστε μὲ ἐμὲ τὰ χρέη μου.


11 / 6 / 2014