Ἦχοι !

Ἦχοι !

Τριπλὸς Ἦχος Πλάγιος,
ἠκούσθη σήμερα Ἱπτάμενος,
σήκωσα τὸ βλέμμα νὰ εὐχαριστήσω
Τὸν Ἀγγελιαφόρο Του !
Μέσα μου σιωπῶ,
μὲ δάκρυα σὲ ὅσα Ἡ Φύση
Προσκαλούσασα ὉΜιλεί ἤδη,
ἐκ τῶν Σιγαλῶν τῶν Ἀναπνοῶν Της
Διὰ Τὸ Θεϊκό μας Μέρισμα !

Ζητᾶ ἡ Ἄχρονη Σκόνη Τὸ Δίκιο Της Φλουρὶ
ἀπὸ κάθε μιὰ πέτρα μᾶς δυστυχῶς ριχθεῖσα
ἐναντίον τῶν ἀδικοχαμένων Φωνῶν Του,
σ΄ὅλης τῆς Γῆς τῶν ἐρήμων Της Τὰ Δάκρυα !
Τοῦ ἤχου, στὸν κάθε δικό μας λόγο τῆς ἐγγραφῆς,
τὴ μείωσή του, τὴν προσφέρουμε στὰ Χέρια Του,
ἴνα ἡ Σιωπὴ Ἔμμετρα Ἐκείνου Νὰ ΔΙΑμετρά
τὰ ΔΙΑκενά Του, «Συγχωρδονοῦσα» σὲ Αὔρα Δόνησής Του,

Μόνο Δία Τῆς Δικῆς Του Φωνῆς Ἐκεῖνος
Νὰ ὉΜιλεί Στοὺς 7 Τριπλοῦς Διηκοίτορές Του !

Οἱ Ἤχων Κόσμοι, Συνεγκόσμιοι Σιγῆς Συναφιχθέντες,
Πλάγιοι καὶ Εὐθυτενεῖς Κυρίαρχοι Ἄρχοντες Τῆς ΔΙΑκρισης,
ἐκ Τῶν Ἁρμονιστῶν Ρυθμικὰ Διέρχονται Τὸ Ἔρεβος !
Στὴν Ὁλότητα Ἑνὸς στὶς Σιωπὲς Ἐντὸς ΔΙΑδέχονται,
ΔΙΑσχίζοντας δέ Ἐν Ὁλότητα Τῆς Ἀτραποῦ Τοῦ Ἐλέους Του,
τὰ στηθαῖα ἔναντι καὶ τῆς Δικῆς τους Σύμφυτης Εἱμαρμένης
ἐκ Τῶν Ρυθμιστῶν ἐν Δόξῃ Τῆς Ἀπαστράπτουσας Ῥοδαυγῆς Του !

Ἀνασηκώνοντας τὰ πέπλα Τῆς Ἐλπίδας,
μέσα ἀπὸ διάκενα Χρόνων Αἰώνων καὶ Ἀνασῶν Του,
βροντοῦν Οἱ Ἀστραπές Του στὰ κλειστά μας μάτια !

Ἐν δακρύοις σιωποῦμε, ὑμνώντας Τὸν,
καὶ διὰ πλείονα ὅσων οἱ καρδιές μας
νομίζουν ὅτι καὶ τραγουδοῦν στὴν ἀναπνοή μας !
Ὑποκλινόμεθα στὰ τραγούδια ὅλων τῶν ἄλλων
ποῦ οἱ καρδιὲς σᾶς ἀναγνωρίζουν διὰ Πὰν Ὅ,τι Μᾶς Ἔδειξε,
καὶ μὲ Ἀνοιχτὰ Πάντα Μάτια θαυμάσαντες,
διότι δὲν Εἶναι παρὰ Μόνο Δικό Του Ἔργο.
Καὶ δὲν Εἴδαμε Τίποτα περισσότερο ἀπὸ τὸ "λίγο"
ποῦ Τοῦ προσφέρουμε, οὔτε ἐμεῖς ὑπάρχουμε,
μόνο Ὁ Ὑπέρτατος Ὑπερῶος Ἐκεῖνος !

Δὲν μᾶς ἁρμόζει μὲ ἀνοιχτὰ μάτια,
πολλούς, καὶ ἀρκετοὺς ὑμῶν νὰ κρίνουμε,
ἀδίκως πάντα, ἀκόμα καὶ ὅταν διακρίνουμε
μεθ' ἀλλήλων ὑμῶν, δικαίως νὰ κρίνετε ὀρθή,
τὴν κάθε εἰδική, ἢ τὴν γενική, ἢ τὴν ὁλόκληρη ἔλλειψή μας !

Τέλειος Ἔναντι Ὅλων Εἶναι Μόνο ΕΝΑΣ,
Αὐτὸς ποὺ οὐδέποτε δὲν ἀλλάζει,
Αὐτὸς ποὺ ποτὲ τοῦ δὲν αὐξάνεται,
καὶ αὐτὸς ποὺ οὐδέποτε μειώνεται,
εἰς οὐδεμία Μέθεξη Πολλαπλασιασμοῦ Του
Καὶ Διαίρεσής Του, διὰ Τὸ Ὁλόκληρον Ἔργον
Τῶν Τέλειων Ὀνείρων Του.
18/3/2013



" Ὅμως Ἔδειξα Τὴν Αὐγὴ Τοῦ Ἐλέους
στὰ σπάργανα Τῆς Μνημοσύνης,
Μέσα ἀπὸ Τὰ Μάτια Μου εἴδατε,
ὅ,τι ΣημΕνει στοὺς Οὐρανούς Μου,
ἡ μικρὴ λέξη "εὐχαριστῶ"
αὐτὴ ποὺ ποτέ Μου,
μαζὶ μὲ τὴν "συγγνώμη" σας
δὲν Ἀκούγονται στὰ αὐτιά Μου
ἐν πάσα παρουσία τῆς ἀπουσίας
τῆς δικῆς σας Μετάνοιας"

"Οἱ ἄνθρωποι τῶν Ἀνθρωποτήτων σας,
κατιόντες Ἰκάρων μὲ σπασμένα πλευρά,
ἄπτεροι θέλησης καὶ ἄμουσοι φωνῆς Εὐλάβειας,
τόσο διδάσκοντες τὴν ἑαυτῶν δῆθεν λύση,
οἵτινες Ἵπτανται Ὡς Ἰανοὶ
στοὺς Οὐρανούς Μου !

"Δὲν Ἔχω Ἐλπίδα καμιά,
νὰ σᾶς Προσδώσω,
διότι Μοῦ ἀφαιρέσατε τὴν πρόσβαση
στὴ Κάθε Καρδιὰ Τῶν Ὀνείρων σας..."

"Οἱ Προσευχές σας
Κόμπος Γενήκαν χειρότερος
τοῦ Κάθε Γόρδιου Δεσμοῦ,
γεννόσημο ἐκ τῆς Λίλιθ
τῶν τῆς κάθε Φύσης Τῶν Ἰανῶν
Ὅλων τῶν συνονθυλευμάτων τῶν Ἐγώ σας"

"Ὥρα Κάθαρσης 
Τῶν Οὐρανῶν Μου !"
2/7/2013