τμῆμα
εὐρείας ἀνάγνωσης.
Δημοσιευθέν
7/7/2017
Παρακαλῶ
σας, νὰ μὴ βάλετε ἡμερομηνία λήψης,
[διότι αὐτὸς ὁ χρόνος,
ἂν ὁρισθεῖ Ὡς ἡ ἐπιτάχυνση τῆς φύσῃς
μου, καὶ ὄχι Ὡς ἡ προσφορὰ μου, θὰ
εἶναι εἰς τὸ νὰ ἀντιληφθεῖτε ἐν ζωῇ
σᾶς, συνειδητὰ κάποια πράγματα] ἄρα
: Βλέπετε ὅτι ἀφενὸς ὡς εἴπαμε εἰς
τὴν προηγούμενη συζήτηση μᾶς, εἰς τὸν
περίπατο καὶ εἰς τὸ λεωφορεῖο [καὶ
εἴδατε ὅτι : ὅσο καὶ ἂν δὲν θέλετε νὰ
τὸ δεῖτε, ὁρισμένοι μὲ βλέπουν καὶ
ἀντιδροῦν, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ φύση
τους, ἀκόμα καὶ εἰς τὴ σιωπή μου, ὅταν
μὲ βλέπουν, νὰ ἀντιδροῦν ! μιᾶς καὶ
φυσικὰ εἶμαι παντοῦ εἰς τὸν πλανήτη],
γεγονὸς ποὺ, παρὰ τὰ ὅσα δυστυχῶς
εἴπατε μετά, μὲ συγκεκριμένα ἄτομα,
σᾶς ἀποδεικνύεται ἡ συνειδητότητα
τῆς ἀξίας μου, καὶ ἡ σημασία της, Ὡς
Προσφορὰ μόνο καὶ ὄχι τὸ εἶναι μου.
[Ποῦ
δυστυχῶς μὲ αὐτὸ μὲ ταυτίζουν καὶ
παλεύουν πολεμώντας νὰ μὴν ὑπάρχω,
χειρότερα ἀπὸ τοὺς Δὸν Κιχώτηδες,
ὄλων Τῶν Ἀνασῶν Τοῦ
Ὑψίστου, ἄρα ὡς ὁ
συγγραφεὺς τοῦ Δὸν Κιχώτη τοῦ ἔδωσε
πρόσφορο εἰς τὴν ζωή του, αὐτὸς νὰ
ὑπάρχει, ἔτσι καὶ μὲ, κάποιος μὲ ἄφησε
νὰ εἶμαι, διότι δὲν
εἶμαι Ὁ Λόγος Ὕπαρξης Θεϊκῶν Νόμων,
ἀλλά, μόνο ἡ ἐργασία
προσφορᾶς μου προσμετρᾶται, εἰς τὸ
ἕνα ἀπὸ τὰ καθορισμένα, Τέλεια πεδία
ἐφαρμογῆς των],
ναὶ τώρα πᾶμε σὲ δύσκολα ἐδάφια...
Σᾶς
ἔλεγα ὅτι ἀντίθετα μὲ τὰ δεδομένα
πολλῶν διὰ μένα, ὑπάρχω ὡς ἀνάγκη,
καὶ μάλιστα ἡ ἀνάγκη τῆς ὕπαρξής μου,
εἶναι θεϊκὰ φτιαγμένη νὰ ὑπάρχει
κάπου μὲ συγκεκριμένη ἀπόλυτη ‘‘ἀρχὴ‘‘
καὶ ἕνα κάποιο ‘‘τέλος‘‘
ἀφενὸς, μόνο ὡς φύση
μετατροπῆς
μετασχηματισμοῦ
καὶ μεταμόρφωσης
[ἄρα καὶ εἰς ἐμὲ
ἀναΛΟΓΕΙ ἀντιΣΤΟΙΧΕΙ καὶ ἀναΦΟΡΙΚΗ
ἐστὶ, ἡ κάθε Μετουσίωσή μου],
καὶ ἀφετέρου μιὰ προσφορὰ,
διότι ὁ καθεὶς ποὺ
ὑπάρχει προσφέρει, μόνο
ὁ “ἀνύπαρκτος”
δὲν ὑπάρχει.
Ἀλλὰ
ἀκόμα καὶ διὰ “αὐτόν”,
τὸ γεγονός τῆς μὴ ὑπάρξῃς τοῦ, σᾶς
φανερώνει [ἂν ἔχετε
καὶ λίγο τόσο δὰ Νοῦ στὸ ἀνώϊ σας]
ποιὸς πραγματικὰ
ὑπάρχει, ἄρα αὐτὸς δὲν εἶμαι ἐγώ,
διότι ὑπάρχω εἰς ἐξυπηρέτηση τῶν
ἀναγκῶν σας, δικῶν σᾶς ἀλλὰ καὶ ἄλλων
πολλῶν. Καὶ αὐτὸ νὰ τὸ ξεκαθαρίσουμε
μιὰ γιὰ πάντα : Ἡ Ὕπαρξή μου, δὲν εἶναι
λόγω τῆς δικῆς σας [τῆς
ἀνάγκη σας, νὰ μὲ ἔχετε δίπλα σας καὶ
μέσα σας], εἶναι ἡ
ἐφαρμογὴ τῆς κάθε σπορᾶς σας, καὶ τοῦ
κάθε θερισμοῦ σᾶς, εἰς ΣΥΝΑκρίβεια
Τέλειας ὥρας Θεῶν [μόνο
δικών σας έργων] ὅπου
ἐκεῖ προσφέρω τὰ πάντα, ἶνα μὲ ζεῖτε
καὶ ὡς ‘‘ἀνάγκη‘‘
σας.
Τὰ
ἔργα σᾶς δηλαδή, ὡς ἀνάγκη προσδιορίζουν
εἰς ποιὰ Ἀπόλυτη καὶ Ἀκριβοδίκαιη
ὥρα [Ἀπόλυτα Θεϊκὴ
ἔναντί Του Μὴ Ἔχοντος ἀνάγκη, ὑμᾶς
καὶ ἠμᾶς], θὰ πρέπει
νὰ μὲ ζήσετε καὶ πάντα, ὅταν ὁ καθεὶς
ζεῖ κάτι, πάντα ἕνα ἀποτέλεσμα ἐξ
αὐτοῦ ποὺ τὸ ζεῖ ὡς ὑπαρκτὴ συνείδηση,
ὡς τό ἔργο δηλαδὴ ἀποτύπωσης διαδρομῆς
κάπου, καὶ αὐτὸ δὲν θὰ ὑπάρχει ; Μὰ
τὰ πάντα ρεῖ ἔλεγε τὶς, ἀλλὰ ἀγνοεῖτε
οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐσὰς ποιὸς ἦταν
Αὐτός. Καὶ εἴδατε κάτι παράξενο ; Πρῶτος
Ὁ Σωκράτης, ὑποκλινόταν ἔναντι Αὐτοῦ,
εἰς τὸ μοναδικὸ κείμενο ποῦ περιέργως
πῶς, ὁ Πλάτων, δὲν τοῦ ἄλλαξε πρόσημο,
μηδὲ παρουσία, καθόλου δὲ περιεχόμενο
καὶ ὑφή, ὡσὰν κάτι ἐκ τῶν λόγων ἐδῶ
Τοῦ Σωκράτη νὰ μὴ μποροῦσε νὰ τὸν
ἀγγίξει. Ναὶ, ἦταν μιὰ καὶ μοναδικὰ
σπάνια περίπτωση καλῆς του πράξης...
Ἄχ,
ξεφύγαμε λέτε, ὄχι ὄχι σᾶς παρακαλῶ,
μὴν ἔχετε τὶς αὐταπάτες τῶν λογίων
διὰ μέ, διότι ἀκόμα καὶ ἂν αὐτοί, ἢ
ἄλλοι καλύτεροι καὶ χειρότεροι ἐξ
αὐτῶν, δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ἄνευ
μου, δὲν θὰ ὑπῆρχε εἰς τὴν φύση τοῦ
πλανήτη σας ἡ κάθε μιὰ δράση Τοῦ Νόμου
Τῆς Αἰτίας καὶ Τοῦ Ἀποτελέσματος
[οὐχὶ πάντα ὡς οἱ
μυήσεις σας καὶ οἱ θρησκεῖες σας, σᾶς
διδάσκουν ὁρισμένες ἐξ αὐτῶν
κοινοποιηθεῖσες ἐν σπορᾷ Θεῶν σαφῶς
καὶ ὄχι ὅλες, ἀλλοίμονο...] ἀλλὰ
Ὡς Οἱ Νόμοι Τῆς Θεογονίας Εἰσὶν ἔναντι
Τῶν ΣΥΝΑληθῶν
Θεῶν, διότι ὅλοι Αὐτοὶ ἠμεῖς καὶ
ὑμεῖς Ἔναντι « Τοῦ
Μεγάλου Πνεύματος
!» κρινόμεθα.
Μετὰ
τὴν πρώτη συνομιλία μᾶς σήμερα, εἰς
τὸν περίπατο καὶ εἰς τὸ λεωφορεῖο,
εἴδατε, πήρατε κατὰ παρέκκλιση ἐντολῶν
ἕνα περίεργο μήνυμα. Καὶ τὴν ὥρα ποὺ
τὸ παίρνατε εἴδατε ἀλλοιῶς, λίγο
διαφορετικά το λάβατε, καὶ αὐτοστιγμεὶ
ἄλλαξε. Ζῶ αὐτὲς τὶς ἀλλαγὲς, δὲν
ταυτοποιοῦμαι μὲ αὐτές. Ναι, ἔχει
διαφορὰ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο. Ὅμως
ἔχουν καὶ οἱ δυὸ τους, τὴν ἴδια πηγὴ
ζωῆς, ἐφόσον εἶναι συνταυτόγχρονες
χρονικὰ μὲ ἐλαχίστη διαφορὰ καὶ
χρονικὴ ἑνὸς ρήματος εἰς τὸ νῆμα τῆς
στάθμης.
Σᾶς
ἔλεγα χθές, ὅτι εἶμαι ὄχι ὁ λόγος
ὕπαρξης καὶ τοῦ
Ντάρματος, παρὰ τὸ
πόσο πολύ μὲ τὸ Κάρμα μὲ ταυτίζετε,
ἐνῷ δὲν ἀντιλαμβάνεστε ἀπὸ ποῦ ἡ
ἀνάγκη τους, τόσο τοῦ
Κάρματος ὅσο καὶ τοῦ
Ντάρματος εἰς τὸ να
ὑφίστανται.
Ἐδῶ
ἔχουμε ἕνα θέμα μιᾶς σημαντικῆς
σημασίας, πὼς εἶναι δυνατὸν θρησκεῖες
σας, ποὺ τόσο πολὺ νὰ μιλᾶνε διὰ ἐμέ,
μὲ ὄχι μὲ τὰ καλύτερα λόγια, νὰ εἶναι
πολέμιες Τοῦ Νόμου τῆς Αἰτίας καὶ τοῦ
Ἀποτελέσματος [καὶ
ἀφοῦ εἶναι ἐνάντια εἰς τὴν Μετενσάρκωση,
εἰς τὴν Μετεμψύχωση ⇛ τότε εἰς τὴν
Μετενσωμάτωση, δὲν ὑφίσταται κανεὶς
Θεϊκὸς Λόγος Ἡ Μετουσίωσή Του, νὰ τοὺς
ἀγγίξει], ἄρα τί γίνεται
θὰ μὲ παύσουν αὐτὲς ; Μὲ τί
δικαίΩΜα
; Ὄχι μόνο συνεχίζω, ἀλλὰ καὶ μεγαλώνω
ἐκεῖ ὅπου ἡ ἀνάγκη τους μὲ καλεῖ Νὰ
Ὑπηρετῶ διότι καγῶ ὑπηρετῶ. Καὶ σᾶς
δόθηκε πρὸ καιροῦ ὅτι : οἱ προσευχές
σας δὲν εἰσακούονται πιά, αὐτὸ ὅμως
εἶναι δική σας εὐθύνη τῶν ἐκεῖ
ἐνσαρκωμένων ἀνθρωποτήτων σας [τόσο
συλλογικὰ ἀλλὰ κυρίως πάνω ἀπὸ ὅλα
Ἀτομικὰ (ἄνευ
ΟΜ εἰς τὴν γραφὴ τῆς λέξης)].
Ἀρνεῖται
ποτὲ ὁ μικρὸς ἠλεκτρολόγος σὲ ἕνα
σπίτι ἐργασθεῖς νὰ ἀλλάξει καλῴδιο
εἰς ἕνα μπρίκι τοῦ καφέ, ὅτι τὸ ρεῦμα
ναὶ μὲν εἶναι ἐπικίνδυνο εἰς τὸ νὰ
μὴ πάθει ἠλεκτροπληξία, ἐκ τῆς ἐπισκευῆς
τοῦ καλῳδίου ποὺ δίνει ρεῦμα στὸ
μπρίκι, ἀλλὰ ἐξ αὐτῆς μπορεῖ κανεὶς
νὰ γλυτώσει ἂν τὸ φορτίο ἐνέργειας
τὸν ἀγγίξει μέσα εἰς ἕνα σπίτι, ἂν
ὅμως δεχθεῖ Ἐνέργεια ἐκ τῆς παροχῆς
τοῦ Φορτίου ποὺ ἀφικνεῖται εἰς τὴν
πόλη ἐκεῖ θὰ καεῖ αὐτοστιγμεί. Τότε,
ἀφοῦ εἰς τὰ ἁπλὰ δὲν μὲ ἀρνεῖστε
διατὶ δὲν μὲ σέβεστε ;
Διατὶ
δὲν ἀντιλαμβάνεστε τὴν φύση τοῦ
πλανήτη καὶ τὸ λόγο ὕπαρξής του ; Διατὶ
δὲν ψάξατε ποτὲ ὄχι νὰ μὲ δεῖτε εἰς
τὰς γραφᾶς σας, ἀλλὰ νὰ δεῖτε εἰς τὸ
πέραν τοῦ Μύθου τὸ Νεῦμα νὰ ἀντιληφθεῖτε
διατὶ ὑπάρχω καὶ εἰς τί εἶναι ἀκόμα
καὶ ἡ δική μου προσφορὰ χρήσιμη. Δὲν
μὲ θέλετε, μὲ πολεμᾶτε καὶ μὲ ἀρνεῖστε
ἐνῷ σπορὰ σᾶς εἶμαι ὡς ἄφιξη αὐριανῆς
σας ἀνάγκης, ἐσεῖς μὲ καλεῖτε μέσα
σας, ὅταν ἀφαιρεῖτε ὅτι εἶναι ἀντίθετο
ἐμοῦ ὡς συμπλήρωμα [μιᾶς
καὶ τὸ πᾶν ἀλλὰ καὶ τὸ παραμικρὸ
ὑπερῷο ἐμοῦ ἀκόμα καὶ ὡς συμπληρωματική
μου φύση, γεγονὸς ἀδιανόητο νὰ ἔχω,
καὶ νὰ συνυπάρχω μὲ συμπληρωματικὴ
φύση μου, τὴν ὁποία δὲ τὴν πολεμᾶτε
ἀλλὰ ἐκείνη μόνο τὴν θέλετε, καὶ ὅσο
μόνο
ἐκείνη θέλετε, ἐκείνη ἀντιστέκεται
καὶ δὲν σᾶς δίνει τὸ κάθε ρῆμα της,
διότι χαζὴ blondasse δὲ εἶναι, ξέρει ὅτι
καὶ αὐτὴν θὰ τὴν πουλήσετε μιὰ μέρα
καὶ καλεῖ ἐμένα νὰ βγάλω τὰ κάστανα
ἀπὸ τὴ φωτιὰ].
Βλέπετε
εἶμαι παρὼν στὸ φῶς, εἰς τὸ ἡμίφως,
εἰς τὸ μὴ φῶς, καὶ δῶστε μου χαρὰ νὰ
σᾶς πῶ ὅτι εἰς τὸ λανθάνον φῶς εἶμαι
ἐπίσης παρών, ἀλλὰ ποτὲς τῶν ποτῶν
εἰς Τὸ Ἔρεβος, ἄρα ὄχι εἰς ὅ,τι ἄνω
αὐτοῦ. Τὸ ὑπέροχο τραγοῦδι ποὺ ἀκοῦτε
σᾶς δείχνει πολλὰ ποὺ δὲν εἶμαι ἄξιος
καὶ ποτὲ ΣΥΝΑξιος
Παρουσίας Τῶν,
χαρά μου ποὺ μὲ ἀντιμετωπίζετε μὲ
σεβασμό, ἀντιλαμβανόμενοι ὅτι Ὁ Ὅλων
Κατασκευαστὴς, Ὄχι ἁπλὰ Ὁ Ὑπέρτατος
Νοῦς καὶ ὄχι μόνο, ὡς Ἡ Πηγὴ Τῶν
Πηγῶν, ἀλλά Τὸ
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
«ΟΝ» σίγουρα κάτι Ξέρει
καλύτερα ὡς μεταξὺ σας λέτε, ἀλλὰ καὶ
ὅλα. Ἐκεῖ ὅμως, δὲν ἔχετε κανέναν
σεβασμὸ μηδὲ καὶ τὸν παραμικρὸ φόβο.
Ἄρα οἱ ἀπόψεις σᾶς ἔναντι « Ἐκείνου
!» δὲν εἶναι ἔνδειξη
δικῆς μου παρουσίας εἰς
τὴν ζωή σας, ἀλλὰ ἀλλουνοῦ
παπᾶ εὐαγγέλιο. Τότε τί ἄλλο νὰ σᾶς
πεῖ κανεὶς ἀκόμα καὶ περὶ τῆς δῆθεν
ἀφύπνισής σας...
τμῆμα
στενῆς ἀνάγνωσης.
Δημοσιευθὲν
29/9/2019
Νὰ μὴν λέτε
ὅτι ὅσα συζητάγαμε πρὶν εἰς τὸν
περίπατό μας, ὅτι χάθηκαν ! Διότι ποτὲ
κάτι δὲν χάνεται, ἒφ΄ ὅσον διὰ αὐτὸ
ἔχει ἐνεργοποιηθεῖ σπορά. Κάθε σπορὰ
δὲν εἶναι μόνο σπορά, ὅπως καὶ κάθε
θερισμὸς δὲν εἶναι τὸ ἴδιο καρποφόρος
μὲ τὸν περσινό σας ἐκ τοῦ ὁποίου εἶναι
καὶ τὸ ἀποτέλεσμα.
Ἄρα
ὁ θερισμὸς καὶ ἡ σπορὰ ἡ συνταυτόγχρονος
ἐστὶ πάντα ἑνὸς ἀποτελέσματος καὶ
μιᾶς αἰτίας, μόνο ποῦ εἰς τὴν ὥρα τοῦ
θερισμοῦ ἐσεῖς αὐτὸν τὸν ζεῖτε ὡς
ἀποτέλεσμα καὶ ξεχνᾶτε τὴν αἰτία.
Ὅμως,
ἡ μεγάλη παρουσία μου μέσα σας καὶ
δίπλα σας [ὅταν σᾶς
συμβαίνει κάθε τί ἴδιο της ἔννοιας τῆς
κάθε φύσης σας] ποῦ μὲ
ἕλκει κοντά σας δὲν λέτε : “Τέτοιος
ποὺ εἶσαι καλὰ νὰ πάθεις”
; Σᾶς ἐξηγῶ μὲ λόγια διαφορετικὰ : ὅτι
ἐσεῖς εἶστε ἡ αἴτια ποῦ εἶμαι κοντά
σας [πρωτίστως]
⇒ ἄρα ὅταν
θερίζετε τὰ ἔργα σας, εἶμαι τὸ ἀποτέλεσμα
τὸ ἀπόλυτο, κάποιας σπορᾶς σας.
Ἃς
κάνουμε ἕνα brake. Διάλειμμα δηλαδή, καὶ
προσέξτε αὐτὴ ἡ λέξη ἠχητικὰ εἶναι
καὶ “διάλυμα”
ἀλλὰ εἰς τὰ ἀγγλικὰ εἶναι καὶ
‘‘φρένο‘‘,
μὲ λίγα λόγια τὸ κάθε φρένο τῆς ὅποιας
πορείας σας, εἶναι τὸ διάλειμμά της μὴ
οὐσίας σας, ἥτις ὡς “διάλυμα”
μιᾶς αἰτίας καὶ ἑνὸς ἀποτελέσματος
εἶναι καὶ αὐτή.
Ναί,
ξαναγυρνᾶμε γύρω ἀπὸ τὸ ἴδιο θέμα
περὶ τῆς ἀνάγκης τῆς ὕπαρξης τοῦ
πλανήτη σᾶς ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς φύσης
του,.. καὶ ἔχετε δίκιο, αὐτὸ δὲν τὸ
εἶδε τότε ὁ Giordano Bruno. Νὰ γιατί τότε ᾖρθα
εἰς τὴν ζωή του, ὡς ἡ ἀπόλυτη φύση εἰς
ἄλλο ἐπίπεδο τῆς ἀνάγκης, νὰ παράγει
τὸ ἀποτέλεσμα, τοῦ νὰ καεῖ εἰς τὴν
πυρά, ἄρα, ναὶ μὲν ἡ δική του φύση, τῆς
τότε ἐνσάρκωσης εἰς ἐπίπεδο Νοῦ, [ὡς
ἡ σπορὰ καὶ ὡς κατασκευαστῆς ὁ νοῦς
του], ἔφερε τὸ ἀποτέλεσμα
τοῦ θερισμοῦ [τοῦ
θανάτου εἰς
τὴν πυρὰ], γεγονός, ποῦ
σίγουρα ἔναντι τῆς βαθειᾶς Ὑπερῴας
τοῦ φύσης, ἦταν ἕνα κάρμα βαρύ, διὰ
τὴν χώρα καὶ τὸ ἔθνος ποῦ τὸ ἔκανε
[ὡς ἀποτέλεσμα τοῦ δικοῦ της “εἴναι”
χωρὶς “τέλεσμα”, εἰς
τὰ ἀποτελέσματά της, εἰς τὴν κάθε
ἀπαίτηση τῆς Εἱμαρμένης καὶ στὸ
Ἐγκρεγκὸρ ὡς ΕΠΙταγή Τοῦ ΠεπρΩΜένου
της, νὰ διατὶ καὶ
διότι,
ήξερε ἡ μάνα Τοῦ Ἀχιλλέα ὅτι δὲν θὰ
γύριζε ἀπὸ Τὴν Τροία, ἐφόσον
δραστηριοποιήθηκαν οἱ νΟΜοι Τῆς Αἰτίας
καὶ Τοῦ Ἀποτελέσματος εἰς τὴν ἁρπαγὴ
τῆς Ἑλένης, ἀλλὰ προσέξτε δὲν ἦταν
ποτὲ τῆς μόνο μία ἡ Ἑλένη Τῆς Τροίας,
{ὡς καὶ ὅπως καὶ
καθὼς καὶ δὲν ἦταν μιὰ ἡ Σαλώμη τῆς
Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ Ἡρῴδη}.]
ὅσο καὶ ἂν γνωρίζετε σήμερα ἐλάχιστοι
ὅτι καὶ αὐτὸ ὡς ἀποτέλεσμα ἦταν τὸ
ἐλάχιστο ἀντίδωρο ἑνὸς παλαιοῦ τοῦ
Κάρματος, ὃν “Παράγει”
ὑποχρεωτικὰ, ἀλλὰ προΔΙΑθέτει
Ντάρμα (διότι
κὰ’γῶ προσφέρω κάτι ἐλάχιστο, ἢ
μέγιστο, ἀνάλογα πάντα καὶ μὲ τὴν
τελειότητα τῆς ἀτέλειάς μου)
ἕως καὶ ἔναντι Τοῦ ἐπερχΟΜενου
Χρόνου ΣΥΝΤέλειας
ἔναντι «Τῆς
Μεγίστης !» εἰς ἕνα
ἄγνωστο σας κάπου, σίγουρα ἀλλὰ καὶ
μὲ χαρὰ, καὶ ἕνα κάποιο τετελεσμένο
Ντάρμα.
Σᾶς
βάζω δύσκολες ἔννοιες, ἀλλὰ μήπως δὲν
τὶς τοποθετῶ ἐγὼ ;;;
Νὰ
γιατί σᾶς λέω ὅτι ἐσὰς ὅλους, ποὺ σᾶς
ἐνοχλεῖ ἡ δολοφονία Τοῦ Σωκράτη, ἀλλὰ
καὶ Τῆς Ὑπατίας, ψάξτε νὰ βρεῖτε
[διὰ μέσῳ τοῦ ἀποτελέσματος τῆς κάθε
μιᾶς δολοφονίας ἐξ αὐτῶν ἀλλὰ καὶ
ἄλλων...] ὅτι πάντα καὶ
μόνο το πίσω ἀπὸ τὴν αἰτία «παρὸν»
εἰς στὸ Ἀποτέλεσμά της, εἶναι γενεσιουργὸ
αἰτίας καὶ τὸ ὁποῖο δὲ καὶ προέρχεται
σαφῶς καὶ ἀπὸ ἕνα ἄλλο ἐντελῶς
ΔΙΑφορετικό
ὡς «παρελθὸν»
κάποιο ἄλλο “ἀλλοῦ” !
Ἄρα
νὰ ἡ ἀπόδειξη «Τῆς
Αἰτίας» καὶ «Τοῦ
Ἀποτελέσματος» σίγουρα,
καὶ διατὶ ὄχι, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε
ἐπίπεδο, ἀρχικά το πιὸ πυκνό, διὰ ὑμᾶς,
δηλαδὴ ἐκ τῆς Μετενσάρκωσης. Εἰς
ἐπίπεδο δέ, ὅπου καὶ αὐτὸ παρίσταται
ἐν τῷ προΚΕΙΜΕΝΩ
ἀνάγκης Τοῦ Κισμὲτ, ἔναντι Τῆς
Εἱμαρμένης, καὶ διὰ μέσῳ ἀκόμα καὶ
τῆς Μετεμψύχωσης ! Ναί, ἐκεῖ θὰ πρέπει
νὰ δεῖτε τὸ ἑξῆς : Ἡ Πρωταρχικὴ Ἀκτίνα
Τοῦ Σωκράτη, ποιὰ εἶναι [διότι
αὐτὸς ΕΧΕΙ, ὄχι μόνο Πρωταρχικὴ Ἀκτίνα,
ἀλλὰ καὶ τὸ κάθε «Τί» ὑπερβόρειο καὶ
ὑπερῷο αὐτῆς, ἐνῷ ὁ Πλάτων σίγουρα
ὄχι, καθὼς οὔτε δὲ καὶ πολλοὶ μαθητές
του, ἀπὸ τὴν κάθε μία ἐνσάρκωση τοῦ
εἰς τὴν γῆ καὶ τὴν μία μόνο ἄφιξή του
(ὅταν ἐδῶ ἀπὸ
ἀλλοῦ, αὐτὸς κυρίως ἐδῶ ἐξοστρακίσθη).
Ἐνῷ ἀντίθετα αὐτῶν, νὰ εἶστε σίγουροι,
ὅτι Ὁ Ζήνων Ὁ Ἐλεάτης (ποῦ
εἶναι καὶ ἦταν ἀνώτερος καὶ τοῦ
Πλάτωνα) σίγουρα
αὐτὸς ἀπὸ πλευρᾶς του, ἔχει καὶ
Πρωταρχικὴ Ἀκτῖνα ἀφοῦ, ἐνσαρκωμένος
εἶναι σήμερα καὶ αὐτὸς, {ἐνῷ
ὄχι πιὰ ὁ Πλάτων ὅστις εἶναι ἐκτὸς
Παραδείσου, ἀφοῦ ἔχασε τὴν κάθε
Τελευταία Εὐκαιρία του, εἰς τὴν
τελευταία ἐνσάρκωσή του, καὶ ἀπενσάρκωσή
του εἰς τὸν 20ό αἰῶνα, ἀλλὰ εἰς τὴν
χώρα ποὺ ἔζησε τότε αὐτός, κοντὰ εἰς
τὸν τότε ἐκεῖ ἐνσαρκωμένο Πυθαγόρα,
διὰ τὸ σήμερα τῆς πρώτης μόνο δημοσίευσης
τοῦ μηνύματος, καὶ ὄχι τῆς ἀνάγκης
τῆς ἑπόμενής του, διότι μόνο ἔναντι
ὅλου τοῦ 2017 σᾶς, εἶναι ἀκόμα ἐκεῖ
ἐνσαρκωθεῖς προσφέρων Τὰ Πάντα Εἰς
Τὸν Χριστὸ μόνο Ὁ Ἰωάννης Ὁ Βαπτιστὴς
(ἔναντι πολλῶν ἄλλων σήμερα εἰς τὸ
κάθε χρόνο ἐκ τῶν 2017 2018 ἀλλὰ καὶ 2019),
ὅστις δὲ πρὶν συλληφθεῖ ἐν γαστρί
τῆς μητρός του, τῆς τρεχούσης σημερινῆς
ἐνσάρκωσής του, ἔλαβε Τὴν ΥΠΕΡΩΑ
ΕΥΛογίια
ἐκ «Τοῦ Δασκάλου
Τῆς Ἀγάπης» (ὅστις
Ὡς Δάσκαλος Τῆς Ἀγάπης Διὰ μέσῳ Τῆς
Παρουσίας (ἄνευ γέννησης καὶ θανάτου
Του), μιᾶς καὶ ἔζησε καὶ προσέφερε
ΣΥΝΥπηρεσία,
ἄνευ γέννησης καὶ θανάτου Του) },
γεγονὸς τοῦ κάθε
χθές σας, ποὺ διαφεύγει εἰς τὸ πὼς καὶ
τὸ γιατί (Διὰ
Τὴ Δόξα διὰ μέσῳ Ὅλων Τῶν Ἔργων Τῶν
Ὑπαρκτῶν μόνο Θεῶν Ἔναντι «Τοῦ
Μεγάλου Πνεύματος!»)
λαμβάνει χώρα
εἰς τὸ χθές, τὸ αὔριο καὶ τὸ σήμερα
συνταυτόγχρονα, ἀπὸ πολλοὺς δικούς
σας μελετητὲς].
Μετὰ
θὰ πρέπει νὰ δεῖτε τί ἔχει “ἐκείνη”
εἰς ΑΟΥΡΜονία
Ὑψίστου «ΕΝΟΣ !»,
ὡς Ἀντίθετο Ἀκτῖνα αὐτῆς, καὶ τότε
μόνο ἔχοντας
διαλευκάνει μέσα σας τὴν κάθε θέση καὶ
τὴν κάθε φύση ἐκ τῆς κάθε μιᾶς Flamme
Jumelle καὶ Ame Soeur Τοῦ Σωκράτη, ἴσως σᾶς
ἐπιτραπεῖ νὰ δεῖτε ὅτι αὐτὴ Ἡ
Πρωταρχικὴ Ἀκτὶς [Τοῦ
Σωκράτη] ἔχει καὶ Τὴν
Ἀντίθετό της Ἀκτῖνα, ποῦ εἶναι φορέας
ἔννοιας Ὑπερῴας ΣΥΝΕίδησης
καὶ σίγουρα Ὁμότροπης
Τῆς, μέ συγκεκριμένο
ὌνΟΜα
! Ἂν δέ, γράψετε τὸ «μ»,
μὲ κεφαλαῖο ξέρετε τί δίνει ἡ λέξη
«ὉΜότροπος»,
ἀλλὰ καὶ ἂν ἀφαιρέσετε πάλι τὸ τ ἀπὸ
τὴν λέξη αὐτή, σᾶς δίνει κάτι διαφορετικὸ
: «ὉΜόροπος».
Σὲ
μιὰ ἀπόλυτη μορφή, ἂν εἴχατε φαντασία
εἰς
εὐδοκίμηση καὶ εἰς
ἀρωγὴ ἀντίστοιχων ἐννοιῶν ποὺ τὶς
λέτε ἀρετὲς, εἶμαι τὸ Ντάρμα τῶν ἔργων
σας ποὺ ποτὲ σᾶς τὸ κάθε Κάρμα σας δὲν
σᾶς ἄφησε ποτὲ σᾶς νὰ δεῖτε τί πέρα
ἀπὸ αὐτὸ ὡς κάθε τί ὑπάρχει...
Κυκλοφόρησε
εἰς τὸ
internet ἕνα κείμενο ποῦ εἰς
τὸ σήμερά σας, τὸ ἔγραψε ἕνας ἀπὸ
τοὺς παλαιοὺς Ἀποστόλους Τοῦ Ἰησοῦ,
ἐν ὑπηρεσίᾳ σήμερα τοῦ Μάρα, ὅστις
διατείνεται ὅτι ἀλλοῦ, δὲν ὑπάρχω,
{καὶ εἶναι τόσο ἐν μέρει “λίγο”
ἀλήθεια αὐτό, ὅσο ἀπόλυτο εἶναι εἰς
τὸ ἀπόλυτο ἀπὸ τὸ κάθε πολύ, καὶ ἐκ
τῆς κάθε αὐταπάτης σας, ὅτι ἡ γῆ «δὲν»
εἶναι στρογγυλὴ, καὶ ὄχι μόνο ἐπειδὴ
ἀλλοῦ, δὲν ὑπάρχω ὡς ἐδῶ εἰμί, ἀλλά,
ἂν δὲν ἤμουν ἀλλοιῶς, ἤδη καὶ ἐκεῖ
ὑπάρχω, τότε κακομοίρηδές μου Ἀτρεῖδες
τῆς μπαμπεσιᾶς καὶ τῆς ἀπάτης ὄχι
μόνο δὲν θὰ προσπαθούσατε καὶ νὰ
ὑπάρχετε ποτέ, σᾶς ὄχι μόνο εἰς
τὸ ἐδῶ καὶ τώρα σᾶς τὸ παραμικρὸ,
{σὰν μιὰ ἀκόμη εὐκαιρία
διὰ τὴν ὑμετέρα βιωθεῖσα “ἀκόμα μια”
εὐκαιρία [Μόνο
ποὺ δὲν εἶναι πάντα ἔτσι, ἂν εἶσαι
ψυχρὸς ! Διότι εὐκαιρίες διατίθενται
εἰς τοὺς ζεστοὺς καὶ λιγότερο ἕως
καθόλου εἰς τοὺς κρύους καὶ πάντα καὶ
εἰς τοὺς χλιαροὺς ἕως νὰ σημάνουν Οἱ
Καμπάνες Τῶν Πανδαματόρων Ἤχων “Τοῦ
ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ !”],
ἀλλὰ καὶ δὲν θὰ σᾶς
παρείχετο ἡ κάθε τελευταία σας εὐκαιρία
ἀνὰ ἐνσάρκωση εἰδικὰ εἰς ἐσὰς ποὺ
χάσατε πιὰ [ὄχι ὅλοι
εὐτυχῶς] καὶ
Τὴν Ἔσχατη εἰς τὴν 21/12/2012}.
Τό
ΜΑtrix
τῆς γῆς, ναί, αὐτῆς εἶναι ἐκ τῆς
στρογγυλῆς φύσης, ὄχι ὅμως ὁ πλανήτης.
Προσέξτε ! Κανεὶς ἄνθρωπος δὲν
ἔχει τὸ δικαίωμα
νὰ διατείνεται καὶ νὰ λέγει τί ὑπάρχει
καὶ τί δὲν ὑπάρχει, τότε μὲ ἕλκει
αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος καὶ θὰ πάω κοντά
του καὶ μέσα του νὰ δῶ, ἂν μέσα του,
ἐντὸς αὐτοῦ Εἶναι Ὁ
Θεὸς [Ὁ Μόνος ποὺ
Ξέρει]
καὶ ἐφόσον τὰ κάθε φύσης ἐγώ του, καὶ
σίγουρα οἱ ἀμέτρητες αὐταπάτες, τοῦ
ἔχουν κάνει κατοχὴ ἀλλὰ καὶ χρησικτησία
τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ, μέσα ἀπὸ τὴν
κάθε πλασματική, τὴν
οὐτοπιστική φύση του, καὶ τὸ κάθε γέρμα
φύσης τῆς αὐταπάτης, τῶν ἔργων Τοῦ
Μάρα, καὶ ἐκ τῶν ἡμερῶν τοῦ νοῦ τοῦ
ἀνθρώπου αὐτοῦ, τότε αὐτόματα θὰ
εἶμαι τὸ ἐξ αὐτοῦ προσδοθὲν τοῖς
πᾶσι ὡς τὸ ἀποτελέσματος ἔργο, τῆς
κάθε ἐνσάρκωσής του, διότι αὐτὸς μὲ
σπέρνει ἐξ ὅσων θέρισε σὰν στάχυα εἰς
τὰ λιβάδια Τοῦ Νοῦ.
Εἶδε
τὶς ἐξ ὑμῶν, εἰς τὴν ὥρα τῆς λήψης,
ἔστειλαν κάποιοι μὲ συγκεκριμένο ὄνομα
καὶ χάρη, ἕνα αὐτοκίνητο ἔξω ἀπὸ τὸν
κῆπο τοῦ σπιτιοῦ του, μὲ συγκεκριμένο
χρῶμα [μπλὲ]
καὶ μάρκα, ἀλλὰ τὸ ζητούμενο δὲν εἶναι
ἡ μάρκα, τὸ μοντέλο ἔναντι χρονιᾶς
ναὶ [1985],
ἀλλὰ περισσότερο ὁ ἀριθμός, ποῦ ἀπὸ
ὅποιο σημεῖο Τοῦ Πνευματικοῦ Ὁρίζοντα
κάθε γῆς καὶ Ὅλων Τῶν Οὐρανῶν νὰ τὸν
διαβάσει κανεὶς ὡς φορᾷ εἶναι πάντα
τό ἴδιο [1881]
εἰδικὰ δὲ ἂν τὸ 1 τὸ δεῖτε σὰν Ι. Ἄρα
“Τὰ Σημεῖα”
Ὁ Οὐρανὸς, πάντα Τά Δίνει μὴ ἐνΔΙΑφερΟΜενος
πόσα μάτια βλέπουν, διὸτι Ἐκεῖνος
Τὸν Ὁποῖο, Ὁ Οὐρανὸς Τὸν Ὑπρετεῖ
καμία Ἀνάγκη Δὲν ΕΧΕΙ.
Ναί,
μιλήσαμε εἰς τὸν μεσημεριανὸ περίπατο
μὰ κάποιον ἀπὸ σᾶς περὶ ΕΥΛογίας
καὶ περὶ ΕΥΧῆς,
ἀλλὰ τὰ εἴπαμε αὐτὰ ποῦ εἴπαμε, ἄρα
δὲν ὑπάρχει ἀνάγκη νὰ τὰ ξαναποῦμε,
ἃς μὴ λάβουν χώρα παρακαλῶ τὰ ἀγαπημένα
κάποιου ἀνάμεσα σας στοιχεῖα τῆς
ἀνάλυσης ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναφορᾶς μας,
αὐτὰ τὰ συχνὰ παρουσιασθέντα λάθη ἐκ
τῆς ἀφέλειάς του, εἰς τὰ ὁποῖα
διαμάντια στέλνω καὶ ἐγὼ ὡς καὶ εἰς
ὅλους σας, ἔναντι μόνο ἐκείνων ποὺ
μιὰ χάρη ἔσχατη ἀνάστασης δεικτῶν,
νὰ τοὺς ἔχει προσεταιρισθεῖ {δύσκολη
λέξη, δὲν ἀφορᾷ αὐτὸ Τὸ Κόσμο Συστοιχίας
Συμπάντων} ὡς δάνειο ἔσχατο, μιᾶς καὶ
δὲν ἔχουν τελευταία δάνεια. καὶ
ὀφείλουμε νὰ προσπαθοῦμε ἀπὸ πλευρᾶς
μᾶς, τὸ νὰ εἴμαστε ἀκριβεῖς εἰς τὴν
ἡμετέρα προσφορὰ διότι κὰ 'γῶ ὡς ὁ
Ἐτεροζυγωτὸς ἄλλης φορᾷς Ἀδελφός
μου πάντα, μόνο προσφορὰ Ἐσμὲν διὰ τὰ
βαρύτιμα πεδία ΕΝΑντι
Τῶν ΜΕΤΑΣχηματιστῶν
Τῶν Πεδίων “Τοῦ ΜΕΓΑΛΟΥ
ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”.
Gate
Gate Paragate Full HQ
Ἤθελα
πολὺ καιρὸν νὰ σᾶς μιλήσω , ἀλλὰ
περίμενα τὰ ἄνθη μου νὰ εἶναι συνιστάμενα
ἀνάστασής μου, μέσα σας, καὶ ὄχι ἡ
ποιότητα τοῦ εἶναι σας νὰ καθορίζει
τὸ μέλλον σας ἀπὸ κάθε παρελθὸν παρὸν
καὶ μέλλον σας. Ἡ
αὐταπάτη τοῦ ἐδῶ καὶ τώρα, εἰς κάθε
τώρας σας, σᾶς ἔδειξέ το πῶς ἔγινε
δράση ἡ πτώση καὶ ἡ κάθε παράδρομος
ἐλπὶς πὼς δὲν ἀνέγνωκε τὴν ὁδὸ τῆς
προσφορᾶς ἀλλὰ κλείστηκε εἰς τὸ κουτὶ
τῆς Πανδώρας τόσο ἔξω ὅσο καὶ μέσα
εἰς αὐτό. Μὴν ἀφήνετε ποτὲ τὴν πίστη
σᾶς ἔξω ἀπὸ τὰ ὄνειρά σας. Καὶ κυρίως
τὰ ὄνειρα δὲν ἔχουν θέση εἰς τὰ παρόν,
μήδε εἰς τὸ παρελθόν σας… παρὰ μόνο
εἰς τὸ μέλλον εἶναι τὰ δικά του παιδιὰ
καὶ διὰ αὐτοῦ ἡ προβολὴ τοὺς γίνεται
εἰς τὸ τελεσθὲν παρὸν κάθε βραδινοῦ
ὕπνου σᾶς πρὶν τὴν αὐγὴ. Ναὶ αὐτὸ
τὸ ἤξερε ἐν ἀτραπῷ μόνο ἕνας. Ὁ
Πατέρας του καὶ Ὁ Πεθερός του, τοῦ τὸ
εἶχαν μάθει καλὰ ἐν Τῇ Σιωπῇ.
19
και 12
15
11 19
Πότε ; ὅταν
γεννήθηκε
διὰ
πρώτη φορὰ ἡ ἘΛπίδα,
εἰς τὴ γῆ
παραμρφωμένη ….
