31 Δεκεμβρίου 2014

29/12/2014



Σοῦ ἔδωσα λευκὸ κρασί,
μὲ τὸ χέρι τὸ δεξὶ
Πνοὴ Θεῶν νὰ φέρεις.
Σοῦ ἔφερα μπροῦσκο κρασί,
μὲ τὸ χέρι τῆς καρδιᾶς,
Καρδιᾶς Θεοῦ Ζωὴ νὰ ἔχεις.

Μὲ ἀρνήθηκες περίτρανα,
μεγαλοφώνως κάθε κρασὶ ἔχυσες ,
ποιώντας «δῆθεν» σπονδὲς Θεῶν.

Ἂν ἀρνηθεῖς μιά Το Θεό,
«Ἐκεῖνος» σὲ Συγχωρεῖ.
Ἂν Τὸν ἀρνηθεῖς δίς,
«Ἐκεῖνος» Δὲν σὲ Ἀγνοεῖ.
Ὅταν τρίτη Τὸν ἀρνηθεῖς,
«Ἐκεῖνος» Δὲν σὲ Ξεύρει.


29/12/2014



30 Δεκεμβρίου 2014

26/12/2014

Ἐνυπάρχει «Ἕνα Στοιχεῖο», ποῦ δὲν δύνασθε ἂν δὲν τὸ ἔχετε αὐτὸ μέσα σας, καὶ δὲν σᾶς τὸ Δίνει κανείς, οὔτε Ὁ Ἴδιος Ὁ Θεός, ποὺ χωρὶς αὐτὸ νὰ μὴν μπορεῖτε ὄχι νὰ ἀναγνωρίσετε μόνο τά μέλη τῆς Θεϊκῆς σας οἰκογένειας, ἀλλὰ καὶ νὰ παρέσχετε Ἐλπίδα ἀκόμα καὶ σὲ αὐτὰ ποῦ δὲν εἶναι πιὰ μέλῃ ; Ὑπάρχει κάτι ποὺ βρέξει, ἢ καὶ νὰ χιονίσει, ἢ ὅ,τι καιρὸ νὰ κάνει στοὺς Οὐρανοὺς Τοῦ Θελήματος Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, ἐσεῖς νὰ μπορεῖτε νὰ ἀναγνωρίζετε αὐτὰ τὰ ἰδιαίτερα μέλη τῶν Θεϊκῶν σας οἰκογενειῶν, καὶ ἂν ὑπάρχει ποῦ θὰ τὸ βρεῖτε σὲ ἀφθονία ; Ἐνῷ ἐσεῖς δὲν τὸ Ἔχετε πάρει χαμπάρι, παρὰ τὴν πλειάδα τῶν γνώσεών σας καὶ τῶν δῆθεν πλούτων σας μὲ τὴν ἔννοια “πλοῦτος γνώσεων” καὶ ὅ,τι ἄλλο θέλετε ; Φυσικὰ καὶ Ὑπάρχει, ἐκεῖ ποῦ δὲν φαντάζεστε, ἐκεῖ ποὺ Ἦταν τὸ πᾶν διὰ Τὸν Ὕψιστο Ὑπερῷο Ὅλων, πρῶτα καὶ μετά, ὅμως πάντα μετὰ τὴν ἀρχὴ τῆς Πρώτης Δημιουργίας διὰ τοὺς τυφλοὺς ἐν Τῇ Δικῇ Του Τελειότητι Τὸ Θέαμα, πῶς νὰ τὸ Νοιώσετε πρὶν τὸ δεῖτε ; Διὰ ὑμᾶς δηλαδὴ τόσο τοὺς Χλιαρούς, τοὺς Κρύους καὶ τοὺς Ζεστοὺς συχνὰ αὐτὸ εἶναι ἄνευ σημασίας ! Πάραυτα Ἐκεῖ εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν λέγεται, καὶ εἴδατε κανεὶς ἀπὸ τοὺς συνομιλητές σας δὲν δέχτηκε ἕως σήμερα νὰ σᾶς τὸ πεῖ, οὔτε καὶ νὰ σᾶς τὸ περιγράψει, ἀλλὰ νοιώσατε ὡς ἐνδιάμεσό Της ΣΥΝαλήθειας Τοῦ Τὸ Ἀρρωμα ὡς “Μνημοσύνη = Λησμοσύνη”. Ἄρα Ἄλλο Εἶναι οἱ τρεῖς κατηγορίες αὐτὲς δηλαδὴ οἱ γνωστές σας ὡς οἱ Κρύοι, ὡς οἱ Χλιαροὶ καὶ ὡς οἱ Ζεστοί, καὶ ἀπόλυτα ΔΙΑφορετικοι Ὑπέρμετρα καὶ Αἰώνια ἀπέναντι στοὺς ἐκ Τῶν Ζώντων, καὶ ἐκ Τῶν Ζωντανῶν ΣΥΝΥπαρκτων Δία Τό ΒΛΕΜΜΑ Τῆς Δικαιοσύνης Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, ποὺ ἄρρηκτα αὐτὸ εἶναι καὶ ΣΥΝΑληθες ἀλλὰ πάντα καὶ κάτι σαφῶς ναί, καὶ ὑπερῴα παραπάνω καὶ δὲν εἶχαν σὲ αὐτὰ οὔτε πρόσβαση λόγω μὴ ἀντοχῆς τους οὔτε οἱ Μαθητὲς οἱ κοντινοί Τοῦ Βούδα ἀλλὰ οὔτε καὶ οἱ 11 ἐκ τῶν 13 Ἀποστόλων Τοῦ Ἰησοῦ μετὰ τοῦ Παύλου μαζὶ ! Ὡς Ἔλεγε Ὁ Ἴδιος Ὁ Ἰησοῦς εἰς κάποιον : “Μηδὲ αὐτοὶ δύνανται Βαστάζειν Τὴν ΣΥΝαλήθεια Τοῦ Πέμψαντος μέ, οὐδέποτε καν νῦν ἕως αὔριο ἴεσαν Παρόντες ἔναντι Αὐτς” καὶ πότε Εἶπε αὐτὴ τὴν Περίφημη Φράση Ὁ Ἰησοῦς ; Σὲ ποιὰ μέρη τῆς γῆς καὶ σὲ ποιοὺς ἀγαπητοὺς στὴ καρδιὰ τοῦ ἐνδιαμέσου μας, διότι ἦταν παρὼν καὶ τὴν ἄκουσε τὴν φράση αὐτὴ νὰ ΣΥΝΕκφράζεται καὶ νὰ ΣΥΝΕκδηλώνεται εἰς ΣΥΝΕκδήλωση Τοῦ Θελήματος Τοῦ Ὑψίστου Μεγάλου Πνεύματος, διὰ στόματος τότε Τοῦ Sananda καὶ ὡς Ἰησοῦς, εἰς δυὸ ΟΝτότητες Ὑπερῴα Ἀγαπητὲς ἀπὸ Τὸν Πατέρα Ὅλων καὶ Τὴν Παναγία Ἴσιδα Ἕως Τὸ Ὑπέρτατο Ὑπερῷο Ὅλων Μεγάλο Πνεῦμα, Αἵτινες ἤσαν τότε ἐνσαρκωμένες εἰς τὸν πλανήτη ἀλλὰ ἐκτός τῆς γῆς ποὺ γεννήθηκε Ὁ Ἰησοῦς ! Ἀλλὰ τὸ ἐνδιάμεσό μας δὲν ἦταν ἐνσαρκωμένο τότε στὴν χώρα γέννησης τῆς δράσης Τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ τὸ εἶχαν αὐτὸ τὸ Ἕνα Στοιχεῖο ὡς ἄνω ἀρχίσαμε λέγειν ὑμῖν, μόνο Ὁ Θωμᾶς καὶ Ὁ Ἰούδας, ἄρα εἶναι Τόσο Σαφὲς διὰ Τὸν Ὕψιστο καὶ Τὴν Ἄκτιστο Δικαιοσύνη Τοῦ, ὅσο καὶ Ἀπόλυτο ὅτι οἱ Ὑπερώοι ΔΙΑχωρισμοί Ἔνθεν καὶ Ἔνθεν Τοῦ Ἐπέκεινα ποὺ λαμβάνοντας τοὺς ἀνὰ Μεσωδιαστήματι καὶ Μεσοδιαστήματι, δύνασθε ὑμεῖς ὅπου καὶ νὰ εἶστε εὑρισκόμενοι στὸ νὰ νοιώθετε ἕως καὶ ἐλάχιστοι Τὴν ΟΜορφιά Τῆς Ἄνω Της Ὑπερβόρειας Τελειότητας Τοῦ Ὑψίστου, Αὐτὴν ποὺ τόσο πολὺ καὶ ὁ Μάρα, ἀλλὰ καὶ τὰ τσιράκια του, ὡς ἀκόλουθοί του, καὶ συνεκφραστὲς τῶν ἰδεῶν του, μέσα ἐκ τοῦ πρώτου πεπτωκότα ἀνθρώπου, ὅστις δὲν ἦταν ποτὲ Ὁ Ἀδὰμ οὔτε δὲ καὶ Ἡ Εὕα, διότι ἀνθρωπότητες ὑπῆρχαν Αἰῶνες πρὶν ἀπὸ αὐτοὺς πρὸς τὰ πίσω στὸ χρόνο, καὶ ἕως τὴν Ἐποχὴ τῶν Δεινοσαύρων ποὺ ᾖλθαν στὴ γῆ μαζὶ μὲ τὶς Δεινὲς Σαῦρες, καὶ πρὶν ἀκόμα αὐτῆς τῆς Ἐποχῆς ὑπῆρχαν ἄνθρωποι στὴ γῆ σας. Καὶ ὄχι ὅτι ἐσεῖς ὀνομάζετε συχνὰ ὡς Χρυσὴ Ἐποχή, ἀναφερόμενοι στὴν ἐποχὴ τοῦ Ράμ, ἀλλὰ στὴν μόνη ΣΥΝΥπαρκτη Τῆς Τελειότητος διά Τοὺς Ἄκτιστους Διοικήτορες ΣΥΝολοτητος Ὅλων Τῶν Κόσμων Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος Τὴν Μιὰ Ἐποχὴ Τῶν Ἀρχαίων Τῶν Ἀρχαίων. Καὶ στὴν ὁποία δὲν εἶχε πρόσβαση ποτὲ ὁ Πρῶτος Πεπτωκως διὰ τοῦ ἰδίου, οὔτε ἀκόμα ἐκ τῶν γνωστῶν κατιόντων αὐτοῦ ἀπὸ ἄλλες Δημιουργίες, ποὺ τόσα ψεύδη λένε τόσοι ἀπὸ ἐσὰς δημόσια καὶ ἰδιωτικά, ἶνα ἡ δική του φαύλη μπογιὰ περνάει στὰ ἀποτυπώματα τῶν σκέψεών σας. Γιατί ; Μὰ ἐπειδὴ θὰ ἤθελαν νὰ τοῦ Ἔχουν Πρόσβαση, ἀλλὰ Ὁ Θεὸς Τὸ Ἐπιτρέπει καὶ αὐτὸ ! Ἀλλὰ ἕνα πρᾶγμα ἀκόμη Ὁ Ὕψιστος Δὲν Ἐπιτρέπει, καὶ ἐκεῖ Δὲν Μιλᾷ διότι καὶ μόνο Σιωπᾷ, ἐκεῖ πάντα Ἀναλαμβάνει δράση σὲ κάθε Τέλμα Ἕρματος “ Δάσκαλος Τῆς Καταστροφῆς”. Ὅστις, μὲ τὴν κάθε Συστοιχίας καὶ Σύμπαντος ἀνὰ Κόσμο Τοῦ Ὑψίστου παρτιτούρα στὰ Χέρια Τοῦ ἐκ Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, Τὶς Ὑπερῷες Ἄκτιστες Ἄχρονες Ἐντολὲς Τῆς Ἄκτιστου Δικαιοσύνης ΣΥΝυπηρετεῖ. Ἀκόμα καὶ σὲ μήνυμα ποὺ πήρατε πρὶν ἀπὸ λίγες ὧρες, καὶ ἤσασταν σίγουρος, στὸ ποσοστὸ ποὺ μπορεῖτε, ὡς ἐνδιάμεσο, ὅτι μίλαγε στὴν ἀρχὴ Ὁ Sananda, ὍΜως μέχρι νὰ τελειώσει ὁ χρόνος τῆς λήψης του, ναὶ αὐτοῦ του ξεχωριστοῦ μηνύματος, οὔτε ἐσεῖς δὲν ξέρατε νὰ πεῖτε μὲ σιγουριὰ πόσοι “ἄλλοι” σᾶς μίλησαν, διότι δὲν ἄλλαξε κανένα χαρακτηριστικό, οὔτε στῆς φωνῆς τὸν Κραδασμὸ ποὺ ἐρχόταν σὲ σᾶς, ἀλλὰ οὔτε καν καὶ στοῦ κραδασμοῦ προερχομένου ἐκ Τῆς Θεϊκῆς Προέλευσης τὴν Εἰδικὴ Ταυτότητα δηλαδὴ τοῦ μηνύματος, καὶ οὔτε καν δὲν ἐπέδρασε σὲ ἐφαρμογὴ στοῦ Ρυθμοῦ Τοῦ. Ὅμως.. ναί, εἴδατε τὸ Μήνυμα αὐτὸ ᾖρθε σὰν καταιγίδα Ριπῆς ποταμοῦ σὲ χρόνο μάλιστα ἀστραπῆς, καὶ εἴδατε σᾶς ᾖρθε Ἐνχρονα μὲ Ἄχρονο Ρυθμό, καὶ ὅταν τὸ δώσατε νὰ τὸ μοιραστεῖτε, ναὶ σὲ ἕναν μόνο Ἑλληνικῆς Καταγωγῆς ἐκτὸς Ἑλλάδος πρὶν τὸ δημοσιεύσετε ἀπὸ ἀγάπη ΕΝθύμησης καὶ Τῆς Ἐκτίμησης ποὺ Ὁ Sananda σᾶς Ἔδειξε διὰ αὐτόν, ἡ ἔκπληξη αὐτοῦ του ἀνθρώπου ποὺ τόσο ἀγαπᾶτε καὶ ἐσεῖς καὶ Ὁ Sananda, ἦταν ἀφενὸς Γνήσια, ἀφετέρου δὲ ἀλλὰ καὶ μεγάλη σας ἔκανε ἐντύπωση ὄχι αὐτό, ἀλλὰ ἡ εἰλικρίνειά του στὴν ἐρώτηση ποὺ σᾶς ἔκανε καὶ “τὶ” σᾶς Ἔφερε Στὴ Καρδιὰ ; Καὶ τὸ δεύτερο Ζητούμενο τῆς κάθε “Φωνῆς” εἶναι ἡ ἐν τῷ προσκειμένῳ τῆς κάθε σᾶς ἐνσάρκωσης μόνο ἡ Εἰλικρίνειά σας, “Ἂν καὶ ΠότεΣΥΝΚαθίσταται ΣΥΝΑρωγός Ἀναστάσεων, τουτέστιν ἀκριβοδίκαιο ἐστί ὅτι οἱ μὴ Ἀνεστηθέντες Ἔναντι Μεγάλου Πνεύματος ἄνθρωποι, εἶναι Πάντα μόνο καὶ οἱ μὴ Εἰλικρινεῖς. “Ναί ἀλλά”, λέτε στὸ Νοῦ σας, “συμφωνοῦμε ἀπολυτα” ! Δὲν ὑπῆρχαν “αὐτοί”, στὴν Ἔναρξη Τῆς Πρώτης Δημιουργίας, ναὶ κανείς τους ! Οὔτε μάλιστα καὶ πρίν, διότι διαφορετικά, Ὁ Ὕψιστος Θὰ ἦταν Δυνατὸ ποτέ, νὰ ἦταν Ἀτελὴς ; Ἄρα, τὴν Δική τους ἀκόμα ἀτέλεια τὴ μὴ τελεία ὕπαρξη τοὺς Ἐκεῖνος, Ὁ ΕΝΑΣ τὴν ΣΥΝΥπολόγισε Ἀπόλυτα Τέλεια, μέσα στῆς Δικῆς Τοῦ Τελειότητας Τὸ κάθε Τοῦ Ἔργο, καὶ ποῦ τὸ εἴδατε αὐτὸ ; Θυμᾶστε ; Μόνο Στὴν Εὔρους ΔΙΑΦορά, ἀνάμεσά σε δυὸ Ἔντομα ποὺ δὲν μπορούσατε νὰ ἀντιληφθεῖτε ὁρισμένοι στὴν ἐκ διαστολῆς συνύπαρξή τους στὸ χῶρο σας, ἀφενὸς σὲ ἀπόλυτα διαφορετικὰ μέρη τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο νὰ παρουσιάζεται, τὸ Ἕνα στὸ Ἀπόλυτο Ὑπερῷο Φῶς Ἀχρόνως Ἔνχρονα Πάντα Ἀφιθχέν, καὶ τὸ ἄλλο στὸ ὑπόβαθρο ἀντίστοιχό τοῦ ἐκ τῶν ὑποχθονίων “ὑποκατάστατο” -ναί, αὐτὸ δὲν εἶναι παράδοξο- ὡς ἀφετέρου καὶ ἡ μόνη Δυνάμενη Αὐριανὴ Ἐλπίδα ἔλευσης διὰ αὐτὸ καθὼς εἶναι τὸ Μόνο ΟΝ στὸν πλανήτη ποὺ ΣΥΝΑνασταίνεται (τὸ πρῶτο ὅν), καθὼς τὸ μόνο συνυπαρκτό τους ἕρμα εἶναι (γιὰ τὸ δεύτερο) στὸ νὰ συμμετέχει μὲν καὶ αὐτό, ὡς εἶναι στὸ δοκοῦν τοῦ μόνο ὅμοιο εὖρος καὶ συναθλούμενο μὲ τὸ κάθε ἕρμα τοῦ ζωῆς μὲ θάνατο, ὡς προορισμό του, μὲ τὴν “εὐμορφία” τῆς ζωῆς του. Τὸ Πρῶτο ΟΝ ποῦ σᾶς περιγράφουμε ὡς Φύση “ἘΝτΟΜου” εἶναι οἱ Πράσινοι Σκαραβαῖοι, καὶ τὸ δεύτερο μόνο ὡς ἔντομο, εἶναι οἱ κατσαρίδες. Καὶ ἔντιμη ἡ παρατήρηση σᾶς διὰ τὰ ὑπόλοιπα “ΕΝτΟΜα”, ποὺ ἐλάχιστοι ἀπὸ ἐσὰς τὰ λατρεύουν : τὶς Πεταλοῦδες καὶ τὰ Μυρμήγκια.. ναὶ θὰ θέλαμε νὰ βάλετε τίτλο καὶ μουσική, ἀλλὰ οἱ ἄφρονες στῶν ἐγὼ τοὺς τὴν ὑπόφυση προσκολληθέντες ἀκόμα, οἱ μὴ ἀναγνωρίσαντες τὸ ἐλάχιστο περὶ “Φύσης” περὶ “Θέσης” καὶ περὶ “Γένους” ἅτινα ἀνάμεσα στὶς γραμμὲς τοῦ λόγου τοῦ Μόνο Ὁ Πλούταρχος εἶχε τὴν δυνατότητα νὰ ΟΜιλήσει διὰ αὐτά, ἐπειδὴ τὰ Γνώριζε εἰς Βάθος Αἰωνιότητας ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸν Πυθαγόρα ὅστις ἀφενὸς τὰ ἀγνοοῦσε, καὶ ἀφετέρου δὲν τοὺς εἶχε πρόσβαση, αὐτὰ δὲ τὰ θέματα δὲν θὰ τὰ δοῦν ἂν βάζατε τὴ μουσικὴ καὶ τὸν τίτλο, ἀλλὰ θὰ δοῦν μόνο τὴν ἐπιφάνεια τὴν παρουσιαζόμενη καὶ τὴν ἀντιστοιχοῦσα στὸ θλιβερὸ “instant present” τῆς κάθε ΣΥΝυπαρκτής καὶ Ἐνιστάμενης Εὐκαιρίας τους, μόνο χάνοντας τὸ μέτρο καὶ πάλι, καὶ μὴ ἔσχοντες Μνημοσύνης καὶ Λησμοσύνης τὰ Ὑπερβόρεια κλειδιὰ ἶνα εὕρουν τὸν Προορισμό τους, χάνουν καὶ αὐτὴν τὴν εὐκαιρία καὶ πάλι ὡς, ὑμεῖς γυρνᾶτε μιὰ κλεψύδρα ἀπὸ τὴν ἄλλη τῆς πλευρὰ ! Ἄρα, ἐδῶ Ἡ Ἄχρονη Πρόνοια σᾶς Λέει: “Παρακαλῶ, νὰ κρατῆστε ὅ,τι σᾶς Λέει Ὁ Ὕψιστος διὰ ἠμῶν στοὺς Ἤχους, μὲ τὸ κάθε Μέτρο τους καὶ τὸν Τίτλο τους, στὴ καρδιά σας, καὶ ἀφῆστε τους στὴ μοῖρα τους, Ὁ Ὕψιστος Ἔχει Ἀποφασίσει καὶ διὰ αὐτούς. Ἃς ἔχετε Ἐμπιστοσύνη Στὸ Δικό Του Ἄκτιστο Τέλειο Τρόπο ! “. Τουτέστιν Ἡ Τοῦ Ὑψίστου Ἑνὸς Τελειότης σὲ Ἀπόλυτο Βαθμὸ Δέον νὰ εἶναι Ἱστάμενη καὶ ΣΥΝιστάμενη κάθε Ὑφιστάμενης ὑμῶν ἀμφιβολίας ἀκόμα, ποὺ εἶναι φυσικὸ καὶ ἦταν θεμιτὸ μάλιστα νὰ εἶναι ὑπαρκτὴ διὰ νὰ σᾶς δίδεται ὡς παρουσίαση καὶ συνύπαρξη. Εἴδατε τί ὑπέροχο τραγοῦδι ἀκοῦτε ; Σᾶς τὸ στέλνει “ὨςΤίς” δηλαδὴ τὸ ὅστις, ποὺ σημαίνει καὶ κάποιος διὰ ὑμᾶς στὴν νεοελληνική, ἀλλὰ προτιμητέα ἐστὶ ἡ γραφὶς 6ης, ποὺ σᾶς μίλησε σὲ μιᾶς στροφῆς δρόμου στὴν ἀπόλυτη ἡσυχία πνοῆς ἀνέμου, σὲ ἕνα ποτάμι δίπλα ὁ ἴδιος, ναὶ μιὰ μέρα ποῦ ἦταν μιὰ σὰν τὶς ἄλλες διὰ τὶς ὑμετέρες ὑποχρεώσεις, καὶ λέγατε ἀπὸ πλευρᾶς σας: Πῶς Θεέ μου, ἕνα τέτοιο σημάδι διὰ ὑμᾶς ἀφιχθεῖναι τὸν “ἄχρηστο” στὰ μάτια τῶν πολλῶν ; Ποῦ νὰ μὴν τὸ βλέπουμε, ἀλλὰ νὰ ἠμεθα σίγουροι διὰ τὴν κάθε Παρουσία Δόξας Τῆς Ἐαυτοῦ Τοῦ Ὑπηρεσίας ἔναντι Ἐσοῦ καὶ Μόνο ἐπειδὴ τὸ Νοιώθουμε ;. Καὶ ποὺ ὅλους αὐτούς, ἀδιακρίτως τοὺς δικαιολογεῖτε καὶ προσεύχεσθε διὰ αὐτούς, ψάχνοντας ἐπιμελῶς καὶ νὰ βρεῖτε διὰ αὐτοὺς μέχρι καὶ τὸ δίκιο τους, ποὺ δὲν βλέπουν ἀγάπης φῶς στὴ πέτρινη καρδιά τους, γιατί αὐτὸ τὸ Ὑπερβόρειο Ἄνω ἐκ Τοῦ κάθε Κόσμου καὶ ἄνω ἐκ τοῦ κάθε Βορὰ σὲ κάθε Κόσμο, ΟΝ νὰ ἔλθει ἐκεῖ ; Τί λόγο εἶχε ἡ ἄφιξη Τοῦ σὲ αὐτὸ τὸ χάος τῆς σημερινῆς ἀσχήμιας αὐτῆς τῆς πόλης ποὺ κάποτε, ἂν καὶ κοσμοῦσε τὴν Ἀνατολὴ καὶ τὴ Δύση μὲ τὰ ἔργα Τοῦ, σήμερα βοῦρκος καὶ μπόχα ἐστι ; Ναὶ ἀφῆστε τὸν τίτλο καὶ τὴ διπλὴ μουσικὴ σὲ Ἕρμα 5ης, ὡς δημοσίευση, ἐκεῖ ποὺ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ Ζεῖ χωρὶς ΣΥΝδιαλλαγή στὴν ἀλλαγή του, καὶ ἀφῆστε τὰ ψίχουλα ΔΙΑθέσιμα σὲ ὅσους ἐκ τῶν ἐπισκεπτῶν Τὸ Μεγάλο Πνεῦμα Θελήσει, σὲ ἄλλες μόνο ἠπείρους αὐτοὶ μόνο νὰ δύνανται νὰ νοιώσουν ! Σαφέστατα καὶ ναί, ἐκτός τῆς Εὐρώπης ὡς ἤπειρος αὐτὴ ! Καὶ εἴδατε πόσοι ψάχνουν στὸ internet τὴ δράση τῶν Ὑπερηφαιστείων ἀκόμα, καὶ στὴ χώρα τοὺς πέραν τῆς δικῆς σας, ἀλλὰ μὲ ἐλάχιστο στρουθοκαμηλισμό, νομίζοντες ὅτι τὸ Ἐρχόμενο νὰ τοὺς Δοκεῖται ἀφιχθεῖναι, μόνο διὰ αὐτούς, νὰ ἀντιληφθοῦν στὴν δημοσίευση, διὰ τὸ “τὶ” τοὺς Ἑτοιμάζει Ὁ Θεὸς Οὐρανός, στὶς Τεκτονικὲς Πλάκες τῆς Γῆς σας, διὰ Τὴν Μονάκριβη Τοῦ Γαῖα, μὲ Ἀκρίβεια καὶ Τελειότητα ἄνω τοῦ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ἃς τὸ χαροῦν λοιπὸν ὅλοι εἰς Ὥρα Μεγάλου Πνεύματος. 

Μήνυμα «Τού Μεγάλου Πνεύματος !»

ΚΑΡΜΑ καί ΝΤΑΡΜΑ

ΔΙΑλογή Πρώτη !



Μήνυμα

«Τού Μεγάλου Πνεύματος !»

25/9/2012



"Τί" «Μοῦ ζήτησες ; Δικαιοσύνη !

"Τί" σοῦ Ἀπήντησα ; Ὅτι ἡ Δικαιοσύνη «Μοῦ δὲν εἶναι ἡ δικαιοσύνη !

Ὑπάρχει διαφορὰ ἀνάμεσα εἰς τὶς δυὸ λέξεις !

Ἡ μιὰ γράφεται μὲ μικρὸ "δ" καὶ ἡ ἄλλη μὲ Μεγάλο "Δ" ἀλλὰ καὶ μέ «Μοῦ μετά, τὸ κτητικὸ !

Πές «Μοῦ κάτι, ὑπάρχει ἀνάγκη προσδιορισμοῦ "Κτήσης" μὲ τὴν πρόσθεση συντακτικῶς τῆς λέξης «Μοῦ εἰς τὴν κάθε ἔννοια ποῦ συζητᾶμε, ἀφοῦ ὅλα λὲς συνέχεια ὅτι Εἰς Τὸν Θεὸ Ἀνήκουν ;

Ναί, ποιεῖς ἕνα λάθος μικρό, καὶ ὅσο πιὸ σύντομα ἀπὸ τὴν ὥρα ποῦ τὸ ποιεῖς τὸ λάθος (ὡς καὶ τὸ κάθε λάθος), καὶ συνειδητοποιεῖς τὴν πεπραχθεῖσα ἁμαρτία ἀκόμα καὶ εἰς αὐτὸ τὸ ἐπίπεδο, τόσο πιὸ ἀποτελεσματικά, συνδημιουργεῖς νταρμα πάνω εἰς τὸ δικό σου ποῦ κτίζεις καὶ γιὰ ἄλλους οἵτινες θὰ χρειαστοῦν ἐπίσης σωσίβιο ἐν μέσῳ τῆς Θυέλλης ! «Μοῦ ἐπιτρέπεις λοιπὸν πάνω εἰς τὸ δικό σου, ποὺ κτίζεις ντάρμα, «Νὰ Προσδώσω !» εἰς αὐτοὺς τὸ ἴδιο καὶ ὡς Ἐλπίδα ὅταν μερικοὶ θὰ ἀναζητήσουν Χεῖρα Βοηθείας εἰς Τὴν Ἀθηνᾶ ἢ εἰς ὅποιο ΘΕΟ πιστεύουν ὡς Ὑπαρκτὸ !

Ἂν ἡ Θύελλά «Μοῦ ποῦ ἔρχεται θὰ ἔχει μόνο μιὰ ὄψη «Θὰ Ἤμουν » μονομερὴς !

Ἂν ἡ Θύελλα ποῦ σᾶς «Ἑτοίμασα !» ἀγγίξει ἕναν μόνο λαό, «Θὰ Ἤμουν !» ἄδικος !

Ἡ Δική «Μοῦ Δικαιοσύνη, δὲν ΔΙΑχωρίζεται μὲ διαχωρισμοὺς "δικό μου" - "δικό σου" - "δικό του", ἀλλὰ Ἐκχωρεῖται Εἰς Ὅλους !

Διατι ; Διότι Ὅλοι σας Ἔχετε Κάρμα !

Εναι δύνατον ν νσαρκωθετε κα ν δράσετε ες τν γ ν δν χετε κάρμα !

ποιος κα ν εστε ! Θ μο πον πολλο τι ατ εναι δύνατον, μ τ λέξη κα τν προσδιορισμ "ναμάρτητος" ! Μ δι ατ τ λόγ κα Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τος Επε: " ναμάρτητος Πρτος τν Λίθον βαλέτω !" δι ν τος κα ν σς νθυμίσει τι οδες στ ναμάρτητος παρ μόνο διος Θες !

Κα Ο Θεο πο νσαρκώθηκαν ες τν γ σας, γι ν νσαρκωθον κε, ναγκάστηκαν πρν ν χουν δημιουργήσει ἕνα κατ' ἐλάχιστο κάρμα ! Διαφορετικ Ο Νόμοι δν θ λειτουργον Θεϊκ !

Δηλαδ νας Νόμος «Μοῦ σχύει γι λους σας, λλ χι γι ναν ;

Μ εδικ κα ατς νας, ς Κάθε νας π σάς, φείλει ν ποδεικνύει Τν Συναλήθειά Τοῦ μΕ Κάθε φαρμογ Νόμων «Μοῦ τος Νόμους.

ησος τ Επε σχετα ν δν μεινε ες τ ατι τν κουόντων γύρω του τς καρδι τν τς πολήξεις γγεγραμμένη Μνήμη Τς Λέξης "Συναλήθεια" !

Διότι Εχε Πε : "Γνώρισε Τν Συναλήθεια κα λήθεια Το Θεο ντός σου θ σ λευθερώσει !".

ν Συλλογικ κα τομικ κάνεις τους δν θυμται, σημαίνει τι πρόβλημα ες τς Κεντρικές των Τς Μητρικς Μνμες χουν.

Σς δωσε ησος μι π τς μορφς Τς ξίσωσης Προσδιορισμο θανασίας !

Ο ξισώσεις προσδιορισμο θανασίας εναι 7 !

χουν μως Συμπαντικ Συστοιχία, ες τ Δυναμικ Πεδίο νσάρκωσής σας, ρα ς Τ Σχέδιο σς δείχνει, δι ν χει παλήθευση τ Σχέδιο δν εναι 3x7=21 ;

Ναί, τ πόμενο Στάδιο παιτε Μνήμη ! Κα χι Λήθη δι ν νοιώσουν τ 21x6 κα ν προσθέσουν ες ατ τς πόλοιπες Δυνητικς Δυνατότητες, μόνο πο δ ο πόλοιπες 21, Εναι 21 ρα, «γγίζουμε κάτι λλο !

γγίζουμε Τμμα Το Περιβολιο Τς Παναγίας ! Σαφς κα Τμμα κα χι Tν λότητά Τοῦ.

λλ τ κβαντικ μαθηματικά, εναι νωρς δι ν τ ξηγήσουμε !

Μι μικρ ναφορά, δν βλάπτει, διότι δηγε κάποιους ες σωτερικ πρόσοδο νάστασης Μέσα π συνειδητοποίηση Παλαιο Θανάτου των !

Βεβαίως χρήσιμο εναι ν χετε τ κότσια, ν θυμηθετε παλαις νσαρκώσεις σας, λλ χι μόνο τι βολεύει τ γώ σας !

Ν Θυμηθετε κα τος ντίστοιχους Θανάτους σας !