Ἑνὸς
Τραγουδιοῦ
Τὸ
Παραμύθι.
Κάποτε
ἕνας ποῦ νόμιζε
ὅτι τὴν ἀγάπη ἤξερε πολύ,
Διάβαζε
ὅλους τους ὅρους περὶ ἀγάπης
σὲ λεξικὰ
Σὲ
κάθε
γῆς καὶ πατρίδος
τοῦ ὅρια,
αὐτὴν ἔψαχνε,
Νὰ
δεῖ
πὼς
σοφοὶ ἐπὶ
σοφῶν
λόγων αὐτὴν ἔγραψαν.
Μιὰ
μέρα
ἔφυγε σὲ ἄλλης
μεριᾶς ὅρια…
Ἐκεῖ
ποὺ
τὸ
μῖσος
ἔχει ἔλθει
ἀπὸ
πατρίδας
γῆς καρδιᾶς σύνορα
Ἀπὸ
καρδιὲς
ἀνθρώπων ποὺ
καὶ
Τὸν
Χριστὸ σταυρώσανε
!
Θαύμασε
τὴν Τελειότητα τῆς γῆς
ποῦ
στὸ
χρυσό
Τῆς Ἐργασίας
τῶν
ἀνθρώπων τnς στηρίζεται,
Ἐπειδὴ
ἡ
γλῶσσα
τους
ἀλλὰ
καὶ
ἡ
ἀγάπη
τους Δὲν Ἔχει μέσα της,
οὔτε
σὰν Ἔννοια μηδὲ καὶ
ὡς
Λέξη
Γιὰ
Τὸ
Φιλότιμο
ἔστω καὶ σὰν
γειτόνισσά του.
Σὲ
νέα
θάλασσα βρέθηκε στὸ βυθό
της,
Ἐκεῖ
ᾖρθε
μιὰ Νύμφη
κοντά του,
Ἀλλὰ
αὐτὸς
δὲν ἔδωσε σημασία καμιά,
Οὔτε
στὸ Ἄρρωμά
της, οὔτε στὴ Χαρά
της,
Ἐπειδὴ
στὰ
λεξικά
του δὲν ἔγραφε τίποτα ..
Διὰ
Νυμφῶν
καὶ Νεραϊδόσκονης
Νερό,
Ἔχασε
Αἰώνια Το Μύρρο Τῆς Ἀθανασίας
Ποῦ
Εἶχε
Κρύψει μὲ τὰ
Χέρια
Τοῦ Ὁ
Θεὸς
Στὴ
Μήτρα
Της καὶ στὰ
Στήθη
Της..
Ἂν
Ξέρετε γιὰ ποιὸν
σᾶς μιλῶ…
Ἂν
Ξέρετε ποιοὺς πρόδωσε πρῶτος…
Ὡς
ὁ καλύτερος
τῶν τόσων χωριῶν…
Ἂν
Ξέρετε ποιοὺς ἔχει σκοτώσει…
Μήπως
Ξέρετε
ποιοὶ
τὸν στήριξαν
;
Διὰ
νὰ
ζεῖ
ἐκεῖ
σήμερα ;
Ἀπὸ
τί
καὶ γιατί
ἄραγες,
κάποιοι
ἀφελῶς καὶ ἠλθιθιωδῶς
ἐπιμένουν
νὰ στηρίζουν
κάποιους
ἄλλους τόσο πολὺ ;
μὴ
πεῖτε
ἀπὸ τὴν
ἀγάπη
διότι
καὶ αὐτὴ
ἔχει
τὰ ὅρια
της
τὸ
βλέπετε
πὼς σμίγουν καὶ χωρίζουν
οἱ
Ἀγκαλιὲς
τῶν ἀνθρώπων,
ἡ
ἀπάντηση
εἶναι ἁπλή,
ἂν
τὴ δίναμε
μὲ τραγοῦδι,
δὲν
θὰ βλέπανε
Τὸ
ἀκροβόλι
ὀνείρων.
10.12.14
