Tό
Μήνυμα Τῆς Ἡμέρας.
Οἱ
διακυμάνσεις τῶν “ἐγὼ”
σᾶς, ὅταν συγκρούονται, ὑπάρχει πάντα
λόγος ὑπάρξης τους, ἀλλὰ ὄχι ὑποχρεωτικὰ
καὶ παρουσία συνυπάρξης δεδΟΜένων
ἐν τῇ χαραυγῇ Ἐλπίδος.
Καὶ ἡ
δὲ ἄπιαστη εἰς τὸ λόγο καὶ στὸ ἔργο
ΔΙΑνοίας
πολλῶν εἶναι ἡ ΣΥΝΥπαρξη
ΔρΟΜων
εἰς τή ζΕΥξη
ΟΝείρων
[ἄρα
ὁ εἴρων στή ζωὴ σᾶς συνάνθρωπος σᾶς
στὴ συμπεριφορὰ του, ἔχει χαμένα ὄνειρα
ποῦ ποτὲ τοῦ καὶ αὐτὸς δεν τοὺς ἦταν
«ΟΝ»
(διπλὴ
ἔννοια ἀγγλικῆς καὶ ἑλληνικῆς συνάμα)
ἐν
τῇ ἐγρηγόρσει καὶ ἐν τῇ διανοίᾳ
αὐτῶν],
αὐτή πηγάζει ἀπὸ ἀνώτερες περιοχές
Κόσμων, ὅπου δέν ὑπάρχει κανένα “ἐγώ”.
Τὸ ἐγὼ
δεν ἔχει ποτὲ κανένα λόγο ὑπάρξῃς μέ
Τὴν ΣΥΝΥπαρξη.
Τὸ
ἐρώτημα ὅμως πού βασανίζει ὅσους
μοναχὰ νοιώθουν τὸ κάθε ἔρεισμα καὶ
μεγαλεῖο στούς ΔΙΑτονες
Ἀστέρες Τοῦ ΠεπρΩΜένου,
εἶναι ὅταν ἡ ἀνυπαρξία δομῆς τῶν
πέπλων
(μέσα
ἀπὸ τὸ βλέμμα ἄλλων ἄνω ὑμῶν καὶ
ἡμῶν μέσα τους),
τοὺς
προσδίδει ἀτέρμονες πληροφορίες, ἐκ
τῆς κάθε πλευρᾶς τοῦ ὑπερπέραντος
αἰωνίου χώρου «χωρὶς
ἑγώ»,
καὶ αὐτές συγκρούονται μέ τὸ γίγνεσθαι
τῶν ἐδῶ αἰσθήσεων σᾶς, ποὺ εἶναι
δομημένες εἰς ἔνα ἀπέραντο ἐγὼ σᾶς,
συνάμα καὶ συνυπαρκτά ὅταν δέ, εἶναι
καί συνκυρίαρχοι τῶν ἐγὼ σᾶς, οἱ κάθε
μορφῆς καὶ φύσῃς ἐνάντιοι ἐαυτοί σᾶς
ἀπὸ Τήν κάθε πλευρὰ Τοῦ Ποταμοῦ.
Ἐκτὸς «ἐκείνων»
πού ὡς ἐνσάρκωση εἰς τὸ κάθε ῥήματος
τὸ ῥεῦμα ἔζευξαν εἰς τὸ πεπρωμένο
τους ὅλους τούς ἐναντίους τους ἑαυτοὺς
ἀπὸ 7 ἐνσαρκώσεις ἐν τῇ σειρᾷ {μὲ μιὰ
εἰς τὸ μέλλον, μιὰ εἰς τὸ πάρον καὶ
5 εἰς τὴ ξενιτειά τοῦ παρελθόντος
αἰῶνος τὰ πρέκια}.
Πρὶν
ἀπὸ λίγα δευτερόλεπτα κατηγόρησε
ἡρωίδα ἀρχαίας τραγῳδίας κάποιον {ποὺ
ἀδυνατεῖ στὴν φαντασία Τοῦ Νοῦ της,
καὶ τῆς καρδίας της τὸ νεῦμα, νὰ δεῖ,
τί καὶ πόσες ἰσορροπίες λεπτὲς παλεύει
νὰ διατηρήσει Ὁ Φύλαξ Ἄγγελλος του,
χωρὶς πτώση, εἰς ἕνα εὖρος ΔΙΑνΟΜῆς
Ἐλπίδος πέρα ἀπὸ τὰ στεγανὰ καὶ τὰ
ὅρια Κόσμων},
ἐπειδὴ ὅταν ποδοπατιέται τὸ ἐγώ, σᾶς,
τότε μόνο τότε ἡ ἀγωγὸς Ἐλπὶς Ἕλκεται
εἰς
τὸ νὰ ξαναβρίσκει τὴν κάθε ἀπωλεσθεῖσα
ψυχή της, ἔναντι Τῆς ἀρωγοῦ Τῆς
ΠνΕΥματκῆς
νΟΜῆς.
Αὐτὴν
ἀντέκρουσε πρύμνα μὲ τὰ ἐγὼ τοῦ ὁ
Dvorak
ὡς ἐνσάρκωση κυρίως, εἰς τὴν ἀπενσάρκωση
τοῦ τὸ 2015, ἔχοντας ἤδη χάσει καὶ
ἀπωλέσει νὰ στηρίξει τὴν κάθε τελευταία
εὐκαιρία ἄλλων... καὶ νὰ τὸ «γιατί»
εἰς τὸ «διότι» δὲν καρποφόρησε νὰ
γευτεῖ ἐν ζωῇ, τὴν δόξα τῶν ἔργων τῆς
τέχνης του, [ἐν
ζωῇ αὐτοῦ τοῦ παλαιοῦ μέν Dvorak,
ὡς ἐνσάρκωση],
ἀντίθετα ἀπὸ ὅ,τι εἶχε καταφέρει ὁ
ἴδιος καὶ ὡς Dvorak.
Δὲν
εἴπαμε ὅτι θὰ τὴν βρεῖ, [προσέξτε
τὰ νοήματα εἶναι πολυεπίπεδα ἄνω ἀπὸ
ὅ,τι ἀστέρια βλέπουν ὁρισμένοι στὴ
κάθε χαρά τους καὶ διὰ ὅσους τὰ βλέπουν
ὡς αἴσθηση πέρα τοῦ συνήθως χωροδρομου
ἄφιξής των, ὅταν αὐτοὶ δὲν ἔχουν ἄλλο
χρόνο διαθέσιμο νὰ χάσουν πρὶν σημάνει
ἡ ὥρα, μιᾶς καὶ ἤσαν οἱ πρῶτοι
κληθέντες καὶ κινδυεύουν νὰ εἶναι καὶ
οἱ πρῶτοι τῶν αὔριο ἀπόντες, ἐπειδὴ
τὸ ἐγὼ τοὺς εἶναι μνησίκακο καὶ
μοχθηρὸ στὸ εὖρος τῆς ἀγάπης πρὸς
ὅλους]
διότι αὐτὸ δὲν τὸ ξέρουμε μηδὲ ἐμεῖς,
[ὡς
ὄχι ὅ,τι εἶναι ἡ παρουσία μου ἀκόμη
καὶ ὡς ἐνσάρκωση δίπλα σὲ ὁποιονδήποτε
σήμερα, ἢ αὔριο θὰ λαμβάνει ἕνα μήνυμα
μου, εἰδικὰ ὅταν δὲν ὑπάρχει διὰ ὑμᾶς
ἡ αὐταπάτη, ποὺ παίρνετε τὸ μήνυμα
αὐτό, ὅτι ἐσεῖς εἶστε ὁ λήπτης, ἢ ἐγὼ
ὁ προσδίδων αὐτὸ]
ἀλλὰ οὐδέποτε καὶ ἐσεῖς.
Τουναντίον παλεύουμε
ἀμφότεροι νὰ προσφέρουμε τὸ λίγο
καλύτερο τοῦ μὴ Ἀπόλυτου, ἐπειδὴ μηδὲ
ἐμεῖς καὶ μηδέποτε ὑμεῖς ἐστέ τέλειοι.
Ἂν δέ κάποτε ἡ Ἐλπίδα ἔμεινε ὡς ψυχὴ
ἐκτός τοῦ κουτιοῦ τῆς Πανδώρας, ὡς
αὐτὸ ἔχει ἤδη λεχθεῖ, διατί σήμερα ἡ
Πανδῶρα νὰ ἐρωτευτεῖ τὸν Προμηθέα ;
Καὶ ψάξτε παραμέτρους ἐξισώσης στὸ
χθὲς τῶν αὔριο ὅλων τῶν εἰκαστικῶν
σας Μύθων. Εἰδικὰ ἐκεῖ ποὺ ἡ Μυθοπλασία
γίνεται λόγος ποιητικὸς καὶ ἄσφαιρος
μένους δράσης ἐκ τῶν ἐγώ σας.
Danny.
(*2)
24 11 18
1 καὶ 11
πμ, νὰ λοιπὸν τὸ 111 ποὺ ὡς λέΟΝΤΟΣ
συχγρονισμό τὸν εἶδε ἡ Ἑλένη [ποῦ
τήν ἔκλεψε ὁ Πάρις καὶ τὴν ὁδήγησε
στὴ Τροία καὶ ὄχι οἱ ἄλλες Ἐλένες]
ἀδυνατοῦσα νὰ ξέρει ὅτι ἄλλες κάπου
γυναῖκες μέ ὁμοβροντίες ἀγγέλων καὶ
ταγκαλακίων ΣΥΝΑδουν
στὴ σκέψη τῆς κάθε μιᾶς [χωρὶς
αἰδῶ καὶ σεβασμὸ]
ὅτι τὸ βλέπουν συχνὰ συγχέοντας τὰ
δυὸ καρύδια μὲ τὰ πενῆντα κὰστανα
στό 52 λεπτό, ὡς συνειρμὸ ἔργου παρουσίας,
ἐνῷ προειδοποιήθηκαν ἤδη καὶ διὰ
αὐτὸ, ἐπειδὴ εἰς τὴν μετάφραση τῶν
ἑβδομήκοντα ἦταν κάποια τους καί
παροῦσα...
Danny.
01 :17
ὑστερόγραφο :
Τώρα Ὁ
Προσαρωγός ΠεπρΩΜένου
εἶναι τὸ θέμα μας... καὶ αὐτὸς εἰς τὸν
μῦθο ἦταν ὁ Ἐπιμηθέας. Ἐδῶ τά πράγματα
“σκουραίνουν” εἰς Πεδία ΣΥΝΑντίληψης,
ἀλλὰ δὲν εἶναι ὡς ὅ,τι νόμιζε κάποιος,
μιᾶς καὶ ἀγνοοῦν πολλοὶ ὅτι σύγχρονος
κάπως Τοῦ ΕΠΙΜηθέα,
ἦταν καὶ Ὁ ΠρΟΜηθέας
εἰς τόν 20ον αἰΩΝα.
Ἄρα Ὁ Ἐπιμηθέας ἐκεῖ εἰς τόν 20ον δέν
γεννήθηκε ὡς γυνή. Ὁ μὲν ἕνας ἦταν
“Πρὸ
τῆς μὴ θέας”
καὶ ὁ ἄλλος, ἦταν ἡ “Ἐπί
τῆς μὴ θέας” Τοῦ
Μύθου Θεᾶς
“Τῆς Δόξης Ἔργων Τῶν ΘΕΩΝ”(*1).
01
καὶ
52
(*1)
“Τὰ
ΠΑΝΤΑ Ἐν Σοφίᾳ Ἐποίησε”
ἀναφωνήσας
τὶς ἐξ ὑμῶν ἐν τῇ σιωπῇ χαρᾶς ἄνω
κράξας ἐν Τῇ Σιωπῇ Τῆς Καρδίας τῆς
13ης καρδίας του, Τὸν Πέμψαντα ὅλων μας,
ΕΥΛόγει,
προσβλέπων πίσω ἀπὸ τὴν μαγεία
μετατροπῆς τῶν μύθων Τὸν Λόγο Τοῦ
Ἑνὸς καὶ μόνο Θεοῦ :
«Τοῦ
Μεγάλου
Πνεύματος».
Sananda.
24/11/2018
(*2)
‘‘Danny‘‘, Elle
Est Une Entité Suprême Spirituelle, ayant pris part au commencement
de La Première Création Du
GRAND ESPRIT,
de provenance des Cites Célestes, et Munie, tant que Entité, d’une
Nature, qui n´a jamais chuté, chez tous Les Créations Du
Grand Esprit. Alors
il y a presque 8 ans, que tant que Entité, Elle Est Venue s΄incarner
de l΄au
delà, dans Ce Cosmos Des Corrélations Des Univers Du
Grand Esprit,
que pour revivre la joie du service.
Sananda.
17/9/2018
