Τὸ
φῦλο
τοῦ
δάσους ξέρει σὲ
ποιὸ
Δάσος ἀνήκει,
ὅταν
τὸ
πάρει ὁ
ἀγέρας...
Καὶ
ὁ
ἀγέρας
ξέρει ἐν
ἘΠΙγνώσει
«Τοῦ»,
σὲ
ποιο χῶμα
πεδιάδος, ἢ
κορφὴ
βουνῶν
νὰ
τὸ
πάει,
ἐπειδὴ
οἱ
δικιὲς
τοῦ
ἀνάγκες
εἶναι
πεπερασμένης αἰωνιότητος.
Αὐτὸς
ποῦ
ἔχασε
χθὲς
τὴν
ἀλλοπρόσαλλη
σας ἐγωπαθῆ
πρόοδο,
ὑπῆρχε
πρὶν
ἀπὸ
σᾶς
ὑπαρκτός
σὲ
κάθε ψίθυρο ἘΝΑλλοιας
«πρὸς
~ φορᾷς».
Ὁ
δικός σᾶς θάνατος
στῶν
πρὶν τὸ σήμερα χρόνων,
παρέδωσε
ψυχὴ στὸ Θεὸ ;
Νομίζετε
ἀκόμα,
ὅτι
ἔχετε
ὅλοι
σας ψυχὴ
;
Οὔτε
Πνεῦμα
Ὑπαρκτό,
δὲν
σᾶς
Ζήτησε,
μήπως
καὶ
«ἘΝΥπάρχοντα»
Πνεύματα Δασῶν,
σᾶς
«ἈΠΟ~τοίχησαν»
;
Ποῖος
κάνει κουμάντο στὸ
θυμό, στὴ
σιωπή,
καὶ
στὴ λαγνεία τῆς ὀμορφιᾶς ποῦ ποτέ
σας,
Δὲν
γΕΥτήκατε
; Ὅστις
ἦταν
γευσιγνώστης τόλμης,
αὐτὸς
θὰ
εἶναι.
Ὄχι
καὶ
ἐσεῖς,
μηδέποτε οἱ
ἄλλοι.
12:24,
7/9/2018
Λαὸ
Τσέ.
Στὸ
Περιστέρι μὲ
Τὸ
Δάσος.
