Ο
ΜΥΘΟΣ - ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ - ΓΑΛΑΝΗ- ΜΗΤΣΙΑΣ
LYRICS
Ἔλαχε
μοὶ ὁ λαχνὸς ὁ πιὸ δύσκολος,
μὲ
βάρος ἀτελείωτο εἰς
τοὺς ὤμους,
νὰ
μαὶ ἐγὼ
ὁ πιὸ
δύσκολος
στὸ
νὰ μὲ
δοῦν στὴ ζήση
τῆς
ζωῆς μου ἀνάμεσά σας,
ὅταν
ἐκεῖ περπάτησα
στὴν Ἑλλάδα,
νὰ
ἔλθω νὰ πῶ
τί..
Στὸ
σήμερα τῆς ζήσης καὶ
ὄχι
στὸ
δικό μου ἀνάθεμα
ἐκ
τοῦ 20ου αἰῶνος,
τῆς
προσφορᾶς,
ποῦ
ἀκόμα μὲ θαυμάζετε,
καὶ
ἄλλοι μὲ βρίζετε..
Βλέπετε
δὲν ἤμουν γνωστὸς
στὸ
παλαιὸν ἄνθος
τῆς
νιότης μου γνωστὸς τραγῳδός,
δὲν
ἤμουν Ἕνας
Σοφοκλῆς,
δὲν
ἤμουν Ἕνας
Εὐριπίδης,
μηδὲ
Ἕνας
Αἰσχύλος..
...
παρ' ὅλα αὐτὰ
καὶ
ἄλλα πολλά, ὄμορφα
καλούδια
σὰν παραμύθια,
καὶ
μὲ τοὺς
3 παραπάνω
ἀνώτερους
ἐμοῦ,
συνεργάστηκα
καὶ χάρηκα
νὰ
εἶμαι ἡ πρόκα
στὸ σανίδι
τῆς
δικῆς τους ἀνταμοιβῆς.
Ἔτσι
προσπαθῶ στὸ
ἕλλασον
τῆς
μέρας ποὺ ἐσεῖς
τὴν
καλεῖτε σήμερα δεκάτη,
νὰ
σᾶς πῶ, ὅτι χάσατε
πολλοί,
πρὸ
πολλοῦ καὶ
τὴν ἑνδέκατή σας,
ἀλλὰ
τὸ χείριστο
ὅλων ὑμῶν,
ἀγαπητοί
μου, εἶναι,
καὶ
εἶστε ἐσεῖς πού
πάλι σας,
ξανὰ
χάσατε καὶ
τὴν
δωδεκάτη σας ὥρα,
Τῆς
τελΕΥταίας
σας ΕΥκαιρίας.
Προσέξτε
μὲ τρισάθλιοί της
μπαμπεσιᾶς καὶ τῆς
ἁμαρτίας ἐραστὲς ! Βλέπετε μέ, ἀλλάζω
«ῥώτα»
στὸ λόγο, ὡς γέρμα
στὸ ἕρμα τῆς
γραφῆς, ποὺ δὲν
σᾶς ἀγγίζει ! Εἴτε εἶναι σὲ ἑλληνικὴ
γραφή, εἴτε σὲ
γαλλικὴ γραφή,
διότι τὴν γλώττα Τῶν
ΕΛΛ
δὲν τὴν ὉΜιλεῖτε
μὴ ἔχΟΝτες
ἐντὸς ὑμῶν, τὰ ἀνάλογα
συστατικὰ «Τους»
ποὺ νὰ σᾶς
κάμνουν ὍΜοιοι
τῶν, νὰ ΔΙΑγεστε
Ζωὴν τοὺς ! Ἄραγες, ποιὸς ποιητὴς νὰ
εἶναι αὐτός, ποὺ
«ΕΚΕΙΝΟΣ»
μόνο, Νὰ
Ἐκφράζεται,
μέσα ἀπὸ κάθε δικό
μας ἐλάττωμα, ἢ ἁμαρτία,
ἢ καὶ προτέρημά
μας, στὰ μάτια σας,
ποὺ ὅλα δῆθεν τὰ
ξεύρετε, καὶ ὅλα
τὰ καταλαβαίνετε,
ἐπειδὴ μαζέψατε
πέντε, ἢ δέκα πτυχία
χάρτινα πάντα, ἀλλὰ ὄχι
Θεϊκὰ ! Ἢ ἔχετε
μερικοὺς νοματαίους ἀπὸ κάτω,
νὰ σᾶς χειροκροτᾶνε
καὶ νὰ σᾶς
περιστοιχίζουν κάνοντάς σας, νὰ
αἰσθάνεστε καὶ
ὑπερήφανοι καὶ
σπουδαῖοι ; Ἀλλὰ
ποτὲ Ἄγγέλλους
καὶ μικρὰ
ἀγγελλάκια Τοῦ
Θεοῦ χωρὶς
πτώση στὰ πτερά
τους. Μήπως ἀγαπητοί μου, οἱ κάθε
φύσης καὶ παρα~φύσης
φωνές σας, ποὺ τὶς
ἀκοῦτε καὶ ἐξ
αὐτῶν διάγεστε, ὡς κελεπούρια στὸν
δικό τους τὸν ἀγῶνα, εἰς τὴν ἒφ ὑμῶν
κατάληψη, δὲν εἶναι παρὰ μόνο
τα ἀγαπητὰ εἰς
πολλοῖς ταγκαλάκια τους, ποὺ
νομίζουν ὅτι ἀνάγκη
ἐσάς, σᾶς Ἔχει καὶ Ὁ
Θεὸς νὰ τὰ
πολεμᾶτε ; Στὸ
σανίδι τοῦ θανάτου
σας, μόνοι καὶ ἔρημοι
θὰ εἶστε, καὶ
ἐσεῖς καὶ αὐτοὶ
ὅλοι τους, ποῦ
νομίζουν ἑαυτοὺς καὶ
ἐνάντιους αὐτῶν ἕνα,
ὡς Δὸν Κιχώτηδες, ὅτι “ἀνάγκη”
τοὺς Ἔχει Ὁ Θεός,
νὰ πολεμᾶνε
δαίμονες. Καὶ ὑπάρχει
ἕνα ἐπερχόμενο σανίδι, ποὺ σᾶς
ἔρχεται κατακέφαλα, ποὺ δὲν
περιγράφεται Ἡ
ΠΑΝΩραιότητος ὈΜορφιὰ
του. Ναὶ καιρὸς
ἤτανε, νὰ δεῖτε
ἐπιτέλους, ποιὲς εἶναι οἱ Μέλισσες
ποῦ παράγουν μέλι,
καὶ εἶναι μέλισσες
«Τοῦ»,
ἀλλὰ καὶ τί
“μέλι”, διότι ἂν ἦταν ἔκαμναν ὅλες
οἱ μέλισσες ἴδιο
μέλι θὰ τὸ
τρώγανε καὶ οἱ
ἀπόβλητοι μὲ τὰ
κουτάλια ....
ἕνας
ΤραγΩΔΟΣ.
10.9.2018
...ἃ
δὲν τὰ εἶπα
ὅλα, μὴ βιάζεστε,
τὰ
περισσότερά τα εἶπα
ἤδη ἐν σιωπῇ !
Ὁ
Αἰσχρίων ὁ
Σάμιος, ἢ
Αἰσχίων.
