Προσευχὴ τοῦ Μετανοοῦντος ! 6/12/2012

Προσευχὴ τοῦ Μετανοοῦντος !

Ζητῶ συγγνώμη γιατί δὲν ἔσπειρα σωστά,
νομίζοντας σημαντικὸ τὸν σπορέα,
ἐνῷ ὁ σπόρος Σοῦ Κύριε εἶναι Τὸ Πᾶν,

Ζητῶ συγγνώμη γιατί νενόμικα ἐαυτὸν σπορέα,
Ἐνῷ Ὁ Μόνος Ποὺ Σπέρνει Εἶσαι Ἐσὺ Κύριε,

Ζητῶ συγγνώμη γιατί μοῦ Ἐμπιστεύτηκες
τὴ γῆ Σοῦ καὶ ἀντὶ νὰ σπείρω ΕΣΕΝΑ Κύριε,
Ἔσπειρα ἐπάνω της Τὰ Ἐγώ μου,
τόσο τὰ ὑπαρκτὰ διὰ τὴν ἐπιβίωσή μου,
ὅσο καὶ τὰ ἀνύπαρκτα τῆς κάθε πλάνης μου,
ἀπὸ ἐνσάρκωση σὲ νέα σπορά,
καὶ ἀπὸ θερισμὸ σὲ νέα ἐνσάρκωση.

Καὶ ὡς συνδημιουργὸς σπορέως σπορᾶς
τὰ ζιζάνια καὶ τὰ στάχια ὀφείλω εἴς Σὲ
νὰ τὰ ἐπιστρέψω, καὶ ὄχι στὴ κάθε πλάνη μου
βασίλισσα καὶ βασιλιὰ ποὺ τὴν ἔκανα
τῆς κάθε φύσης ὅλων τῶν Ἐγώ μου,

Ζητῶ συγγνώμη γιατί νόμισα ὅτι “εἶμαι κάτι”,
ἐνῷ τὸ μοναδικὸ Ὅλον Παντοῦ Εἶσαι Ἐσύ,

Ζητῶ συγγνώμη γιατί νόμισα ὅτι εἶμαι Ἐσύ,
μεγαλώνοντας ἔτσι μόνο τὴν ἀπόστασή μου
παντοῦ ἀπὸ Τὸ Μεγαλεῖο Της Καρδιᾶς Σοῦ,

Ζητῶ συγγνώμη γιατί δὲν προσπαθῶ Ἀρκετὰ
νὰ κωπηλατῶ ἁρμονικά τά 2 κουπιὰ
τῆς βάρκας μου, στὴ θάλασσά Σοῦ τῆς ζωῆς,
καὶ ἔμεινα στάσιμος, ἀκυβέρνητος,
ἀνελέητα σκληρὸς σὲ ὅ,τι ἀγάπη Σοῦ
μοῦ ἔδωσες νὰ γνωρίσω, ἔχασα τὴν ἀγάπη Σοῦ
ἀρνούμενος ἐσένα στῆς Σιωπῆς Σοῦ Τὸν Ἦχο,

Ἀποδέχομαι ὅτι βουλιάζει ἡ βάρκα μου
ἀφοῦ ἐμπιστεύθηκα ἀλλοῦ τα κουπιά μου,
δὲν φταίει ἡ βάρκα ποὺ βουλιάζει,
ἂν ὁ ναυτικὸς μένει χωρὶς πυξίδα,
νομίσας ἐαυτὸν δέ, καὶ πανίσχυρο
σπάζοντας τὴν, ἀναρωτιέται
τὸν τῆς Πανδώρας ἀμφορέα
τώρα γιατί τὸν ἄνοιξε ;


6/12/2012