Πές μου ποιός...
Σᾶς προβλημάτισε ὁ Θάνατός μου καὶ δὲν σᾶς προβληματίζει ἡ Φωνή μου μὰ ἡ φωνή μου Φωνή μου Δὲν Εἶναι καὶ ὁ Θάνατός μου δικός μου Δὲν Εἶναι οὔτε ἡ Ζωή μου ζητᾶτε συνέχεια ἀπὸ Τὸν Ὕψιστο κάτι ποὺ τὸ λέτε συνέχεια καὶ κανεὶς δὲν σᾶς ἀπαντᾷ νομίζετε ὅτι δὲν σᾶς ἀκούει ὄχι ἐσὰς μόνο ἀλλὰ τὸν κάθε ἕναν σας Ἀκούει καὶ Ξέρει τὰ πάντα καλύτερα ἀπὸ τὸν καθένα ποὺ τὸ παίζει ἐπαΐων καὶ θεὸς στὴν τύφλα τῶν ἄλλων ποὺ ἡ ἀγραμματοσύνη τοὺς περὶ Νόμων Θεῶν ἔναντι Τοῦ Ἑνὸς Θεοῦ εἶναι σὰν ἐγκυκλοπαίδεια ποὺ δὲν μπορεῖτε νὰ διαβάσετε οὔτε μιὰ λέξη οὔτε ἕνα λῆμμα δὲν ἔχει ἐκτός τοῦ Βούρκου καὶ τῆς Ἡδυπάθειας σὲ κάθε Ματαιοδοξίας ἕρμα νὰ δίνει τὸν πάτο του ἕως ἐκεῖ καὶ δὲν παρέχει τὸ παραμικρὸ ἄλλο καὶ ἐκ τούτου προφανὲς εἶναι ὅτι ἡ Ἰδία ἡ Κόλαση ἐσωστρέφεια τηρεῖ νὰ μὴ θέλει τέτοια ὄντα μέσα της ναὶ τὸ σῶμα μου ποὺ εἶχα ὡς ἐνσάρκωση μπροστὰ σας εἶναι ἀλλὰ ξεχνᾶτε ποὺ εἶναι καὶ μὲ τί ἄλλο μαζὶ εἶναι καὶ κυρίως ἔναντι τινὸς ποὺ μόνο τά μάτια του ἀξίζουν ὅλο το χρυσάφι τῶν οὐρανῶν ναὶ ἀλλὰ μᾶς ἔχετε τὰ σώματά μας σὲ περίοπτη θέση σὲ θέση μοναδικὴ ἔναντ Τῆς Πρέσβειρας Τῶν Οὐρανῶν ἄλλο ἂν ἐσεῖς τὴν ἀποκαλεῖτε μὲ ἄλλο Ὄνομα ἀλλὰ τὸ δικό Τῆς ὄνΟΜα εἶναι τὸ ΩΜ ποὺ ὡς Θύρα Νυμφίων εἶναι ὁ μεντεσὲς ποὺ ἀνοίγει τὴν πόρτα καὶ ἔχετε προσπαθήσει πότε στὴ ζωή σας νὰ ἀνοίξετε πόρτα παλαιὰ ποὺ ἔχει σκουριάσει ὁ μεντεσὲς καὶ δὲν ἀνοίγει καὶ καλεῖστε μετὰ νὰ σπάσετε τὴν πόρτα ἢ νὰ βρεῖτε ἄλλη εἴσοδο ἂν ὑπάρχει.
Τώρα ποῦ φύγατε ἀπὸ γραφὴ Fibonacci, τὴν τόσο ἀγαπητὴ εἰς λίγους, διότι ὡς προσυδνάμενοι “ἐκείνου” πότε δὲν μετοίκισαν στὰ δικά του κατάστιχα, καὶ εἴδατε, θυσίασε τὴν ζωὴ τοῦ κάποιος, στὸ Σῆμα τοῦ Ὕδατος, ἶνα Τὸ Νόημα νὰ εἶναι ἀτόφιο. Μὴν πεῖτε “χωρὶς νόημα” διότι πότε κανεὶς δὲν θυσιάζει τὴν ζωὴ τοῦ χωρὶς νόημα. Ἄλλωστε σὲ μία γλῶσσα μόνο, Τὸ Νῆμα τῆς Ζωῆς, χωρίζεται ἀπὸ Τὸ Νόημα τῆς Ζωῆς, ἀπὸ ἕνα ΟΜικρόν ποὺ εἴδατε σᾶς ἔγραψα στὸν κειμενογράφο “ὁ-μικρόν” δίνοντας διαφορὰ στὸ ΌΜικρον ἂν ὁ τόνος ὡς πρέπει μείνει στὸ Ο. Ἀλλὰ πόση διαφορὰ μὲ τὸ ΟΜικρον καὶ μὲ τὸ ΩΜικρον διότι παρασάγγας δὲν νοιώθουν τί εἶναι οὔτε καὶ τὸ ΩΜικρον μὲ τὸ ΩΜικρον καὶ τὸ Τρίτο τό ΩΜικρον.
Ἄραγε διατὶ νὰ εἶναι Αἰώνια 3,
ἐνῷ ἐσεῖς γράψατε 4 Ω,
στοῦ ΟΜ τοὺς ἤχους,
ἐν τῷ συνόλῳ αὐτῶν
Ἄκτιστα καὶ Αἰώνια εἰσὶν 5 ;
https://www.youtube.com/watch?v=fYZuqtyquk4
Φατμέ - Χαρούλα - Αφροδίτη (Η αγάπη ίσως ξέρει)
15/12/2015
