En
Inde,
on
enseigne
;
"
Les quatre lois de la spiritualité ".
La
première dit
: " La personne qui arrive est la bonne personne ",
c'est-à-dire personne n'entre dans notre vie par hasard, toutes les
personnes autour de nous, toutes celles qui interagissent avec nous,
sont là pour une raison, pour nous apprendre et progresser dans
toutes les situations.
La
deuxième loi dit
: " Ce qui s’est passé est la seule chose qui aurait pu
arriver." rien, mais rien, absolument rien de ce qui s’est
passé dans notre vie n’aurait pu être autrement. Même le plus
petit détail. Il n'y a pas de " Si j'avais fait ce qui s’était
passé autrement ..." Non. Ce qui s'est passé était la seule
chose qui aurait pu arriver, et c'est comme ça que nous apprenons la
leçon et que nous allons de l'avant. Chacune des situations qui se
produisent dans notre vie est l'idéal, même si notre esprit et
notre ego sont réticents et non disposés à l'accepter.
La
troisième dit
: " Le moment où c'est le moment est le bon moment :" Tout
commence au bon moment, pas avant ni plus tard. Quand nous sommes
prêts à commencer quelque chose de nouveau dans notre vie, c'est
alors qu'il aura lieu.
La
quatrième et dernière
: " Quand quelque chose se termine, c'est fini. " C'est ça.
Si quelque chose est terminé dans notre vie, c'est pour notre
évolution, donc il est préférable de le laisser, aller de l'avant
et continuer désormais enrichis par l'expérience.
Je
pense que ce n'est pas un hasard si vous lisez ceci, si ce texte est
entré dans nos vies aujourd'hui c'est parce que nous sommes prêts à
comprendre qu'aucun flocon de neige ne tombe jamais au mauvais
endroit .....
Ἐστὶ
δρόμος τῆς
ἀλήθειας,
ὅτι
δὲν
σᾶς
ᾖλθε
τυχαία ἡ
ἀνεύρεση
τοῦ
παραπάνω κειμένου, ἀλλά,
ὁ
δρόμος Τῆς
ΣΥΝΑληθείας,
σαφῶς
καὶ
δὲν
ἐμπεριέχει
νόμους (φτιαγμένους ἀπὸ
ἀνθρώπους)
οἵτινες
ἂν
ἀκολουθηθοῦν
ὁδηγοῦν
στὴν
μὴ
ἐξέλιξή
σας, παρὰ
τὴν
ὅποια
συνεύρεσή τους καὶ
μὲ
παρακλάδια νόμων νΟΜῆς
ἀπὸ
ἄλλα
δάση Τοῦ
Ὑψίστου.
Τὸ
“Διατὶ”
δὲν
εἶναι
ὥρα
νὰ
τὸ
ἀντιληφθεῖτε,
ἐφόσον
ἔναντι
Τῶν Κριτῶν
“Τοῦ”
καὶ
ἔχετε
κριθεῖ,
καὶ
ἔχετε
συγκριθεῖ,
καθὼς
καὶ
οὐδέποτε
διακριθεῖ.
Εἰς
τὸ
“Διὰ
Ταύτα” στὸ
τώρα καὶ
στὸ
αὔριο
ἐκ
τοῦ
κάθε χθές σας, ἐὰν
ἀκλουθούσατε
τὸ
παραπάνω κείμενο δὲν
θὰ
ἀλλάζατε
ἐνσαρκωθέντες
κανένα παρελθόν σας ! Καὶ
εἰς
τὸ
ἴδιο
μῆκος
κύματος ἀρωγῆς
καὶ
εὐδοκίμησης
Δυνητικῆς
Ἐλπίδος,
καὶ
δὲν
θὰ
μπορούσατε ἐνσαρκωθέντες
κανένα λανθασμένο μέλλον σᾶς
μηδέποτε εἰς
τὸν
ὕπνο
σᾶς
[σπανιότατο δὲ
ἐστὶ
εἰς
τὸ
ξύπνιο σας καὶ]
νὰ
τὸ
ἐπιδιορθώσετε.
Νὰ
διατὶ
εἰς
τὰ
μηνύματα Τοῦ
Μεσαίου ΔρΌΜου, θὰ
δεῖτε,
ἂν
εἴχατε
θελήσει ἀναφορὲς
περὶ
δυναμικῆς
πορείας, περὶ
δυνητικῆς
δυνατότητας καὶ
περὶ
δυναμικῆς
κατάστασης συνείδησης, εἰς
κάθε χρόνο ζωῆς
σας, ἀκόμα
καὶ
ἐσεῖς
ποὺ
ἀναγκαστήκατε
νὰ
ἔχετε
δανεικὸ
χρόνο ζωῆς.
ὡς
μὴ
ἐπιλαχόντες
Ζωῆς
“Τοὺ”
δυσάντες.
Εἰς
ποιοὺς
τώρα τὸ
κείμενο τὸ
γαλλικὸ
ἐφαρμόζεται
καλυτέρα, ἕως
νὰ
λήξει Τὸ
Λυκαυγὲς
; Ὄχι
εἰς
ἐκείνους
ἐξ
ὑμῶν,
ποὺ
μὲ
δανεικὴ
ψυχὴ
ζοῦν
[αὐτοὶ
ἕλκουν
τὴν
ἀνάδρομη
Ἐλπίδα]
ἀλλά,
αὐτοί,
ποὺ
ψυχὴ
δὲν
ἔχουν
καὶ
κανένα πνεῦμα
δὲν
ἔχει
παρουσία ἐπιστασίας
“μεθ' αὐτῶν”,
“ἐπὶ
αὐτῶν”
καὶ
“παρὰ
αὐτῶν”
! Διότι εἰς
τὸ
“ἐκτὸς
αὐτῶν”,
δὲν
ἐνΔΙΑφέρεται.
Ὁ
Πεφωτισμένος Βούδας.
18
12 18
Σύμφωνοι
ἡ
ἐρώτησή
σας, μᾶς
ἀρέσει
: “καὶ
γιατί νὰ
ἐφαρμοστεῖ
εἰς
κάποιους τὸ
κείμενο αὐτό,
καὶ
ὄχι
εἰς
ἄλλους
ἢ
εἰς
ὅλους”
. Μπορεῖτε
νὰ
δώσετε μόνος σας τὴν
ἀπάντηση
; Διότι ἡ
ἀξία
τῆς
ΣΥΝΑληθείας
ἐστί,
ὅταν
παραβλέποντας τὴν
ἀλήθεια,
μιᾶς
καὶ
καμία ἀλήθεια,
δὲν
σᾶς
ἀπελευθέρωσε,
ἴσα
- ἴσα,
ἂν
εἴχατε
ἀκολουθήσει
τὴν
κάθε ἀλήθεια,
καὶ
ὄχι
τὴν
δῆθεν
“μία”, τότε ναί, ἐνδεχομένως
ὑπὸ
συνθήκας, νὰ
εἴχατε
ἕλξη(ς)
ἀρωγὴ(ς)
καὶ
εὐδοκίμηση(ς)
ἀπελευθέρωση(ς)*
ἐκ
τῆς
οὐτοπίας,
ποὺ
ἀκόμα
καὶ
ἂν
φτάνατε εἰς
αὐτὸ
τὸ
σημεῖο,
τιμιότερο θὰ
ἦταν
νὰ
παραμείνατε ἕνας
ἁπλὸς
ἠθοποιὸς
στὸ
πάλκο τῆς
ζωῆς,
ἶνα
μὴ
χάσουν πολλοὶ
τὸν
ἀνΈΣΠΕΡΟ
δρΟΜο.
Ἡ
ἀπάντησή
σας, μᾶς
ἄρεσε,
τὴν
δεχτήκαμε καὶ
νὰ
γιατί, ἀμέσως
μετὰ
ἐκ
Τοῦ
Νοῦ
εἰς
τὴν
σκέψη σας καὶ
τὴν
ξεχάσατε, μιᾶς
καὶ
τὴν
πήρανε τὰ
ἀερικὰ
ἀπὸ
τὰ
ξωτικά, ὡς
τροφή, καὶ
στὶς
νεράϊδες διὰ
βάλσαμο.
Ὁ
Ἰησοῦς
Χριστός.
18
12 18
*
διαβάζεται “ἕλξης
ἀρωγὴ
καὶ
εὐδοκίμηση
ἀπελευθέρωσης”
συνταυτόγχρονα μὲ
“ἕλξη
ἀρωγῆς
καὶ
εὐδοκίμηση
ἀπελευθέρωσης”
ἀνάλογα
ποὺ
εἶστε,
καὶ
ποῦ
τοῦ
ἀντιστοιχεῖτε
ἐνυπάρχειν
εἰς
τὴν
ὑπηρεσίαν
σας : ἢ
στὸ
μεσωδιάστημα, ἢ
στὸ
μεσοδιάστημα. Ὑπηρέτης
δυὸ
ἀφεντάδων
αὐτοτελῶς
ποτὲ
δὲν
γίνεται νὰ
εἶστε.
Ἄρα
ἐνυπάρχει
ἐδῶ
κάτι ποῦ
εἶναι
μὴ
μετρήσιμο εἰς
τὴν
αὐτοσυνείδησή
σας ; ναί, ἡ
πολυδιαστατικότητα διὰ
ὅσους
δανείζονται ψυχές, ἢ
ἔχουν
χρησικτησία ἀλλήλων
ὑπὲρ
Μέλλοντος Μεγίστης.
Heaven's
Window - Peter Kater
