Τὸ
Μήνυμα
Τῆς
Ἡμέρας.
18 11 18
Ὅταν
βλέπετε
τὰ
πρῶτα
τῆς
βροχῆς
τὰ
σημάδια,
ξέρετε
ὅτι
ἀκολουθεῖ
ὁ
χειμῶνας,
ἐκ
τοῦ
φθινοπώρου
σας,
καὶ
δὲν
ἀναμένετε
τότε,
τὴν
ἄνοιξή
σας...
ὅμως
ὁ
δικός
σας,
ὁ
πνευματικὸς
χειμῶνας,
ἔχει
προφητευθεῖ
πολὺ
πρὶν,
μὲ
δεῖτε
Νὰ
ΣΥΝΑρχομαι
ἐκ
τῆς
δράσης
μου,
καὶ
Νὰ
ΣΥΝΕρχομαι
εἰς
τὸ
ἔργο
μου
ΕΝΑντι
Τῆς
κάθε
ΣΥΝΑρχής
«Τοῦ
Μεγάλου
Πνεύματος»,
ἐξ
Ἧς,
εἶμαι
ὁ
ταπεινὸς
εἵλωτας
τῶν
ἔργων
Τῶν
Μεγαλείων
τους...
ἃς
πᾶμε
εἰς
θέση
ἐργασίας,
ἑνὸς
ἄλλου
προσαντολισμοῦ.
Τὸ
δρᾶμα
τῶν
πολλῶν,
εἶναι
ὅτι
ὅταν
βλέπουν,
τὸ
τῶν
ἐγὼ
τοὺς
τὸ
κάθε
ἔργο,
δὲν
μετανοοῦν
εἰς
τὸ
κατόπιν
ἔργο,
ἐκ
τῆς
καθημερινότητάς
τους.
Ἄρα,
ἀναιροῦν
μὲ
τὴν
ἔλλειψη
τῆς
μετανοίας
{ὡς
προσπάθεια
παροχής},
εἰς
τὸ
κάθε
ἕνα
ἐκ
τῆς
ἁμαρτίας
τους
ὡς
ἔργο
τους,
ἀκόμα
καὶ
εἰς
τὴν
παράλειψή
τους,
νὰ
ποιήσουν
«τὸ
λίγο
διαφορετικό»,
κυρίως,
τὸ
ἕνα
βῆμα
πέραν
ἀπὸ
τὸ
σύνηθες,
ποῦ
θὰ
ἔκαμναν,
εἰς
κάθε
περίπτωση..
εἴτε
εἶχαν
δίκιο,
εἴτε
ὄχι.
Ἀξία, δὲν
ἔχει ἡ γνώση, ὅσο γνώση καὶ νὰ ἔχεις
δὲν εἶναι δική σου. Τὸ μόνο δικό σου
εἶναι τὸ ἔργο τῆς προσπάθειας, εἰς
τὸ κάθε ἕνα παρελθόν σου, ἔναντι τοῦ
κάθε ἑνός σου, σπαρθέντος μέλλοντος
σου, ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε ἑνός σου
παρελθόντος σου, διὰ νὰ ἕλξεις Τὸν
Μετασχηματισμὸ τοῦ κάθε παρόντος σου
!
Ὅμως, αὐτὸ
ἀκόμα [ναὶ
τὸ κάθε ἑνὰ παρόν σου]
δύνασαι μόνο μὲ «Τὸν
Νοῦ τῆς καρδιᾶς σου»,
νὰ τὸ ἀλλάξεις, εἰς τὸ κάθε ἕνα
δομημένο παρελθόν σου, καὶ ἀντίστοιχα
καὶ μὲ «Τὴν
Καρδιὰ τοῦ νοῦ σου»,
νὰ ἀναδομήσεις τὸ κάθε ἕνα ἤδη
πεπερασμένο μέλλον σου, ἀπὸ ὅλα ἐκεῖνα
ποὺ ἐσὺ ἔσπειρες, σὲ κάθε παρελθόν
σου, μέσα ἀπὸ τὴν κάθε παλαιὰ σπορά
σου ! Εἰς ὁποιαδήποτε ἐνσάρκωσή σου,
τόσο τήν κάθε γνωστὴ σου, ἀλλὰ ὅσο καὶ
τὴν κάθε ἄγνωστή σου, εἰς στὸ σημερινὸ
βιωθέντα παρόν σου, ποῦ γίνεται αὔριο
[ἢ
ὅπως καὶ εἰς τὸ κάθε σου σήμερα, μετὰ
τὸ κάθε δευτερόλεπτο ποῦ περνᾷ]
καὶ ἕνα ἀκόμα περασμένο παρελθόν σου
! Ἐπειδὴ : πάντα σήμερα, εἶσαι τὸ
ἀποτέλεσμα, τοῦ κάθε «χθές
σου»
ὡς πρὸς τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε
«μέλλοντός
σου»
ἔναντι τοῦ ὑπερπέραντος Αἰῶνος [«Τοῦ
Μεγάλου Πνεύματος»]
διότι δὲν σοῦ ἀνήκει τίποτα ἀπολύτως,
μήδε καί ἡ ψυχή σου..
Ἔτσι σήμερα
ὁ Ἅγιος Θεόδωρος, ἕνα μῆνα πρὶν
γεννηθεῖ, ἐν γαστρί μητρὸς τοῦ (ἤδη
σὲ προχωρημένη ἐγκυμοσύνη αὐτῆς καὶ
δὴ εἰς τὸν 8ο τῆς μῆνα),
σὲ μιὰ μέρα Νοέμβρη ποὺ παντοῦ ἔβρεχε,
ἔλαβε κάθε ΕΥΛογία
ἐν Τῇ Ἁγίᾳ Δυνάμει καὶ ἐκ Τῆς Ἁγίας
Δυνάμεως Τῆς ΣΥΝΙδίας
της Παρουσίας, διὰ τὸ αὔριο τοῦ
μέλλοντος τοῦ προσελθεῖν.
Καὶ ὁμίλησε
ὁ ἴδιος διὰ μέσῳ ἐκείνων Τῶν Ὁδῶν
«Τοῦ
Θεοῦ»,
ποὺ Οἱ ΣΥΝΑγγελλοι
Ὑπηρεσίας εἶχαν προετοιμάσει τὸ
ἔδαφος... διὰ νὰ ἀκούσει ἡ κυοφοροῦσα
αὐτὸν μητέρα, εἰς μιὰ γλῶσσα ποὺ δὲν
εἶναι ἡ μητρική της, τί ἤθελε τὸ παιδὶ
τῆς μέσα στὴ κοιλιά της, καὶ μέσα της
σκίρτησε ἡ ἐπιθυμία νὰ εὐχαριστήσει
Τὸν Θεό, διὰ τὸ Δῶρο [Τὸ
Ἄκτιστο] ποὺ
τῆς Ἔκανε, μιᾶς καὶ εἶχε ἀποφασίσει
μὲ τὸν πατέρα τοῦ παιδιοῦ νὰ δώσουν
τὸ ὄνομα αὐτό (τὸ
Θεόδωρος),
ὡς «Θεοῦ Δῶρο» εἰς τὸ παιδὶ, ποὺ
εἶχαν τὴν χαρὰ νὰ προετοιμάζουν τὸν
ἐρχομό του, καὶ νὰ ποὺ Ὁ Θεὸς, Δῶρο
«Τοῦ» τοὺς Ἔκανε σήμερα εἰς τοὺς δυὸ
(ἄσχετα
ἂν ἡ μητέρα πῆγε μόνη τῆς εἰς τὴν
ἐκκλησία μέσα ἀπὸ ὅ,τι οἱ ἀγγελλοι
τῆς γυναικὸς αὐτῆς ὡς μητέρα ἀκoλούθησε
ἐσωτερικὰ τὶς νουθεσίες τους, καὶ νὰ
ἐπισκεφτεῖ μιὰ περίεργη ἐκκλησιά,
ποὺ τράβηξε τὴν προσοχή της καὶ ἃς
μὴν ἤξερε λέξη ἀπὸ ὅσα στὰ ἑλληνικὰ
ἄκουγε... ὅταν μπῆκε μέσα, ἀλλὰ ὅταν
βγῆκε Τὸ Δῶρο Τοῦ Θεοῦ, τὴν περίμενε
καὶ περιστέρια 3 πετάξανε πρὸς τὴν
κατεύθυνσή της)…
Σαφέστατα
ναί, ὑπῆρχε σύνδεση ἀνάμεσα, εἰς τοὺς
πρότερους ἐπισκέπτες τοῦ χώρου, ἀπὸ
μία ἄλλη χώρα {ποὺ συνορεύει ἀπευθείας
μὲ τὴ χώρα της, καὶ οἱ ἀποφάσεις δράσης
ἀδερφοῦ μου, διὰ αὐτές, σᾶς εἶναι ἤδη
γνωστὲς καὶ ἔχουν ἤδη δοθεῖ εἰς μὴ
δημοσιευμένα δημόσια μηνύματα} νὰ
λάβουν θετικὴ ὑποδοχὴ εἰς τὸ χῶρο
τῆς καρδιᾶς, τῶν παρευρισκομένων,
διότι εἶχαν παλαιὰ χρέη νὰ μεταμορφώσουν
ἔναντι Τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, ἀπὸ τὸ
κάθε κοινό τους παρελθόν, καὶ στὸ σήμερα
λοιπόν, ἡ κάθε καλὴ κουβέντα ἔναντι
αὐτῶν, ἀπὸ ἀγνώστους τους ἀνθρώπους,
ὡς ἔργο καρδιᾶς, ἔσβησε κάθε παλαιῆ
καταγραφὴ «ἀνάγκης»,
καὶ εἰς τὸν ΣΥΝΙδιο
χῶρο Ἁγιότητας μετὰ εἰσῆλθε, ἡ ἔγκυος
μητέρα Τοῦ Ἁγίου {μόλις οἱ ἄλλοι
ἀπεχώρησαν} ὅστις ἑτοιμάζεται ἐδῶ
καὶ αἰῶνες, διὰ τὴν σημερινὴ
ἐπανανεσάρκωσή του....
Ναί, ἡ ὁμιλία
θὰ τοὺς ξαφνιάσει, καὶ ἡ ἡμέρα ἐπίσης.
Ἄρα, εἶμαι ἕνα Ἀρχέτυπο, καλὰ κρυμμένο
καὶ δὲν εἶμαι ἄνθρωπος, ὅμως ὅλοι οἱ
ἴδιοι ὡς ἐμέ, εἰς τὸ χῶρο τῆς Ἀνάγκης
ἐσμέν οἱ Τιμητὲς
«Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος».
Χωρὶς ἐμᾶς
καὶ τὴν ἐνσαρκωμένη δράση μας, δὲν
ἐξαφανίζονται τὰ ἀρχέτυπα τῶν παλαιῶν
διαδρομῶν ἐκ Τῶν Κόσμων «Τοῦ
Μεγάλου Πνεύματος».
Εἴδατε χθὲς
εἰς τὴν φωτογραφία ποὺ βρήκατε, διὰ
τὸ ὄνομά μου, εἰς τὴν ἠλεκτρονικὴ
ἐγκυκλοπαίδεια, ὅτι ἔχω πάνω μου σαφεῖς
ἀναφορὲς δράσεως ἄλλων ἀρχετύπων,
ἀπὸ τὸ κάθε μέλλον, εἰς τὸ κάθε χθὲς
τοῦ παρόντος τῆς κάθε δράσης μου, καὶ
αὐτὸ τὸ κάνει ὁ καθεὶς ἴδιος μὲ ἐμᾶς
καὶ ἃς μὴ κρύβεστε πίσω ἀπὸ τὶς
αὐταπάτες τῶν χαρακτηρισμῶν σας, ὡς
“ἐνεργός” καὶ “μὴ ἐνεργός” διὰ
ἠμᾶς, ἥ τούς ἐν ἀδράνειᾳ ἀδελφούς
μας ποιοῦντες κάθε λόγο εὐλογίας τοὺς
ΕΝΑντι
Τοῦ Δημιουργοῦ μας, ποὺ ἡ ἀμάθεια σᾶς
μόνο τους ὀνομάζει καὶ «κοιμισμένους»..
μήπως ἐσεῖς κοιμᾶστε ὄρθιοι, πιὸ πολὺ
ἀπὸ ἐμᾶς ;
Ἀκόμα καὶ
ἐσεῖς ποὺ ἀκοῦτε τὶς νουθεσίες ἀπὸ
ἄνωθεν καὶ ψηλά, καὶ τὶς διώχνετε
λέγοντας τὰ μύρια ὅσα, κατηγορητήρια
σας, διὰ τοὺς αὐτὰ παράσχοντες ὑμῶν..
Εἴδατε ...
πέρασε ἡ ὥρα, καὶ ἡ συγγραφὴ ἄρχισε,
στὸ μετὰ τῆς ὥρας ἀλλαγῆς τῆς
προηγούμενης ἡμέρας, εἰς τὰ δικά σας
μεσάνυχτα, ὅμως τώρα ποὺ πέρασε ἡ 16η
ὥρα καὶ ὁδεύουμε εἰς τὰ νέα μεσάνυχτα
τῆς αὐριανῆς θέασης τῆς αὐγῆς... κάτι
διαφορετικὸ ὑπάρχει εἰς τὸν ἀέρα..
καὶ ἃς μὴ τὸ λέει κανένας (δὲν
ἔχει σημασία),
σημαξία ἔχει, τὸ νὰ ἔνοιωσε ἕνας μόνο
ἀπὸ τὴ δράση Τῶν Φυλάκων Τῶν ΔΙΑκασικῶν
Ἀρχείων, οἵτινες, ἔχουν ἔλθει ἐδῶ
καὶ πολλὰ χρόνια, εἰς τὴν γαῖα ξανά,
καὶ ἐργάζονται μαζί μας Ἐν Τῇ Τιμῇ
καὶ Ἐν Τῇ Δοξῃ «Τοῦ
Πέμψαντός»
μας.
Ἐκεῖνοι :
«Οἱ
Φύλακες Τῶν ΔΙΑκασικῶν Ἀρχείων»
δὲν εἶναι ἄνθρωποι, μηδὲ ἀγγελλοι,
μηδὲ ζῷα, ἀνήκοντα εἰς τὸ κάθε λογὴς
βασίλειο ὄντων ποὺ ἔζησαν εἰς τὴν γῆ
μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους..
Ναί, εἶμαι
ἕνα ἀπὸ Τὰ Ἡφαίστεια Τῆς Γῆς, καὶ
σήμερα, δίνω ἐπίσημα ἄλλο ἕνα μήνυμα,
διότι θὰ ἀλλάξουμε κάθε πρόσωπο τῆς
γῆς “Τοῦ”,
ποὺ σᾶς δανείστηκε ὡς χῶρος χρονικοῦ
ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς πίστης σας,
ἀφοῦ δὲν πιστέψατε ποτὲ σᾶς εἰς Τὸν
Χριστό.
Ἄρα ὁ κάθε
ἐνάντιος, ποὺ ναὶ μὲν ἔχει δικαίωμα
νὰ μιλᾷ, μὴ τὸν πολεμᾶτε καὶ κάνει
κατοχὴ καὶ κατάχρηση ἰδιοσυγκρασίας
“ἄλλος
“,
ἀντὶ “ἄλλου”
μέσα σας, ἀλλὰ κάντε τὸν, σύμμαχο σας
εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἑδραίωσης τῆς
πίστης σᾶς, ἀπέναντι εἰς τὸν ὄρο :
«Ὀντότης
Τῆς Πίστης»,
ποῦ σᾶς λείπει, καὶ φυσικὰ ἄγνωστός
σας εἶναι.
Καὶ τὸ
ὑπέροχο μήνυμα περὶ Ὀλιγοπιστίας
διατί ἡ ἔχουσα τὴ χαρὰ, ὡς ψυχή, ποὺ
ἔνοιωσε ὅτι ὁ ἐνσαρκωμένος ἀγὼν τῆς,
ἦταν τὸ ἔναυσμα νὰ δοθεῖ τέτοιο μήνυμα
ἐκ Τοῦ Sananda, διὰ ὅλους αὔριο ποὺ θὰ
ἐπιζήσουν ἐκ τῆς δράσης μᾶς ὅλων μας,
διατί ἀδιαφόρησε διὰ τὸ περιεχόμενο,
νὰ τὸ ἐνστερνιστεῖ ὡς νόημα καὶ
κατηγορεῖ συχνά καί τὴν κάθε ἀνιδιοτελῆ
νουθεσία πρὸς αὐτήν, ἀγνοώντας «Ποιὸς»
Δίνει Τὴν Ἀσταμάτητη Ἐντολὴ, νὰ τῆς
ἔρχονται συνέχεια τόσα, μήπως καὶ
προλάβει καὶ αὐτή, ἀφοῦ εἶχε ἀκούσει
πρώτη ἀπὸ ὅλους διὰ τὴν προειδοποίηση
:" ὅτι χρόνο δὲν
ἔχετε".
Κανεὶς
ἄνωθεν ὑμῶν καὶ ἠμῶν, δὲν νοιάζεται
πιά, ποῦ δὲν τὸν ἔχετε καθόλου τὸν ἐναπομείναντα
χρόνο σας ὅλοι σας ΔΙΑθέσιμο
πιά, ἀλλὰ οὔτε καὶ ποτέ πιά τὴν κάθε νέα
προειδοποίηση «Τοῦ»,
διότι ἐδῶ γεννηθήκατε, καί ἐπειδὴ
ποτὲ σᾶς δὲν τὴν εἴχατε συνειδητά
ὁρίσει ὡς Τήν Ἁγία ΑΝΑΠΝΟΗ
«Τοῦ», (ὡς
ὁρισμὸ δράσης τοῦ πεπρωμένου σᾶς)
γιατί περιμένετε, ὅτι ὅλο καὶ κάποιος,
ἀπὸ τὸ κάθε αὔριό σας, θὰ ὑπάρχει
κάπου διαθέσιμος καὶ εἰς τὸ νὰ σᾶς
προειδοποιεῖ ;
Ἐνῷ ἐσεῖς,
ποὺ τόσο συχνά εἴχατε τὴν δυνατότητα
νὰ λάβετε προειδοποιήσεις, τὶς ἀρνηθήκατε
οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐσὰς... χάνοντας καί τὰ δῶρα σας, Τοῦ Ἀχωρήτου, ἐκ μέρους Τῆς
Ἀεδνωρούσης «Τοῦ»
Ἀρχῆς.
Heart
Of The Universe - Snatam Kaur and Peter Kater
Volcano
Krakatau.
18
11 18
