Il
est temps de jeter un regard
sur
certains aspects,
dont
les explications ,
seront
mieux appliquées en grec.
Ἡ
Γειτνίαση τῶν
ὀνομάτων
φανερώνει ἀτραποὺς
παραλλήλους, ἢ
καὶ
ΕΝΑρμονισθὲντες
μὲ
κοινὸ
σκοπό, ἄρα,
μὴ
ρωτᾶτε
γιατί λέει ὁ
λαός : «τί
Ἔχεις
Γιάννη ;» καὶ
ἀπαντᾷ
ὁ
κάθε Γιάννης Ἁγιάννης,
στῶν
ἐγὼ
του
ἐγκλωβισθεῖς
«καὶ
τί εἶχα
πάντα ;», ἄρα
δὲν
σᾶς
ἀπαντῶ
μόνο ἐγώ,
διότι ὅσοι
μὲ
ξέρετε καὶ
ὅσοι
μὲ
ἀναγνωρίζετε,
στὰ
λόγια τῆς
σιωπῆς
καὶ
στὸ
χαμόγελο στὰ
χείλη μου, καί ὅταν ἤμουν κοντά σας, θὰ
ξέρετε τὴν
Ἁγιότητα
τοῦ
πατέρα μου, τῆς
σημερινῆς
ἃς
ποῦμε
ἐνσάρκωσής
μου, διότι πέθανα χρονικῶς
5 περίπου χρόνια μετὰ
ἀπὸ
ἐκεῖνον.
Σὲ
καρμικὲς
δέ συνθῆκες
τραγικές μέν τῆς
ἀναχώρησής
μου, πολλὰ
χρόνια πρὶν
κλείσει ὁ
20ός αἰών,
σὲ
μεταίχμιο δὲ, ἐκ τῶν ἀλλαγῶν ὁρισμένων
καὶ στεναχώρησα πολλοὺς μὲ τὴν
ἀναχώρησή
μου τὴν
ξαφνικὴ
διὰ
ἐκείνων
τὸ
ρῆμα
τῆς
μοίρας,
Τὸ
εἶχα
διαλέξει καὶ
τὸ
εἶχα
σχεδιάσει μὲ
Τοὺς
Δεκανούς
ΣΥΝΥπηρεσίας
ἄρα,
ἡ
προσφορά μου δὲν
ἦταν
μόνο ΑΝιοῦσα
ἀλλὰ
καὶ
“Κάτι~ΟΥΣΑ”
διότι πρέπει νὰ
φροντίζεις τοὺς
ἀνερχΟΜενους,
χωρὶς
ποτέ νὰ
ξεχνᾷς
ἐκείνους
ποὺ
πρέπει νὰ
κάνουν ἕνα
βῆμα
πίσω στὸ
χορὸ
τοῦ
ΠεπρΩΜένου.
Ἔτσι
δὲν
ἔφυγα
ἁπλά,
ἀλλὰ
παρέδωσα τὴν
συγχώρεση, σὲ
ἐκείνους
ποὺ
μὲ
δολοφόνησαν, μὲ
τὴν
ἀμέλειά
τους, στὴν
ὁδήγηση
παρακινούμενοι ἀπὸ
τὸ
πάθος τους (ποὺ
ἐδῶ
το πάθος στῶν
ἐγὼ
τὸ
εὖρος
ἦταν
τὸ
ἀλκοὸλ
καὶ
ὁ
ἐθισμὸς
σὲ
αὐτὸ
μαζὶ
μὲ
τὸ
τσιγάρο).
Μελετῆστε
τὴν
ὀνομασία
τοῦ
κέντρου ἑστίασης
καὶ
τῆς
περιοχῆς
ποῦ
ξέρετε ὅτι
ἦταν
κοντὰ
στὸ
σημεῖο
τοῦ
θανάτου μου, σᾶς
δείχνει κάτι ; Ναί, εἴδατε
σωστά, Λεμουρία ! Καὶ
πῶς
γίνεται αὐτὴ
ἡ
περιοχή, ἡ
εὐρύτερη
νὰ
σᾶς
φέρνει συνειρμὸ,
μὲ
ἄλλες
γνωριμίες, ποὺ
σᾶς
ὑπέδειξε
τὸ
πεπρωμένο, ὅτι
τὰ
κοινά τῆς μοίρας παιχνίδια, δὲν
εἶναι
διὰ
τὴν
χαρὰ
"κάποιου"
ποὺ
νομίζετε ὅτι
Παίζει ζάρια, λὲς
καὶ
σᾶς
Ἔχει
ἀνάγκη
Ὁ
Θεὸς
! Τί καὶ
πόσο ἀφελεῖς...
Ψάχνετε
σωστὰ οἱ δυνηθέντες καὶ οἱ προσδυνάμενοι
ἔχειν Τὴν Λησμοσύνη ἐν ΣΥΝΥπηρεσία
καὶ βλέπετε τὸ κάθε ἐναρμονισθὲν
παρελθὸν δὲν παράγει δυσαρμονία, ἀλλὰ
πάντα ἁρμονία, ἄρα γιατί νὰ μὴ τὸ
κάνει αὐτὸ καὶ τὸ μέλλον ; Καὶ ὄχι Τὸ
Μέλλον Τῆς Μέγιστης ; Διότι σὲ κάθε
παρελθόντος παρόν του, ὁ ἀνάλογος ἐκεῖ
προγραμματισμὸς μέλλοντός του, ὡς
ὕπαρξη ἀφενὸς, ἀλλὰ καὶ ἀφετέρου ὡς
ἀνάγκη, μπῆκε στὸ παλαιό του «παρὸν»
μὲ πολὺ ἐγὼ μαζί. Oui, il y a des choses non dites,
mais une autre fois.
Πανσέληνος
Ἰουλίου
26
7 2018
