Υπέροχη μουσική, δεν
συμφωνείτε ;
Γιατί αντιδράτε
πολλοί, που ψάχνετε το πίσω του παραβάν
ως υπαρκτό, να είναι σύμφωνα με τον κάθε
τρόπο σας, {τών τόσων πολλών και
μισαλλόδοξων εγώ σας}, κρύβοντας με τίς
παλάμες το πρόσωπο σας {όταν τό πλένετε},
να μην δει ο εντός δια υμάς Θεός σας, τίς
υμών αμαρτίες.. μα ανάγκη Δεν
σάς
Έχει
Κανένας Θεός
δια Να τις Γνωρίσει..
Ούτε Περιμένει, πότε
θα πάτε [και αν
πάτε] εις Τους
24 Γέροντες μπροστά, να κριθείτε, αλλοίμονο
! Διότι αν πιστεύετε αυτά τα τόσο συχνά
λεχθέντα σε θρησκείες σας, και σε κάθε
λογής “ισμών” σας, τότε “ατελής” Θα
Φαινόταν Ο Ύψιστος, Να Περίμενε εκείνη
την Στιγμή, Δια Να σας Κρίνει ! Λες και,
Δεν Ξέρει πριν εκεί γεννηθείτε, όχι
σήμερα μόνο, αλλά εις κάθε άλλη σας
ενσάρκωση, “τι”
και “πως”
θα το κάνατε...
Άρα, ποιος έχει ανάγκη
Την Έλευση Της Κρίσης ; Αυτής μπροστά
Εις Τους 24 Γέροντες, ή Τούς 24 Σιωπηλούς
; Μόνο ΕΣΕΙΣ
! Κανένας Θεός, Δεν Περιμένει διά να σας
Κρίνει μόνο τότε ! Λες και Δεν Κρίνεστε
ανά κάθε λεπτό, αφΕΝΟΣ
πριν έλθει η κάθε προς βίωση παρούσα
σας στιγμή, και αφΕΤΕΡΟΥ
ανά κάθε λεπτό μετά Την ΕΛ~ΕΥ~σή
της....
Βλέπετε ;
Είπαμε άλλα πριν ως
αποκτήσαντες το καλό ποιείν, και
προσφέρειν αυτό τοις πάσι, και δεν σας
άφησε καμία ανάγκη να τα γράψετε, διότι
υπερκερασθέντος τού χρόνου, τών λόγων
τών αύριο, εξ εκείνων ήδη ληφθησομένων,
ημείς τι να πούμε και με τί κότσια...
{υστερότοκες όρνιθες ουκ εσμέν εις
ποίηση κλούβιων αυγών, ούτε ετεροχρονισμένοι
μουλάδες στον αστερισμό τού υδροχόου,
όστις ο καθείς εκ των εγώ του το μένος,
ως μη μεταβαλλόμενος και ουδέποτε δε
μεταβληθείς, ποιαν νύσαν και γιατί τήν
ποιεί ως μενετός κάθε ρύσης και οργής
προσεταιρισμού αυταπάτης ουσίας εκ τών
εγώ του, εις φωνές αλλότριες που τίς
ακούει και σαν δικές του ;}.
ας δούμε αυτό πού
ελέχθη πριν
και ήμασταν παρόντες...
Ἡ ΔΥΣτοκία ἃς μὴν
γίνεται ἡ μόνη δυστοκία εἰς τὸ νὰ
κρατᾶτε τὴν χαρὰ τῆς ζωῆς μέσα σας,
ἀθλούμενοι στὰ πεδία τῶν πρέπει σας,
ποὺ δὲν τὰ ἱκανοποιεῖτε καὶ μετὰ
πέφτετε στὰ παραγάδια τῆς κατάθλιψης.
Ὁ ΣΥΝΑρχων
Χρόνος ζωῆς, εἶναι αὐτὸς ποὺ ὠθεῖ
τὴν κάθε ἐντὸς φωνή
σας νὰ γίνει
σταθερή, ὡς κυρίαρχος εἰς τῶν ἐγὼ
σᾶς τὸ μένος,
ὡς ἄρνηση τῶν ὅσων ποτὲ σᾶς
δὲν γίνατε, ἐπειδὴ οἱ
“ἄλλες” ἀλλότριες
φωνὲς ὀμαλοποίησαν τὴν κυριαρχία στὸ
παρασυμπαθητικὸ
καὶ συμπαθητικό
σας σύστημα. Εἰδικὰ ἐσεῖς
ποὺ εἴχατε σὰν
ντάρμα σας καὶ κάρμα
σας, συνάμα νὰ ὑποστεῖτε
μιὰ μεταμόσχευση,
ἢ μιὰ ἐπιδιόρθωση
δεδομένων τῆς ὑγείας σας καὶ φέρετε
μέλη συνθετικὰ ἢ
συνδέσμους ὀστῶν ἢ
ἀρθρώσεων καὶ
κυρίως ἐσεῖς ποὺ
ἔχετε ὑποστεῖ
σπονδυλοδεσία ἢ
ὅ,τι ἄλλο παρέχεται
ἐκ τῆς δικῆς σας ἰατρικῆς, εἰς μεταβολὴ
τῆς ἰσχύουσας δομῆς
τοῦ σώματός σας,
ἔναντι θεραπείας ἀποτελέσματος, ἀλλὰ
ὄχι εἰς τὴν αἰτία,
ὡς τούτη ἦταν ἀνάγκη νὰ σᾶς
τὴν παρέχουν Οἱ Μοῖρες
Τοῦ ΕΝΟΣ Θεοῦ,
μὲ τὴν
ἐκεῖ σήμερα, ἢ
χθὲς γέννησή σας.
Σεῖς ἐπίσης ποὺ
ἀρνεῖστε το νὰ
δώσετε αἷμα διὰ
νὰ σώσετε
ἕναν συνάνθρωπό σας, εἶστε οἱ
πρῶτοι τῶν Ταρτάρων
Ἐπιλογὴ διαμονῆς
σας, καὶ χάνετε
κάθε Παράδεισο Τοῦ, ἀπὸ τὸν
κάθε παρελθὸν σᾶς ἐπειδὴ στὸ
συνειδητὸ παρὸν
σᾶς νομίσατε ἐαυτὸν σημαντικὸ
καὶ μοναδικόν.
ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ
Εἶναι Μόνο Ὁ
Ὕψιστος Θεὸς !
« Τό ΜΕΓΑΛΟ
Πνεῦμα ! ».
Κανεὶς ἄλλος, ἄρα,
πὼς ὁ ΣΥΝΑρχων
χρόνος τῆς ζωῆς μου, ἀπὸ τὴν
κάθε ἐνσάρκωσή μου, νὰ σᾶς
λέει σήμερα, αὐτὰ ποὺ
ὡς μὲ ξέρετε
καὶ μὲ τιμᾶτε
πολλοὶ ἀπὸ
ἐσάς, μὲ τὴν
ἄλλη ἰδιότητά μου, σᾶς εἶναι ἀδιανόητο
ὅτι ὑπῆρξα ὁ λόγος
καταστροφῆς πολλῶν, ὅταν ἐγκλωβίστηκαν
στὸ κάθε ἐγὼ
τοὺς μέσα, ἀπὸ
τὴν κάθε ἀντανάκλαση
τῶν δικῶν μου πολλῶν ἐγὼ καὶ
εἰς αὐτούς, καὶ
ἃς ξέρουν ἐλάχιστοι
ἀπὸ ἐσὰς τὶς δυὸ
σημαντικὲς ἐνσαρκώσεις
μου, πέραν ἐκείνης ποὺ μέσῳ
αὐτῆς τῆς ταυτότητος
συνείδησης σᾶς ὁμιλῶ.
Ὅμως βλέπετε, διάλεξαν
ἄλλοι καλύτερα γιὰ μένα,
καὶ πάντα καλύτεροι
ἐμοῦ, δυὸ γραμματοσειρᾶς
εἰς μιὰ ὁμιλία
ἑνὸς ἀτόμου, ἀλλὰ εἶναι
πάντα ἕνας ; Ἢ μήπως
ἀπὸ τὸ “καθένα”
ἐγώ μου, τῶν τότε χρόνων μου, ποὺ
ἀντιμαχόμουν Τὸν
Φίλιππο καὶ Τὸν
Ἀλέξανδρο, δὲν ἦταν ἀπόδειξη τόσο
παλαιοῦ ἀλλὰ
καὶ μέλλοντος
ἐκ τοῦ καθενὸς
κάρματος τοῦ χώρου
ἐκ τοῦ ὁποίου
ἦταν προσελθοῦσα ἡ ψυχή
μου, καὶ ὡς
Δημοσθένης ; Μιᾶς καὶ εἰς
τὸ μέλλον τῆς
ἐνσάρκωσής μου ἐκ τοῦ Δημοσθένους,
γεννήθηκε Ὁ Χριστὸς
! Καὶ εἰς τὸ
μέλλον μου, πολὺ
ἀργότερα, ἔγινα ὁ
κρανίου τόπος τῆς
ταφῆς μου, ἀπόλυτα συνειδητὰ σὲ
μέρος ποὺ πολλοὶ
ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση
ὅτι τὸ ἁγίασαν ἢ
ὅ,τι εἶναι καὶ
ἁγιασμένο, ποὺ
σίγουρα εἶναι, ἀπὸ
μιὰ πλευρὰ
κάπως καὶ αὐτό,
ἀλλὰ ἀπὸ τὴν
ἄλλη εἶναι καὶ ἦταν
ἡ μόνη παροχὴ
ἐξιλέωσης ἐξ αὐτῶν
τῶν ἰδίων στὸ Κάρμα
τὸ τόσο δικῶν τοὺς
ἀλλὰ καὶ ἐκ
τῶν ἄλλων καὶ τῶν
παρὰ-ἄλλων, ἀφοῦ αὐτοὶ
τόσο ὡς ὁμάδα ὡς καὶ
ἀτομικὰ ὁ
καθείς τους, δὲν
πιστεύει καὶ ἀποστρέφεται
πᾶσα
ΣΥΝΑληθεία
Τῶν Νομῶν Τοῦ Μεγάλου
Πνεύματος περὶ Κάρματος
καὶ περὶ τοῦ
Ντάρματος.
Ἃς τολμήσουν οἱ
λίγοι ἐναγόμενοι καὶ
ὡς ΕΝΑγόμενοι
εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ
ὡς ΕΝΑγοντες
λέγειν, ἀπέναντι ἐκ τοῦ σοφότερου
ἐμοῦ Πιττακοῦ
ἐκ τῆς Μιλήτου « ΑΝΑΓΚΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ » {Ἡ ἀνάγκη
κυριαρχεῖ Τῶν
Θεῶν }καὶ ἐκ τοῦ
«ΑΝΑΓΚΑ Δ΄ΟΥΔΕ ΘΕΟΙ
ΜΑΧΟΝΤΑΙ» . {Εναντίον τῆς ἀνάγκης , οὔτε
καὶ οἱ Θεοὶ
μποροῦν νὰ δώσουν
μάχη* .(Πιττακὸς)} πῶς θὰ ἠδυνάμην
λέγειν ἡ ταπεινότης
μου τὸ παραμικρὸ
ποῦ δὲν
τίμησα εἰς πολλὲς ἐνσαρκώσεις μου ;
ΕΝΑντι
πρῶτα Τοῦ ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ
Θεοῦ :
« Τοῦ
ΜΕΓΑΛΟΥ
Πνεύματος !»,
ποῦ δὲν
μετάνιωσα νὰ μὴν
τιμήσω
πρῶτα Τὸν Χριστὸ
;
Ὅταν τὰ ἐγώ
σας καὶ οἱ
παρορμήσεις σᾶς ὑμῶν,
ἀλλὰ καὶ ἐκ
τοῦ κάθε ἑνὸς
ἐνάντιου ἐαυτοῦ σας,
ποὺ δὲν τοῦ
δώσατε τὰ ἡνία,
νὰ γίνει ὁ τῆς
ζωῆς του, σιωπηλὸς ΕΝΑντιος,
μέσῳ ὑμῶν, δὲν
σᾶς ἀφήσανε στὴν ὥρα σας, νὰ
ζητήσετε συγχώρεση,
τότε ἡ μετάνοιά
σας, θὰ πρέπει νὰ
εἶναι ἰσχυρότερη ἀπὸ
τὴν κάθε ἀνάγκη “ΘΕΩΝ”,
ποὺ ὑμεῖς εἰς
τοὺς ἄλλους, τὴν ἀναζητᾶτε ἢ τὴν
προκαλεῖτε νὰ σᾶς
ἔλθει καὶ νὰ
σᾶς προσεταιριστεῖ,
ἐξ αὐτῶν μιᾶς καὶ μόνο
ἐσεῖς, θέλετε νὰ δοξασθεῖτε,
μέσα ἀπὸ τὰ
μάτια, τὰ χέρια
καὶ τὰ λόγια
ὅλων τῶν ἄλλων ...
Δημοσθένης.
6.7.2018
