28 Οκτωβρίου 2014

ἀπὸ μιὰ ἠρωΐδα...



Αὐτὴ ἡ χώρα τῆς καρδιᾶς μας, ὅλων μας, γιατί δὲν ἔχει πιὰ ἄνδρες μὲ παντελόνια ; Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο ἐρώτημα, ποῦ δὲν μπορῶ νὰ ἀπαντήσω, διότι τότε θὰ ἤμουν κάτι καὶ δὲν εἶμαι, μὴ μὲ τιμᾶτε ἐμένα ἀφοῦ δὲν μπορεῖτε νὰ τιμήσετε τὴν καταγωγὴ αὐτῆς τῆς χώρας, Στὰ Ἠλύσια Πεδία Τοῦ Ὑψίστου, ἐμένα ὅταν μὲ τιμᾶτε θλίβομαι γιὰ τὴν κατάντια σας.

Δὲν μετανοιώσαμε οὔτε οἱ πρὶν ἀπὸ μᾶς Τοῦ 21 οὔτε οἱ σὰν καὶ ἐμᾶς, ποῦ ἤμαστε ἐδῶ, διὰ τὸ αἷμα μας, μετανοιώνουμε διότι δὲν δώσαμε ἀρκετό, ναὶ μόνο αὐτὸ στὸ νὰ γίνουμε ἕνα παράδειγμα στὰ παιδιὰ τῶν ἐγγονιῶν μας καὶ τῶν παιδιῶν μας...


Στὰ λόγια εἴσαστε οἱ πρῶτες καὶ οἱ πρῶτοι του χωριοῦ σας, στὰ ἔργα ; Μὰ Ὁ Θεὸς ποῦ σᾶς φαίνεται ἀπίστευτο νὰ τολμῶ νὰ μιλῶ γιὰ Ἐκεῖνον, σᾶς Κρίνει στὴ Δύναμη Τῶν Νόμων Τοῦ, μέσω τῆς κάθε σᾶς προσπάθειας... ἄρα ἂν ἡ δική μας ἡ προσπάθεια δὲν ἦταν ἀρκετή, ναὶ ἐμεῖς δεχόμαστε τὴν εὐθύνη μας, ἀφοῦ δὲν μπορέσαμε νὰ μονιάσουμε σὰν λαὸς καὶ δὲν μᾶς ἔφτανε Τὸ 40 καὶ Τὸ 21 ἀλλὰ ἀρχίσαμε μετὰ νὰ σκοτώνουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.. τὸ κάναμε καὶ πρὶν λέτε, ναὶ ἔχετε δίκιο, ἀλλὰ ὁ Ἕνας Ἐχθρός της Ἐλευθερίας μᾶς ἦταν κρασὶ Νίκης γιὰ μᾶς τότε Τὸ 40 γιὰ ὅλους ἄσχετα ἂν μετὰ βγάλαμε ὁ ἕνας τα μάτια τοῦ ἀλλουνοῦ καὶ ὅλων μας.


Αὐτὸ εἶναι τὸ «μεῖον» (-) τῆς φυλῆς μας, μπορεῖτε νὰ τὸ κάνετε «σὺν» (+) ; Δὲν εἶναι τίποτα δύσκολο στὸ( –) «μεῖον» ποὺ εἶναι μιὰ ὁριζόντια παύλα, θέλει ἁπλὰ νὰ τῆς βάλετε μιὰ φορὰ τὸν ἑαυτὸ τῆς ἀλλὰ κάθετα.

Ἀφοῦ τόσο καλοὶ γίνατε στὴ κριτικὴ καὶ στὴ μοχθηρία, στρέψτε τὰ ἐντός σας καὶ ὄχι ἔναντι τῶν ἀδελφῶν σας. Τότε θὰ δεῖτε τὸ + (σὺν) ποὺ θὰ λάμψει θὰ ἀναγκάσει Ἐχθροὺς καὶ Φίλους νὰ μονιάσουν διότι τὸ Σὺν Εἶναι Η ΔΥΝΑΜΗ Τοῦ Σταυροῦ, καὶ Ὁ Χριστὸς δὲν σταυρώθηκε πάνω σε ἕνα «πλὴν» ἀλλὰ σὲ ἕνα «σύν», ἄσχετα ἂν στὸ σύν σας, τὰ δυὸ μέλη τοῦ εἶναι πολλες φορές ἴδια, ἐνῶ Στὸ Σταυρὸ Τοῦ Χριστοῦ Τὸ Κάθετο εἶναι πιὸ μακρύ, ὡραία σεῖς λέτε ὅτι δὲν φτάνει ὁ σταυρὸς σᾶς Τὸν Δικό Του. Ναὶ ἀλλὰ ἔτσι δὲν ξεκινᾶτε ποτὲ νὰ σταυρώσετε καὶ λίγο το ἐγὼ σᾶς εἰς βάρος Τῶν Ἐγωπαθητικῶν Τάσεων καὶ Τῆς κάθε Μιᾶς Ἐγωκεντροφόρας Φύσης σας, Ἄρα ἔχετε μιὰ ἢ περισσότερες Τάσεις καὶ μιὰ ἡ περισσότερες Φύσεις, σωστὰ ;


Πῶς δύναστε νὰ ξεμπερδέψετε τὸ κουβάρι τοῦ γόρδιου Δεσμοῦ σας ; Ὄχι Μὲ τὰ λιβανιστήρια σας, ἂν καὶ ἔκαναν κάποτε δουλειὰ πολλή καὶ ἀκόμα κάνουν, ἂν καὶ σίγουρα ὁ Διάβολος ἀφοῦ φοβᾶται ὡς λέτε τὸ λιβάνι ἔκανε τὴ καλύτερη δουλειά, διὰ νὰ μὴν τὸν ἀγγίζει, κρύφτηκε μέσα σὲ αὐτὸν ποὺ κρατᾶ τὸ λιβανιστήρι, ἔτσι ὅσο λιβάνι καὶ νὰ κάψετε, ἢ νὰ ἀνάψετε ἐκεῖνος εἶναι καλὰ κρυμμένος διότι αὐτὸς ποὺ ἀνάβει λιβάνι τὸ κάνει διὰ νὰ προστατευτεῖ ἀπὸ τὰ κακὰ καὶ τὰ δαιμονισμένα πνεύματα, ναὶ ἀλλὰ πολὺ πρὶν τὸ ἀνάψει, ἐκεῖνα ἔχουν κρυφτεῖ μέσα του, ὅταν αὐτὸς θεωρεῖ τὸν ἑαυτὸ τοῦ ἱκανὸ μόνο μὲ τὸ λιβάνι του νὰ τὰ διώξει.


Εἴδατε πῶς πᾶμε στὸ ἄλλο ἄκρο ἔχοντας τόση σιγουριὰ ὅτι τὸ δικό μας ἄκρο εἶναι τὸ σωστὸ ; Μὰ δὲν σᾶς λέω νὰ μὴν ἀνάψετε λιβάνι, σᾶς δείχνω ὅτι Ο ΤΡΟΠΟΣ ποὺ κάνετε κάτι πάντα ἔναντι Ὑψίστου, ἢ Ἀπογειώνει Τὸ Πρόσχημα καὶ Τὸ Πρόθεμά σας, στὸ κάθε σᾶς κίνητρο καὶ στὰ Χέρια Τοῦ Θεοῦ, ἢ σᾶς κατευθύνει σὲ ὅρια Κόλασης ἀπὸ ὅσους (τοὺς πολὺ λίγους) ποὺ θὰ θελαν ἀπὸ ἐκεῖ νὰ ξεφύγουν μέν, ἀλλὰ δὲν μποροῦν καὶ τί κάνουν ; Παίρνουν αὐτὸ ποὺ οἱ διάβολοι μὲν φοβοῦνται, πατᾶνε στὸ δικό τους φόβο τῶν διαβόλων καὶ ἔτσι αὐτοὶ ἐξελίσσονται μέσα σας ἀφοῦ ἐσεῖς εἴσαστε σίγουροι καὶ πεπεισμένοι ὅτι γιὰ Τὸ Θεὸ ἐργάζεστε ὡς “Ἐργάτης τοῦ Φωτός”, ἀφοῦ αὐτὸ λέτε παντοῦ σε ἰστοσελίδες καὶ διά την αὐτοπροβολὴ σᾶς μέσω κάθε τοίχου, ὄχι ὡς γράφανε τὰ συνθήματα τοὺς κάποτε κάποιοι μὲ τὸ ὄνομά μου σὲ τοίχους τῆς Ἀθήνας, ἀλλὰ σὲ ἄλλους τοίχους σήμερα τρέχετε διὰ νὰ προβληθεῖ ὁ Ἐγωϊσμός σας καὶ ἡ Πνευματικότητά σας. Κάντε τα δὲν σᾶς λέω ὄχι, ἀλλὰ νὰ εἴσαστε ἕτοιμοι τά Ἀποτελέσματα τοῦ Εἰδικοῦ Βάρους Τῶν Πράξεών σας νὰ τά λουστεῖτε τὴν μιὰ φορὰ ποὺ θὰ μπεῖτε στὸ Ποταμὸ Τῆς Κρίσης Του, μέσα.



(ἀπὸ μιὰ γυναίκα ἠρωΐδα τοῦ 40)




26/10/2014