«
οὐδ᾽
ἂν ἑτέραν προσλάβῃς
Μείζω
Τῆς Ἀσίας ἤπειρον,
Τὸν
Ὠκεανὸν διανηξάμενος ».
Διογένης
ὁ Σινωπεὺς.
Δὲν
τὸ εἶπα ἐγὼ αὐτό, ποὺ παραπάνω γράψατε,
ἄλλωστε δὲν θὰ μποροῦσα, ἀφοῦ δὲν
εἶχα ἀγάπη καὶ ἐκτίμηση διὰ Τὸν
Φίλιππο μηδὲ καὶ διὰ Τὸν Ἀλέξανδρο,
οὐδέποτε δὲ ὡς ἐνσάρκωση καὶ δὲν θὰ
ἤμουν Ἐν Τῷ Ἀπείρῳ Τοῦ Λόγου ἱκανός,
ἔναντι κάθε λέξης καὶ γράμματος
χρησιμοποιηθέντων καὶ προσφερόμενων
ἐκ Τοῦ Διογένη, οὐχὶ νὰ τοῦ προσεταιριστῶ
Τὴ Δύναμη Τῆς Ὑπερῴας Σοφίας Του, ὡς
λόγων καὶ ἔργων ἄλλων (τόσοι
ὡς μετὰ τοὺς δικούς μας χρόνους μὴ
ποιητὲς καὶ δῆθεν ποιητὲς ἐποίησαν
ἀλλὰ καὶ κιθᾳρωδοὶ τῆς αὐταπάτης
ποὺ θέλοντας καὶ μὴ τὴν βάπτισαν καὶ
“ἔμπνευση”)
ἀλλὰ οὐδέποτε καὶ δὲν θὰ μποροῦσα
νὰ νίψω τὰς χεῖρας μου εἰς ὕδωρ ὡς
Ὑπερῴου Κρυστάλλου Ροῆς ποὺ καὶ Ὁ
Διογένης ἀλλὰ καὶ ἄλλοι καὶ ἐκ Τῆς
Πρωταρχικῆς Του Ἀκτῖνος τόσο ἐποιῆσαν,
καὶ αὐτῶν τὰ ἔργα καὶ ἔναντι
τῆς
Ἐμπιστοσύνης πού εἰς αὐτοὺς Ἐκ Τοῦ
Ὕψιστου ἀπὸ πλευρᾶς του, Τὸν Ἀμετάβλητο
Μόνο Δοξάζοντας, προσέφερε Ὁ Διογένης
Σιωπώντας ἔναντι Στὴν Ἐκείνου Τὴν
Ἀμετάβλητο Δόξα, ποὺ βλέπετε ἐμὲ τὸν
ψευδὸ στοῦ Νοῦ τὸ λόγο νὰ σᾶς δείχνω
πὼς προσπαθεῖ μόνο νὰ τιμᾷ ὁ Διογένης
ἐν τῇ Σιωπῇ ποὺ Ὑμνεῖ, καὶ ὡς βλέπετε
ἀφενὸς οὔτε ἐγὼ ἱκανὸς εἰμί ἀλλὰ
οὔτε καὶ ἐσεῖς, ἐπειδὴ δὲν γνωρίζετε
Ἀρχαία Ἑλληνικὰ μηδὲ καὶ τὴν μετέπειτα
λεχθεῖσα ὡς Καθαρεύουσα ἶνα προσφέρετε
Σὲ Ἐκείνου Τὰ Χέρια Μόνο τά περισσότερα.
Ὅμως
Ὁ Ὕψιστος
Ἔδωσε σὲ μένα
βότσαλα τῆς θάλασσας νὰ
νικήσω
τὴν ἔλλειψή μου σὲ
σᾶς
σίγουρα κάτι Ἔδωσε, στερώντας σᾶς τόσα,
ἀλλοιῶς δὲν θὰ
εἴχατε
τὴν ἐπίσκεψή μας καὶ
τὴν
ἀγάπη μᾶς τόσο ἑνὸς λάθους ἔναντι
Τοῦ Φιλίππου καὶ
Τοῦ
Ἀλεξάνδρου,
ὡς ἡ ταπεινότης
μου, ὅσο καὶ τὴν
ἀγάπη τῶν ἴδιων εἰς τὰ
μηνύματα
τοὺς λάβει.
Μιὰ
στέρηση
πλοῦτος γίνεται ἂν ἔστω μιὰ
καρδιὰ
ζεστάνει
μακριὰ ἀπὸ
ἐσάς,
τότε αὐτὸς ὅ τῶν
ἄλλων πλοῦτος τῆς καρδιᾶς ἀφοῦ
ζεσταίνει
αὐτοὺς ποὺ ποτέ
τοὺς δὲν εἶχαν γύρω τους, ἀργὰ
ἢ
γρήγορα
ἀλλὰ σίγουρα,
ἔρχεται μέσῳ Τῶν
Ἀγγέλλων καὶ μιὰ
μέρα
ποὺ θὰ
ζεστάνει
καὶ ἐσὰς,
διότι τὰ ληφθέντα
μηνύματα ὡς οὐχὶ ἡ
ταπεινότης
μου ἀλλὰ ὅλοι
ἐκ τοῦ Devachan
καὶ πέρα
τῶν δικῶν τοῦ Οὐρανῶν
ἀγγίζουν περισσότερο καρδιὲς ἐκτὸς
Ἑλλάδος παρὰ ἐντός.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ.
15/6/2015
Ἀντιλαμβάνεστε
τὴν Ἑπόμενη αὐτοῦ ἐνσάρκωση ; Ἀκόμα
καὶ εἰς τὴν Ἐποχὴ δράσης Τοῦ Ἰησοῦ
καὶ τὴν μιὰ εὐκαιρία σιωπηλῆς προσφορᾶς
πρὶν ξαναγυρίσει καὶ στὸν 20ο Αἰῶνα
καὶ μέσα σας θέλετε νὰ δεῖτε καὶ ἂλλα,
ἀλλὰ ἀκοῦτε ὅτι βιασύνη δὲν ὑπάρχει
στοῦ Ἕρματος Τὴ Δόξα.
«τά
ΣΥΝΔιαστικά
Πρότυπα»
ρωτᾶτε «πότε
γίνονται Θέση Πρωθιέρειας...;»
Αὐτὴ
εἶναι Δύσκολη ἐρώτηση καὶ γιὰ ἕναν
Ἀγγέλλον.
Ἀδυνατεῖ
νὰ τὴν νοιώσει ἄγγελος ἀλλὰ ἂν κάνει
τὸ λάθος νὰ μιλήσει Ἀρχάγγελος καὶ
Ἀρχάγγελλος διὰ αὐτήν, χάνουν τὴν
Θέση τοὺς ἔναντι ὑπηρεσίας, καὶ δὲν
ἕλκουν πτώση ἀλλὰ Τόν Ἀγγελικὸ τους
Θάνατο τουτέστιν ὑπηρετοῦν, ἕως τῆς
ἔλευσης τοῦ πλησίον ὅσων προσκείμενοι
Πνευματικοῦ Θανάτου τοὺς ἴεσαν ἀφενὸς,
ἢ εἶναι ἀφετέρου, ἡ ἔννοια Τῆς Ὑπερῴας
Δικαιοσύνης ἄνω Ἐπιπέδων Κόσμων
Συνολοτήτων Συμπάντων Τοῦ Μεγάλου
Πνεύματος, εἶναι ἄγνωστη στοὺς δῆθεν
ἡμετέρους μυημένους, ἢ θρησκευτικοὺς
ταγοὺς σᾶς, ἐφόσον αὐτοὶ εἶναι ὑπὸ
τοῦ 6ου καὶ 5ου σκαλιοῦ, ἄρα ἐδῶ δὲν
σᾶς μιλᾶμε διὰ τὸ περίφημο 7ο, ἔχουμε
ἀγγίξει περιοχὲς ἄλλων Ναῶν καὶ ἄλλων
Νυμφίων, ἀλλὰ αὐτὰ δὲν ἦταν δυνατὸν
νὰ εἶναι προσδυνάμενα
βαστάζειν κανεὶς ἐκ τῶν Ἀποστόλων
πλὴν τοῦ ἑνὸς πρῶτα Ἀγαπημένου
Μαθητῆ, ἀλλὰ καὶ τοῦ δευτέρου, ἀνάμεσα
στοὺς 12 καὶ ἑξαιρεῖται ἐδῶ ὁ 13ος ὁ
Παῦλος(ναὶ
ὑπάρχει ἰδιαίτερος λόγος ὅμως αὐτὲς
τὶς λεπτομέρειες ἡ ἑρμαφρόδιτη
προσκολληθεῖσα αὐταπάτη τους δὲν
δύναται νὰ τὶς ἀντέξει, γιατί θὰ
ἀντέξουν ὅσα δὲν ἔχουν δημοσιευθεῖ
καὶ εἶναι ἕτοιμα ; ),
ὅμως οὔτε ὁ πρῶτος ἀλλὰ οὔτε ὁ
δεύτερος Πραγματικὸς Ἀγαπημένος
Μαθητὴς Τοῦ Ἰησοῦ ποτέ δὲν ἦταν ὁ
Ἰωάννης, ὁ γνωστὸς σὲ ἐσὰς ὡς
Εὐαγγελιστής.
15/6/2015
