Ὅταν
ἔχεις ἐπειδὴ δὲν ἔχεις,
Ἀλλὰ
ἐπειδὴ Ἕνας Μόνο Ἔχει,
ἔχεις
μαζί Τοῦ ὅ,τι δὲν ἔχεις.
Πάντα
τό Χαμόγελο,
εἶναι
ἡ αὐλὴ Τοῦ Θεοῦ,
καὶ
ἡ σκάλα στὴν Καρδιά Τοῦ.
Εὐτυχὴς
ὅστις κόμπρες τὸν ἀγαποῦν,
πλούσιος
ὅταν μένουν στὴν καρδιά του,
φτωχὸς
ὅταν δὲν τοῦ μιλᾶνε.
Ἡ
Εὐτυχία εἶναι ἡ Ἀγάπη ποὺ δὲν σταματᾷ,
στὸ
κελάηδισμα τοῦ Νεροῦ.
Ἡ
Καλοσύνη εἶναι ἡ Σιωπὴ ποὺ δὲν μιλᾷ
γιὰ
νὰ ἀκούγεται τοῦ ἄλλου ἡ ἡσυχία,
«Ποῦ»
μέσα της Ὁ Θεὸς Κατοικεῖ.
MANTRAS.
2/2/2015
