Μηνύματα από Φώς: ΕYρyΔΙΚΗ.

Οι άνθρωποι έχουν επινοήσει χίλιους δύο τρόπους για να ξεφύγουν από τον εαυτό τους. Και πρέπει να τους επινοήσουν επειδή έχουν δημιουργήσει μια άσχημη ιδέα για τον εαυτό τους. Όταν τους λες «Γνώρισε τον εαυτό σου !» σοκάρονται. Δεν θέλουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Άνθρωποι λοιπόν, σαν τον Σωκράτη λένε «Γνώρισε τον εαυτό σου» – κανείς δεν ακούει. Κανένας δεν θέλει να γνωρίσει τον εαυτό του, επειδή έχετε αποφασίσει ήδη ότι είστε ένα αηδιαστικό ον, ότι είστε αρρωστημένος, ότι είστε άσχημος, αφύσικος, ότι μέσα σας υπάρχουν κάθε λογής πληγές γεμάτες πύον. Ποιος θέλει να πάει εκεί; Είναι καλύτερα να μην κοιτάζετε αυτές τις πληγές· ξεχάστε τις.Και αν προσπαθήσετε να αλλάξετε, τί θα κάνετε; Θα κλαδέψετε το ένα κλαδί, το άλλο κλαδί. Το πρόβλημα είναι στις ρίζες, όχι στα κλαδιά. Αν κλαδέψετε ένα δέντρο, το δέντρο θα γίνει πιο παχύ. Θα έχει καλύτερο φύλλωμα θα βγουν περισσότερα φύλλα, επειδή το δέντρο θα ανταποκριθεί στην πρόκληση. Θέλετε να καταστρέψετε το δέντρο; Κόψτε ένα φύλλο: θα βγουν τρία φύλλα – αυτή είναι η απάντηση του δέντρου. Κόψτε ένα κλαδί: θα το αντικαταστήσουν τρία κλαδιά. Το δέντρο δεν μπορεί να νικηθεί τόσο εύκολα. Πρέπει να επιβιώσει. Και μπορείτε να συνεχίσετε να κόβετε τα φύλλα και τα κλαδιά -δεν θα συμβεί τίποτε. Βαθιά μέσα σας θα παραμείνετε ο ίδιος, επειδή οι ρίζες είναι άθικτες. Ένας Ιάπωνας ήταν παλιός πελάτης σε ένα ελληνικό εστιατόριο επειδή είχε ανακαλύψει ότι έφτιαχναν πολύ νόστιμο τηγανητό ρύζι. Κάθε απόγευμα ερχόταν και παρήγγειλε τηγανητό «λύζι». Αυτό έκανε πάντοτε τον Έλληνα ιδιοκτήτη του εστιατορίου σχεδόν να κυλιέται στο πάτωμα από τα γέλια. Μερικές φορές έβαζε δύο ή τρεις φίλους να στέκονται εκεί κοντά για να ακούσουν τον Ιάπωνα πελάτη να παραγγέλνει το «λύζι» του. Στο τέλος, η περηφάνια του πελάτη είχε πληγωθεί τόσο ώστε έκανε ένα ειδικό μάθημα άρθρωσης απλά και μόνο για να μπορέσει να πει «ρύζι» σωστά. Την επόμενη φορά που πήγε στο εστιατόριο είπε πολύ απλά, «Τηγανητό ρύζι, παρακαλώ». Αδυνατώντας να πιστέψει στα αυτιά του, ο Έλληνας ιδιοκτήτης του εστιατορίου είπε, «Κύριε, μπορείτε να το επαναλάβετε;» Ο Ιάπωνας απάντησε, «Άκουσες τι είπα, ελληνικό κάθαλμα!» Αυτός, δεν είναι ο σωστός τρόπος για να αλλάξετε. Μπορείτε να αλλάξετε ένα γράμμα της αλφαβήτου, όμως βαθιά μέσα σας είστε ακόμη Ιάπωνας. Θα εμφανιστεί κάπου αλλού.

Ζήσε με τους δικούς σου όρους Μία από τις πιο σημαντικές πνευματικές διδασκαλίες του OSHO

« Εἶναι θαυμάσιο, νὰ ἀφήνεσθε στὸ κῦμα, τῶν ρευμάτων τοῦ ΔΙΑΔικτύου, νὰ σᾶς ὁδηγεῖ καὶ νὰ σᾶς δομεῖ, αὐτὸ τὸ “ποῦ”, τὸ βλέμμα σας, θὰ ὁδΕΥσει, ὅταν οἱ φύλακες Ἀγγελλοι σᾶς, σᾶς δείχνουν Τὸν δρΟΜο, ὅταν ἔχετε ἀνάψει ἕνα κεράκι, στῆς Μετανοίας Τὴν Ἀτραπό, μέσα ἀπὸ Χιλιάδες Αἰώνων Δάκρυα, διὰ ἐκείνους ποῦ ποτὲ τοὺς δὲν μετάνιωσαν, ποὺ τὰ ἔργα καὶ οἱ ἡμέρες, τῆς κάθε ἐνσάρκωσής τους, ξανασταυρώνουν Τὸν Χριστό, ὄχι μόνο, στῶν χρόνων τὸ Εὖρος τῆς Στιγμῆς, ποὺ Γεννήθηκε Ὁ Sananda καὶ ὡς Χριστός, ἀλλὰ καὶ στὸ κάθε ἰῶτα Τοῦ Θεϊκοῦ Χρόνου, ἐκ τῆς κάθε παλαιᾶς ἐδῶ ἐνσάρκωσης “Τοῦ”..»

« Ἄρα, δὲν ὉΜιλῶ στὸ τώρα Τῆς Ζωῆς σας, ποῦ δὲν εἶναι Ζωὴ “Τοῦ”, καὶ ποὺ σαφῶς καὶ δὲν θὰ γίνει διὰ ὑμᾶς Ἀνάστασης καμία καὶ ὡς Ζωὴ “Τοῦ” »

« Μιλῶ στὸ χαμένο “πάντα” ὅλων τῶν εὐκαιριῶν σας, ποὺ ἐσεῖς πρῶτοι ὅλων ξανὰ χάσατε, ἀπὸ ὅλα τά τραῖνα ποὺ ποτὲ σᾶς δὲν πήρατε ἀναμένοντάς τα, στὴν κάθε μία ἀποβάθρα !»

«Ἀλλὰ ποτὲ σᾶς, καί Δὲν Τολμήσατε ! Μιᾶς καὶ ποτέ σας καὶ δὲν σηκώσατε το πόδι σας, διὰ νὰ ἀνεβεῖτε στὸ τραῖνο ποὺ εἶχε φτάσει ὡς τελευταία εὐκαιρία διὰ σᾶς [ποῦ διὰ μιὰ στιγμὴ ὡς σύνολο μερικῶν χρόνων τῆς ΔΙΑμονῆς τοῦ, στὴν Ἀποβάθρα “Τοῦ” σᾶς περίμενε, στὴν κάθε μιὰ ΔιΕΛ~ΕΥσή τοῦ], μιᾶς καὶ ἤσασταν πλημμυρισμένοι ἀπὸ τὶς ἀμφιβολίες σας καὶ τὶς ἀνασφάλειές σας, στὴν κάθε σκοτοδίνη σᾶς βυθισμένοι [καθὼς καὶ πάντα καθηλωμένοι, ἀπὸ ἐνσάρκωση σὲ ἐνσάρκωση στοὺς φόβους σας, καὶ στὶς καταθλίψεις σας], διὰ τὸ κάθε τί χαμένο καὶ ποτέ του προσφερθὲν [ὡς ἔργο ἡρώων, στὸ μονοπάτι τοῦ πολέμου σας, μὲ τὰ ἀτέρμονα ἐγώ σας καὶ πάλι, μιᾶς καὶ δὲν προλάβατε στο κάθε χθὲς, τοῦ κάθε αὔριό σας, νὰ γενεῖτε Διγενὴς προστατΕΥοντας τὰ κάστρα τοῦ κάθε παρελθόντος σας Τῶν Θερμῶν Πυλῶν Τῆς Ἀγάπης]. Ναὶ δὲν προσφέρατε μόνο πρῶτα, ἀπὸ ἐσὰς, στοὺς ἄλλους, τὸ παραμικρό, ποῦ εἰκόνα σᾶς εἶναι καὶ αὐτοὶ στὴν ἀναζήτηση Τῆς Ἀγάπης «Τοῦ !», στὸ πῶς κάποτε ἤσασταν, ποῦ αὐτὸ σᾶς ἔκανε καί νὰ χάσετε τὸ κάθε τραῖνο πού μπροστὰ σας, σᾶς ἀνοιγόταν ὡς ὁρίζοντας Ἐλέους καὶ Ἀφθονίας.»

« Ρωτῶ, μὲ τὸ εὖρος Τῆς Ἐμπιστοσύνης, πού ἔλαβα ἀπὸ Τὰ Χέρια Τοῦ Χριστοῦ, καὶ εἰς Αὐτὸν τὰ παρΕΔΩΣΑ, ξέρετε νὰ μοῦ πεῖτε ἐσεῖς, οἱ τῶν μυήσεων σᾶς οἱ ταγοί, καὶ τῶν σχολῶν ὅλων τῶν γιόγκα σας, οἱ ἀρχηγοὶ, τὴν προηγούμενη ἐνσάρκωση καὶ διά τόν «χ» χρόνο σὲ παράλληλη καί μὲ τὴν τρέχουσα του, πού ἔλαβε χώρα τοῦ ἴδιου τοῦ Osho ; »

« Τὸ μυστικὸ, δὲν εἶναι μόνο ὅτι δὲν ξέρετε, ἀλλὰ καὶ δὲν μπορεῖτε, διότι ποτὲ δὲν ζυγίζεσαι διὰ ὅ,τι ξέρεις, ἀφοῦ καμία γνώση σου, ποτέ της καί δὲν χωρᾷ στὰ σάβανά σου, ἀλλὰ μόνο διά πᾶν ὅ,τι μπορεῖς καὶ Ἐν Χριστῷ [μόνο] ταγμένος [ὡς καὶ ὅπως] ἔκανες.»