Ἡ ἐρώτηση καί Ἡ ἀπάντηση.

Ἡ ἐρώτηση εἶναι σαφέστατη,

ἀλλὰ ἡ ἀπάντηση θὰ σᾶς ξαφνιάσει,

ἃς δώσουμε τὴν ἀπάντηση καὶ ἃς καταλάβει

μόνο ὁ ΣΥΝΔυνάμενος νὰ νοιώσει, ὄχι τὴν “Ἀλήθεια”,

οὔτε τὴν “Μή ~ Ἀλήθεια ” καὶ καθόλου τὴν “Ἀντὶ ~ Ἀλήθεια”,

ἐπειδὴ οὔτε στὸ Ψέμα ζεῖ, τουτέστιν ἀπευθυνόμαστε πάντα

καὶ μόνο, εἰς τὸν Τῆς ΣΥΝΑληθείας Ἀρωγὸ

καὶ Ἀγωγὸ ΕΥΔοκίμησης ἘΛπίδος, “ποὺ” ἀκόμα καὶ ἂν

ὁ ἴδιος ὅλος εἶναι ἕνα ψέμα, ΔΙΑγει τὴν ἐνσάρκωσή του,

καὶ δὲν φέρεται ἀπὸ τὶς μουντζοῦρες πολλῶν καὶ διαφόρων

εἰς κάθε εἶδος καὶ φύσης γραφῆς.

Ἡ δεύτερη ἐρώτηση σᾶς εἶναι λιγάκι πιὸ δύσκολη,

καὶ ἐκεῖ θὰ ἀπαντήσουμε ὡς μᾶς ἔχει ἘΠΙΤραπεῖ,

τουτέστιν, τὸ Κλειδὶ πάντα εἶναι Τὸ Ψέμα,

ἂν τὸ ἀγαπήσεις, ἂν τὸ τιμήσεις διὰ νὰ μὴν

σὲ ἐπηρεάζει καμιᾶς κλεψύδρας ἡ κίνηση.