Μέσα
ἀπὸ τὸ Φῶς Τῆς Σιωπῆς, δὲν ζητᾶμε
ἀλλὰ προσφέρουμε αὐτὰ ποὺ δὲν μποροῦν
οἱ μὴ δυνάμενοι ζήσαντες Ἀναστάσεών
τους νὰ εἶναι τιμηθέντες στὸν Χρόνο
καὶ Χῶρο τοῦ κάθε Πρώτου καὶ Δευτέρου
Θανάτου τους
Τὴν
Ἁγία Ὥρα,
ἄρα δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ ἂν ὑπάρχει
κόσμος ὡς πλῆθος πιστευσάντων ...
Μᾶς
ἀπασχολεῖ πὼς ἕνας κόσμος Δικός Τοῦ
νὰ δύναται νὰ Εἶναι μέσα σὲ κάθε
σταγόνα Τοῦ ποὺ ὑπάρχει ἐδῶ. Γιατί
τὰ δίνουμε δὲν εἶναι δικό του θέμα,
[τοῦ ἐνδιαμέσου], ἀλλὰ μόνο τῆς
Ὑπηρεσίας ὡς ἐαυτός του, ποὺ δὲν εἶναι
ἀρωγὴ καὶ εὐδοκίμηση ἀγωγῆς Σιωπῆς
ἐπειδὴ πάντα αὐτὸ δέν
ἦταν.
Σᾶς
ὁδηγήσαμε σὲ ἕνα σύνδεσμο στὸ you tube,
ὄχι αὐτὴ τὴ φορὰ γιὰ νὰ τὸν δημοσιεύσετε
διότι δὲν ἔχουν σημασία τὰ λόγια ὡς
μετάφρασή τους σὲ δικιὲς σᾶς ἔννοιες
στὰ ἑλληνικά, ἀλλὰ μόνο ὁ
Ἦχος τους, ἐν
συνδυασμῷ μὲ τὰ ἠχούμενα ΔρΩΜενα
χρωμάτων καὶ σχημάτων, ἀλλὰ ἃς δουλευτεῖ
ὁ ἦχος καὶ τὸ χρῶμα μόνο ἀπὸ αὐτοὺς
ποὺ ἔχουν ΟΝτότητα
Πίστης.
Ναὶ
νὰ πάρετε τὸ ἠχόχρωμα τῆς γλωσσολαλιᾶς
ποὺ ἀκοῦτε καὶ μὲ αὐτὸ νὰ συμπλεύσετε
στάς ἐποχὰς τῶν δρώμενων στοιχείων
ὡς ἀναπνεύσαντες καὶ συμπλεύσαντες
ἐσμὲν μεθ’ ὑμῶν.
Ἀπὸ
τώρα καὶ μέχρι τὸ ἐδῶ τό δικό Τοῦ σὲ
ἐμᾶς, ἀσχοληθεῖτε παρακαλοῦμε στοῦ
Ἄχρονου ἙΝΧρόνου
Τοῦ Τὸ Ῥῆμα
καὶ μὲ αὐτὸ τὸ τραγοῦδι, ἀλλὰ καὶ
τὶς ΣΥΝΔυνάμενες
Εἰκόνες. Ἀμήν.
