7 Ιανουαρίου 2015

Γέφυρα !

Γέφυρα !





Ὅταν ἀνατέλλει ὁ ἥλιος τῆς σιωπῆς
Ὅταν στὰ βράχια τῆς δύσης ρέει τὸ φῶς
Μὴν δεῖς πέρα ἀπ' τὴν ἀρμαθιὰ τῶν ὤμων
ποῦ δίστασαν... στὸ γύρισμα τοῦ στίχου

Μὴν μετρήσεις αὐτοὺς ποὺ ἄργησαν
Μὴν σκεφθεῖς αὐτοὺς ποὺ δὲν ἦλθαν
Μὴν δεῖς στὴν χώρα Τῶν Ἀπύθμενων Νεκρῶν.
Ἀτελέσφορος Ἀνάσταση δική τους.

τί καὶ ἂν τὰ λόγια δὲν μοῦ ἀνήκουν
τί καὶ ἂν ἡ ζωὴ δὲν εἶναι δική μου
τί καὶ ἂν δὲν ὑπάρχω οὔτε ἐγώ.

Ὑπάρχει μόνο κάτι ποὺ τὸ λέμε «Τὶς»,
ναὶ ἀλλὰ εἶναι τόσο Ὑπέρμετρα Τέλειος
ποῦ ἐμεῖς μιὰ γέφυρα δακρύων κτίζουμε



στὰ παιδικὰ μάτια ἀνάμεσα....
στὰ χέρια παιδιοῦ τὴν στηρίξαμε
στὶς ἀνάσες παιδιῶν τὴν μεταφέρουμε...

Τὸ Ὄνειρο Τοῦ Ζωντανό.

19/1/2014